آيه ۱۷۹ آل عمران و غدیر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| شأن نزول = | | شأن نزول = | ||
| مکان نزول =مدینه | | مکان نزول =مدینه | ||
| موضوع = | | موضوع =جدايى خبیث و طیب بهوسيله امتحان الهی غدیر | ||
| صوت =صوت ۱۷۹ آل عمران.mp3 | | صوت =صوت ۱۷۹ آل عمران.mp3 | ||
| توضیح صوت =ترتیل آیه ۱۷۹ سوره آل عمران با صدای شهریار پرهیزگار | | توضیح صوت =ترتیل آیه ۱۷۹ سوره آل عمران با صدای شهریار پرهیزگار | ||
}} | }} | ||
'''آيه ۱۷۹ آل عمران''' آیهای که در خطبه غدیر با تکیه بر آن جدايى [[خبیث]] و طیب بهوسيله [[آزمون الهی|امتحان الهی]] در غدیر اثبات شده است.بستر استفاده از آیه ۱۷۹ سوره آل عمران در واقعه غدیر چنین توصیف شده است: پيامبر صلى الله عليه و آله در قسمتی از بخش ششم [[خطبه غدیر]]، مسئله غصب [[جانشین|خلافت]] را بهطور صريح مطرح كرد: «بهزودى بعد از من امامت را بهعنوان پادشاهى و غاصبانه قرار مىدهند». | |||
سپس | سپس غاصبان خلافت را لعنت كردند و پس از اشاره به [[آیه ۳۱ تا ۳۵ الرحمن و غدیر|آيات ۳۱ تا ۳۵ سوره الرحمن]]، آيه ۱۷۹ سوره آل عمران قرائت کرد: {{قرآن|لِيَذَرَ الْمُؤْمِنينَ عَلى ما اَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتّى يَميزَ الْخَبيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ|ترجمه=خدا بر آن نيست كه مؤمنان را به اين [حالى] كه شما بر آن هستيد، واگذارد، تا آنكه پليد را از پاک جدا كند}}. سپس آن را در كلام خود تضمين كرد و بهعنوان هشدار فرمود: {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، اِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَكُنْ لِيَذَرَكُمْ عَلى ما اَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتّى يَميزَ الْخَبيثَ مِنَ الطَّيِّبِ، وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ|ترجمه=اى مردم، خداوند عز و جل شما را به حال خود رها نخواهد كرد تا آنكه خبيث را از پاكيزه جدا كند، و خداوند شما را بر غيب مطلع نمىكند}}. | ||
گفته شده که پيامبر صلى الله عليه و آله در قسمت از بخش ششم خطبه غدیر، با تکیه بر آیه ۱۷۹ سوره آل عمران جدايى [[خبیث]] و طیب بهوسيله [[آزمون الهی|امتحان الهی]] را نیز مطرح کرده است.<ref>سخنرانى استثنائى غدير، ص۱۷۹-۱۸۶؛ واقعه قرآنى غدير، ص۹۷.</ref> | |||
پيامبر صلى الله عليه و آله در | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | |||
{{منابع}} | |||
* '''سخنرانی استثنائی غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش. | |||
* '''واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یکماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش. | |||
{{پایان منابع}} | |||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۸
مشخصات آیه | |
---|---|
نام سوره | آل عمران |
شماره آیه | ۱۷۹ |
جزء | ۴ |
محتوای آیه | |
مکان نزول | مدینه |
موضوع | جدايى خبیث و طیب بهوسيله امتحان الهی غدیر |
ترتیل آیه |
آيه ۱۷۹ آل عمران آیهای که در خطبه غدیر با تکیه بر آن جدايى خبیث و طیب بهوسيله امتحان الهی در غدیر اثبات شده است.بستر استفاده از آیه ۱۷۹ سوره آل عمران در واقعه غدیر چنین توصیف شده است: پيامبر صلى الله عليه و آله در قسمتی از بخش ششم خطبه غدیر، مسئله غصب خلافت را بهطور صريح مطرح كرد: «بهزودى بعد از من امامت را بهعنوان پادشاهى و غاصبانه قرار مىدهند».
سپس غاصبان خلافت را لعنت كردند و پس از اشاره به آيات ۳۱ تا ۳۵ سوره الرحمن، آيه ۱۷۹ سوره آل عمران قرائت کرد: لِيَذَرَ الْمُؤْمِنينَ عَلى ما اَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتّى يَميزَ الْخَبيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ؛ خدا بر آن نيست كه مؤمنان را به اين [حالى] كه شما بر آن هستيد، واگذارد، تا آنكه پليد را از پاک جدا كند . سپس آن را در كلام خود تضمين كرد و بهعنوان هشدار فرمود: «مَعاشِرَ النّاسِ، اِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَكُنْ لِيَذَرَكُمْ عَلى ما اَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتّى يَميزَ الْخَبيثَ مِنَ الطَّيِّبِ، وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ؛ اى مردم، خداوند عز و جل شما را به حال خود رها نخواهد كرد تا آنكه خبيث را از پاكيزه جدا كند، و خداوند شما را بر غيب مطلع نمىكند».
گفته شده که پيامبر صلى الله عليه و آله در قسمت از بخش ششم خطبه غدیر، با تکیه بر آیه ۱۷۹ سوره آل عمران جدايى خبیث و طیب بهوسيله امتحان الهی را نیز مطرح کرده است.[۱]
پانویس
- ↑ سخنرانى استثنائى غدير، ص۱۷۹-۱۸۶؛ واقعه قرآنى غدير، ص۹۷.
منابع
- سخنرانی استثنائی غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
- واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یکماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.