آيه ۲۴ لقمان و غدیر

نُمَتِّعُهُمْ قَلِيلًا ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ إِلَىٰ عَذَابٍ غَلِيظٍ

«اندکی [از نعمت های مادی] برخوردارشان می کنیم، سپس آنان را [به وارد شدن] در عذابی سخت ناچار می کنیم»

آیه ۲۴ سوره لقمان

مشخصات آیه
سوره	سوره لقمان (۳۱)
آیه	۲۴
جزء	۲۱
محتوای آیه
مکان نزول	مکه
موضوع	مهلت دادن خداوند به کفار در دنیا و عذاب آنان در آخرت

چرا پیامبر منافقین را به قتل نرساند؟

اين آيه در ماجراى توطئه ترور پيامبر صلى الله عليه و آله توسط منافقین در غدير نازل شد؛ آنجا كه توطئه شان خنثى شد و پيامبر صلى الله عليه و آله همه را براى حذيفه معرفى فرمود. جريان از اين قرار است؛ حذيفه از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيد:اين افراد كيانند؟

حضرت فرمود: منافقین در دنيا و آخرت. حذیفه پيشنهاد كرد عده ‏اى را سراغشان بفرستد تا آنان را به قتل برسانند.

حضرت فرمود: «خدا به من دستور داده از آنان اعراض كنم».

سپس علت اين سرپوشى و افشا نكردن را چنين بيان فرمود: دوست ندارم مردم درباره من بگويند: «او عده‏ اى از قوم و اصحابش را به دين خود دعوت كرد و آنان پذيرفتند. سپس با كمک آنان جنگيد تا هنگامى كه بر دشمنش پيروز شد، و آنگاه رو در رويشان قرار گرفت و آنان را به قتل رسانيد».آنگاه با اشاره به آيه ۱۴ سوره فجر اِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرصادِ فرمود:«اى حذيفه، اينان را به حال خود واگذار كه خدا در كمينشان است».

سپس با اشاره به آيه ۲۴ سوره لقمان نُمَتِّعُهُمْ قَليلاً ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ اِلى عَذابٍ غَليظٍ فرمود: «خدا به آنان مهلت مى‏ دهد، و سپس به عذاب شديد دچار مى ‏نماید...».