آيه ۲۴ لقمان و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== {{قرآن|نُمَتِّعُهُمْ قَليلاً ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ اِلى عَذابٍ غَليظٍ}}<ref>لقمان ۲۴. واقعه قرآنى غدير: ص۱۶۱ - ۱۶۶. اسرار غدير: ص ۷۶. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۹. اولين ميراث مكتوب درباره غدير: ص ۳۱.  </ref> ==
{{جعبه اطلاعات آیه
'''چرا پیامبر منافقین را به قتل نرساند؛'''
| عرض =  
| تصویر = آیه ۲۴ سوره لقمان.png
| اندازه تصویر =
| توضیح_تصویر =
| عنوان = آيه ۲۴ لقمان و غدیر
| سوره = لقمان
| آیه = ۲۴
| جزء = ۲۱
| شأن نزول =  
| مکان نزول = مکه
| موضوع = عاقبت توطئه‌گران علیه پیامبر و غدیر
| صوت = صوت ۲۴ لقمان.mp3
| توضیح صوت = ترتیل آیه ۲۴ سوره لقمان
}}


اين آيه در ماجراى توطئه ترور پيامبر صلى الله عليه و آله توسط [[منافقین]] در غدير نازل شد؛ آنجا كه توطئه شان خنثى شد و پيامبر صلى الله عليه و آله همه را براى حذيفه معرفى فرمود.جريان از اين قرار است؛ حذيفه از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيد:اين افراد كيانند؟
'''آیه ۲۴ سوره لقمان''' آیه‌ای که عاقبت منافقان توطئه‌کننده علیه جان پیامبر صلی الله علیه و آله در جریان غدیر را مهلت در دنیا و عذاب دردناک آخرت دانسته است.


حضرت فرمود: منافقین در دنيا و آخرت. [[حذیفة بن یمان یمانی|حذیفه]] پيشنهاد كرد عده ‏اى را سراغشان بفرستد تا آنان را به قتل برسانند.
از نظر برخی محققان آیه ۲۴ سوره لقمان در ماجراى توطئه ترور پيامبر صلى الله عليه و آله توسط [[منافقین]] در غدير مورد استناد قرار گرفت؛ آنجا كه توطئه‌شان خنثى شد و پيامبر صلى الله عليه و آله همه را براى [[حذیفة بن یمان یمانی]] با تکیه بر این آیه معرفى کرد:<ref>برای اطلاع کامل‌تر نگاه کنید: واقعه قرآنى غدير، ص۱۶۱-۱۶۶؛ اسرار غدير، ص۷۶؛ سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۹؛ اولين ميراث مكتوب درباره غدير، ص۳۱.  </ref> {{قرآن|نُمَتِّعُهُمْ قَليلاً ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ اِلى عَذابٍ غَليظٍ|ترجمه=خدا به آنان مهلت می‌دهد و سپس به عذاب شديد دچار می‌‏نماید}}.


حضرت فرمود: «خدا به من دستور داده از آنان اعراض كنم».
با تکیه بر منابع این رخداد چنین توصیف شده است: پس از خنثی شدن توطئه، حذيفه از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيد: اين افراد چه کسانی هستند؟ حضرت فرمود: منافقان در دنيا و آخرت. حذیفه پيشنهاد كرد عده‌‏اى را سراغشان بفرستد تا آنان را به‌قتل برسانند. حضرت فرمود: «خدا به من دستور داده از آنان اعراض كنم».


سپس علت اين سرپوشى و افشا نكردن را چنين بيان فرمود: دوست ندارم مردم درباره من بگويند: «او عده‏ اى از قوم و اصحابش را به دين خود دعوت كرد و آنان پذيرفتند. سپس با كمک آنان جنگيد تا هنگامى كه بر دشمنش پيروز شد، و آنگاه رو در رويشان قرار گرفت و آنان را به قتل رسانيد».آنگاه با اشاره به آيه ۱۴ سوره فجر {{قرآن|اِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرصادِ}} فرمود:«اى حذيفه، اينان را به حال خود واگذار كه خدا در كمينشان است».
سپس، پیامبر علت اين پرده‌پوشی و عدم افشاگری را چنين بيان کرد: دوست ندارم مردم درباره من بگويند: «او عده‏‌اى از قوم و اصحابش را به دين خود دعوت كرد و آنان پذيرفتند. سپس با كمک آنان جنگيد تا هنگامى كه بر دشمنش پيروز شد و آنگاه رو در روی آنان قرار گرفت و آنان را به قتل رسانيد». آنگاه با اشاره به [[آیه ۱۴ فجر و غدیر|آيه ۱۴ سوره فجر]] فرمود: «اى حذيفه، اينان را به حال خود واگذار كه خدا در كمينشان است». سپس با اشاره به آيه ۲۴ سوره لقمان آنان را مشمول سنتی از سنت‌های الهی معرفی کرد: اینکه در دوران کوتاه حیات دنیا از نعمت‌های محدود آن برخوردار می‌شوند، سپس گرفتار عذاب طولانی و سخت آخرت خواهند شد.<ref>تفسير القمى، ج۱، ص۱۷۴-۱۷۵؛ الاقبال، ج۲، ص۲۴۹-۲۳۰؛ ارشاد القلوب، ج۲، ص۱۹۷-۱۹۸؛ بحارالانوار، ج۲۸، ص۹۷-۱۰۱؛ بحارالانوار، ج۳۱، ص۶۳۲-۶۳۵؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۱۵-۱۱۶؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ۱۶۵-۱۶۶؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۵۵۳؛ درباره نقشه قتل پیامبر در تبوک: بحارالانوار، ج۲۱، ص۱۸۵-۲۵۲.</ref>


سپس با اشاره به آيه ۲۴ سوره لقمان {{قرآن|نُمَتِّعُهُمْ قَليلاً ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ اِلى عَذابٍ غَليظٍ}} فرمود: «خدا به آنان مهلت مى‏ دهد، و سپس به عذاب شديد دچار مى ‏نماید...».<ref>بحار الانوار: ج ۷ ص ۲۰۹ و ج ۲۸ ص ۱۱۱،۱۰۱،۱۰۰،۹۹،۹۷ و ج ۳۱ ص ۶۳۵،۶۳۲ ، و ج ۳۷ ص ۱۳۵،۱۱۶،۱۱۵. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۳۰۴،۱۶۶،۱۶۵. تفسير القمى: ص ۱۵۹. ارشاد القلوب: ج ۲ ص ۱۳۵،۱۱۲. اقبال الاعمال: ص ۴۵۸. مثالب النواصب (ابن شهرآشوب، نسخه خطى) : ص ۹۶،۹۳. اثبات الهداة: ج ۳ ص ۵۵۳ . درباره نقشه قتل حضرت در تبوك: بحار الانوار: ج ۲۱ ص۱۸۵ - ۲۵۲.</ref>
== پانویس ==
{{پانویس}}


== پانویس ==
==منابع==
<references />
{{منابع}}
* '''إرشاد القلوب المنجی من عمل به من أليم العقاب'''؛ حسن بن ابی‌الحسن محمد الديلمی، تحقیق: سید هاشم میلانی، تهران: انتشارات اسوه، ۱۳۸۲ش.
* '''اسرار غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: نشر مولود کعبه، ۱۴۲۰ق.
* '''الإقبال بالأعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة'''؛ سید علی بن موسی بن طاووس، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتب الإعلام الإسلامی، ۱۴۱۸ق.
* '''اولین میراث مکتوب از واقعه غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
* '''بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار'''؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
* '''سخنرانی استثنائی غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
* '''عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال'''؛ عبدالله بن نورالله‏ بحرانى اصفهانى‏، تحقیق: محمدباقر موحد ابطحى اصفهانى‏، قم: مؤسسة الإمام المهدى علیه السلام، ۱۳۸۲ش.
* '''غدیر در قرآن، قرآن در غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
* '''واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.{{پایان منابع}}
[[رده:قرآن و غدیر]]
[[رده:قرآن و غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۰

آيه ۲۴ لقمان و غدیر
آيه ۲۴ لقمان و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهلقمان
شماره آیه۲۴
جزء۲۱
محتوای آیه
مکان نزولمکه
موضوععاقبت توطئه‌گران علیه پیامبر و غدیر
ترتیل آیه


آیه ۲۴ سوره لقمان آیه‌ای که عاقبت منافقان توطئه‌کننده علیه جان پیامبر صلی الله علیه و آله در جریان غدیر را مهلت در دنیا و عذاب دردناک آخرت دانسته است.

از نظر برخی محققان آیه ۲۴ سوره لقمان در ماجراى توطئه ترور پيامبر صلى الله عليه و آله توسط منافقین در غدير مورد استناد قرار گرفت؛ آنجا كه توطئه‌شان خنثى شد و پيامبر صلى الله عليه و آله همه را براى حذیفة بن یمان یمانی با تکیه بر این آیه معرفى کرد:[۱] Ra bracket.png نُمَتِّعُهُمْ قَليلاً ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ اِلى عَذابٍ غَليظٍ؛ خدا به آنان مهلت می‌دهد و سپس به عذاب شديد دچار می‌‏نماید La bracket.png.

با تکیه بر منابع این رخداد چنین توصیف شده است: پس از خنثی شدن توطئه، حذيفه از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيد: اين افراد چه کسانی هستند؟ حضرت فرمود: منافقان در دنيا و آخرت. حذیفه پيشنهاد كرد عده‌‏اى را سراغشان بفرستد تا آنان را به‌قتل برسانند. حضرت فرمود: «خدا به من دستور داده از آنان اعراض كنم».

سپس، پیامبر علت اين پرده‌پوشی و عدم افشاگری را چنين بيان کرد: دوست ندارم مردم درباره من بگويند: «او عده‏‌اى از قوم و اصحابش را به دين خود دعوت كرد و آنان پذيرفتند. سپس با كمک آنان جنگيد تا هنگامى كه بر دشمنش پيروز شد و آنگاه رو در روی آنان قرار گرفت و آنان را به قتل رسانيد». آنگاه با اشاره به آيه ۱۴ سوره فجر فرمود: «اى حذيفه، اينان را به حال خود واگذار كه خدا در كمينشان است». سپس با اشاره به آيه ۲۴ سوره لقمان آنان را مشمول سنتی از سنت‌های الهی معرفی کرد: اینکه در دوران کوتاه حیات دنیا از نعمت‌های محدود آن برخوردار می‌شوند، سپس گرفتار عذاب طولانی و سخت آخرت خواهند شد.[۲]

پانویس

  1. برای اطلاع کامل‌تر نگاه کنید: واقعه قرآنى غدير، ص۱۶۱-۱۶۶؛ اسرار غدير، ص۷۶؛ سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۹؛ اولين ميراث مكتوب درباره غدير، ص۳۱.  
  2. تفسير القمى، ج۱، ص۱۷۴-۱۷۵؛ الاقبال، ج۲، ص۲۴۹-۲۳۰؛ ارشاد القلوب، ج۲، ص۱۹۷-۱۹۸؛ بحارالانوار، ج۲۸، ص۹۷-۱۰۱؛ بحارالانوار، ج۳۱، ص۶۳۲-۶۳۵؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۱۵-۱۱۶؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ۱۶۵-۱۶۶؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۵۵۳؛ درباره نقشه قتل پیامبر در تبوک: بحارالانوار، ج۲۱، ص۱۸۵-۲۵۲.

منابع

  • إرشاد القلوب المنجی من عمل به من أليم العقاب؛ حسن بن ابی‌الحسن محمد الديلمی، تحقیق: سید هاشم میلانی، تهران: انتشارات اسوه، ۱۳۸۲ش.
  • اسرار غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: نشر مولود کعبه، ۱۴۲۰ق.
  • الإقبال بالأعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة؛ سید علی بن موسی بن طاووس، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتب الإعلام الإسلامی، ۱۴۱۸ق.
  • اولین میراث مکتوب از واقعه غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
  • بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
  • سخنرانی استثنائی غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
  • عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال؛ عبدالله بن نورالله‏ بحرانى اصفهانى‏، تحقیق: محمدباقر موحد ابطحى اصفهانى‏، قم: مؤسسة الإمام المهدى علیه السلام، ۱۳۸۲ش.
  • غدیر در قرآن، قرآن در غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
  • واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.