آيه ۱۰۲ آل‌عمران و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:
بستر استفاده از آیه ۱۰۲ سوره آل‌عمران چنین ترسیم شده است: در غدير، ارتباط اعتقاد و عمل چنين تبیین شد كه احكام الهى از [[ولایت ائمه علیهم السلام|ولایت اهل‏ بیت‏ علیهم السلام]] ناگسستنی است: اهل بیت تبیین‌کنندگان احکام هستند و عمل به احکام هم تسلیم در برابر فرمان‌های الهی است که با اطاعت از فرستادگان او کامل می‌شود. در اين راستا، در پایان خطبه غدير شاهد تأکیدهای پيامبر صلى الله عليه و آله بر اهمیت نماز، زكات، حج، امر به معروف و نهى از منكر و اجتناب از محرمات و عمل بر اساس تقواست. در پى آن، سخن از [[مرگ]]، معاد و [[ثواب]] و عقاب به‌ميان می‌آید.
بستر استفاده از آیه ۱۰۲ سوره آل‌عمران چنین ترسیم شده است: در غدير، ارتباط اعتقاد و عمل چنين تبیین شد كه احكام الهى از [[ولایت ائمه علیهم السلام|ولایت اهل‏ بیت‏ علیهم السلام]] ناگسستنی است: اهل بیت تبیین‌کنندگان احکام هستند و عمل به احکام هم تسلیم در برابر فرمان‌های الهی است که با اطاعت از فرستادگان او کامل می‌شود. در اين راستا، در پایان خطبه غدير شاهد تأکیدهای پيامبر صلى الله عليه و آله بر اهمیت نماز، زكات، حج، امر به معروف و نهى از منكر و اجتناب از محرمات و عمل بر اساس تقواست. در پى آن، سخن از [[مرگ]]، معاد و [[ثواب]] و عقاب به‌ميان می‌آید.


اين موارد اگر چه ارتباط مستقيم با غدير ندارد و موارد آن نيز بسيار كم است، در حاشيه غدير يادآور ارتباطى است كه [[احکام|احکام الهی]] بايد با اهل ‏بيت‏ عليهم السلام داشته باشند. در بين اين تأكيدات، پيامبر صلى الله عليه و آله حلال و حرام را به طور كلى مطرح مى‏‌كند، و اينكه درباره جزئيات آنها بايد به امامان‏ عليهم السلام مراجعه شود. یکی از این آیات مورد استفاده آیه ۱۰۲ سوره آل‌عمران است.
اين موارد اگر چه ارتباط مستقيم با غدير ندارد و موارد آن نيز بسيار كم است، در حاشيه غدير يادآور ارتباطى است كه [[احکام|احکام الهی]] بايد با اهل ‏بيت‏ عليهم السلام داشته باشند. در بين اين تأكيدات، پيامبر صلى الله عليه و آله حلال و حرام را به طور كلى مطرح مى‏‌كند، و اينكه درباره جزئيات آنها بايد به امامان‏ عليهم السلام مراجعه شود. یکی از این آیات مورد استفاده آیه ۱۰۲ سوره آل‌عمران است:


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۱۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۹

آیه ۱۰۲ آل‌عمران و غدیر
آيه ۱۰۲ آل‌عمران و غدیر
آیه ۱۰۲ سوره آل‌عمران
مشخصات آیه
نام سورهآل‌عمران
شماره آیه۱۰۲
جزء۴
محتوای آیه
مکان نزولمدینه
موضوعرعایت تقوا الهی آنچنان که شایسته آن است.


آیه ۱۰۲ سوره آل‌عمران آیه است که در خطبه غدیر برای معرفی اسلام مورد قبول الهی به کار گرفته شد: اسلامی که ولايت دوازده امام‏ عليهم السلام در آن باشد.

در پايان مرحله پنجم از خطبه غدير، بار ديگر پيامبر صلى الله عليه و آله اشاره به تقوا نمود و آيه ۱۰۲ سوره آل‌عمران را به‌عنوان خطاب قرائت كرد و گفت: «معاشر الناس، اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ اِلاّ وَ اَنْتُمْ مُسْلِمُونَ؛ اى مردم، در برابر خدا حق تقوا را به‌جا آوريد و نميريد مگر آنكه مسلمان باشيد».

از سوی محققان استفاده از این آیه به‌نوعى نتيجه‌گيرى از آیه ۳ سوره مائده، آیه ۱۹ سوره آل‌عمران و آیه ۸۵ سوره آل‌عمران بوده است. منظور از اسلام که جز آن پذیرفته نیست در این آیه اسلامى دانسته شده كه ولايت دوازده امام‏ عليهم السلام در آن باشد.[۱]

بستر استفاده از آیه

بستر استفاده از آیه ۱۰۲ سوره آل‌عمران چنین ترسیم شده است: در غدير، ارتباط اعتقاد و عمل چنين تبیین شد كه احكام الهى از ولایت اهل‏ بیت‏ علیهم السلام ناگسستنی است: اهل بیت تبیین‌کنندگان احکام هستند و عمل به احکام هم تسلیم در برابر فرمان‌های الهی است که با اطاعت از فرستادگان او کامل می‌شود. در اين راستا، در پایان خطبه غدير شاهد تأکیدهای پيامبر صلى الله عليه و آله بر اهمیت نماز، زكات، حج، امر به معروف و نهى از منكر و اجتناب از محرمات و عمل بر اساس تقواست. در پى آن، سخن از مرگ، معاد و ثواب و عقاب به‌ميان می‌آید.

اين موارد اگر چه ارتباط مستقيم با غدير ندارد و موارد آن نيز بسيار كم است، در حاشيه غدير يادآور ارتباطى است كه احکام الهی بايد با اهل ‏بيت‏ عليهم السلام داشته باشند. در بين اين تأكيدات، پيامبر صلى الله عليه و آله حلال و حرام را به طور كلى مطرح مى‏‌كند، و اينكه درباره جزئيات آنها بايد به امامان‏ عليهم السلام مراجعه شود. یکی از این آیات مورد استفاده آیه ۱۰۲ سوره آل‌عمران است:

پانویس

  1. واقعه قرآنى غدير، ص۹۳؛ سخنرانى استثنائى غدير، ص ۱۷۹-۱۸۶.

منابع

  • سخنرانی استثنائی غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
  • واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.