آيه ۱ ملک و غدیر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{متن آیه | |||
| متن آیه = تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ | |||
| ترجمه = «همیشه سودمند و با برکت است آنکه فرمانروایی [همه هستی] به دست اوست و او بر هر کاری تواناست.» | |||
}} | |||
{{جعبه اطلاعات آیه | |||
| شماره آیه = ۱ | |||
| سوره = ملک | |||
| تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| توضیح_تصویر = | |||
| شماره سوره = ۶۷ | |||
| جزء = ۲۹ | |||
| نزول = | |||
| شأن نزول = | |||
| مکان نزول = مکه | |||
| موضوع = قدرت مطلق و بی نیازی پروردگار | |||
}} | |||
يكى از مسائل توحيدى كه پيامبر صلى الله عليه و آله در فرازى از بخش اول [[خطبه غدیر]] بيان فرمود اين است که حیات و [[مرگ]] و فقر و غنا، و خنده و گریه، و منع و عطا همه در يدِ قدرت اوست؛ و اين عبارات را با اشاره به آيه اول سوره مُلک به پايان برد كه {{متن قرآن|لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ}} {{متن عربی|بِيَدِهِ الْخَيْرُ}}{{متن قرآن|وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ}}: | يكى از مسائل توحيدى كه پيامبر صلى الله عليه و آله در فرازى از بخش اول [[خطبه غدیر]] بيان فرمود اين است که حیات و [[مرگ]] و فقر و غنا، و خنده و گریه، و منع و عطا همه در يدِ قدرت اوست؛ و اين عبارات را با اشاره به آيه اول سوره مُلک به پايان برد كه {{متن قرآن|لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ}} {{متن عربی|بِيَدِهِ الْخَيْرُ}}{{متن قرآن|وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ}}: | ||
خط ۸: | خط ۲۸: | ||
مى ميراند و زنده مى كند، فقير مى كند و غنى مى نمايد، مى خنداند و مى گرياند، نزديک مى كند و دور مى نمايد، منع مى كند و عطا مى نمايد. پادشاهى از آن او و حمد و سپاس براى اوست. خير به دست اوست و او بر هر چيزى قادر است.<ref>تغابن /۱؛ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۴۶،۱۳۷؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۸۰ .</ref> | مى ميراند و زنده مى كند، فقير مى كند و غنى مى نمايد، مى خنداند و مى گرياند، نزديک مى كند و دور مى نمايد، منع مى كند و عطا مى نمايد. پادشاهى از آن او و حمد و سپاس براى اوست. خير به دست اوست و او بر هر چيزى قادر است.<ref>تغابن /۱؛ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۴۶،۱۳۷؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۸۰ .</ref> | ||
وقتی خدای تبارکوتعالی بخواهد جان مؤمن را بگیرد، میگوید: «ای فرشتهی مرگ! تو و یارانت بهسوی بندهام بروید که خستهکردن خودش به خاطر من، طولانی شد و روحش را برایم بیاورید تا او را نزد خود آسایش دهم». فرشتهی مرگ با چهرهی زیبا، لباس پاک و بوی خوش نزد او میآید ... وقتی روز قیامت برپا شود، جماعتی از آتش میآیند و دور او میگردند؛ پس اگر بر [خواندن] سورهی سجده و تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ المُلْکُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ استمرار داشته باشد، سورهی ملک نزد او میماند و سورهی سجده میرود و میگوید: «من شفاعت پروردگار جهانیان را [برای این مؤمن] آوردهام». | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] |
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۲
مشخصات آیه | |
---|---|
سوره | سوره ملک (۶۷) |
آیه | ۱ |
جزء | ۲۹ |
محتوای آیه | |
مکان نزول | مکه |
موضوع | قدرت مطلق و بی نیازی پروردگار |
يكى از مسائل توحيدى كه پيامبر صلى الله عليه و آله در فرازى از بخش اول خطبه غدیر بيان فرمود اين است که حیات و مرگ و فقر و غنا، و خنده و گریه، و منع و عطا همه در يدِ قدرت اوست؛ و اين عبارات را با اشاره به آيه اول سوره مُلک به پايان برد كه لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ «بِيَدِهِ الْخَيْرُ» وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ :
«لَمْ يَكُنْ لَهُ ضِدٌّ وَ لا مَعَهُ نِدٌّ، اَحَدٌ صَمَدٌ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْيَكُنْ لَهُ كُفْواً اَحَدٌ. اِلهٌ واحِدٌ وَ رَبٌّ ماجِدٌ، يَشاءُ فَيُمْضى، وَ يُريدُ فَيَقْضى، وَ يَعْلَمُ فَيُحْصى، وَ يُميتُ وَ يُحْيى، وَ يُفْقِرُ وَ يُغْنى، وَ يُضْحِكُ وَ يُبْكى، وَ يُدْنى وَ يُقْصى، وَ يَمْنَعُ وَ يُعْطى،» لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ «بِيَدِهِ الْخَيْرُ» وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ :
براى او ضدّى و همراه او معارضى نبوده است. يكتا و بى نياز است. زاييده نشده و نمى زايد، و براى او هيچ همتايى نيست.
خداى يگانه و پروردگار با عظمت. مى خواهد پس به انجام مى رساند، و اراده مى كند پس مقدّر مى نمايد، و مى داند پس به شماره مى آورد.
مى ميراند و زنده مى كند، فقير مى كند و غنى مى نمايد، مى خنداند و مى گرياند، نزديک مى كند و دور مى نمايد، منع مى كند و عطا مى نمايد. پادشاهى از آن او و حمد و سپاس براى اوست. خير به دست اوست و او بر هر چيزى قادر است.[۱]
وقتی خدای تبارکوتعالی بخواهد جان مؤمن را بگیرد، میگوید: «ای فرشتهی مرگ! تو و یارانت بهسوی بندهام بروید که خستهکردن خودش به خاطر من، طولانی شد و روحش را برایم بیاورید تا او را نزد خود آسایش دهم». فرشتهی مرگ با چهرهی زیبا، لباس پاک و بوی خوش نزد او میآید ... وقتی روز قیامت برپا شود، جماعتی از آتش میآیند و دور او میگردند؛ پس اگر بر [خواندن] سورهی سجده و تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ المُلْکُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ استمرار داشته باشد، سورهی ملک نزد او میماند و سورهی سجده میرود و میگوید: «من شفاعت پروردگار جهانیان را [برای این مؤمن] آوردهام».
پانویس
- ↑ تغابن /۱؛ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۴۶،۱۳۷؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۸۰ .