آیه ۲۷ سوره بقره و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
= | |||
{{متن آیه | |||
| متن آیه = الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ | |||
| ترجمه = «آنان کسانی هستند که پیمان خدا را [که توحید و وحی و نبوت است] پس از استواری اش [با دلایل عقلی و علمی و براهین منطقی با عدم وفای به آن] می شکنند و آنچه را خدا پیوند خوردن به آن را فرمان داده است [مانند پیوند با پیامبران و کتابهای آسمانی و اهل بیت طاهرین و خویشان] قطع می نمایند و در زمین تباهی و فساد بر پا می کنند، آنانند که زیانکارند.» | |||
}} | |||
{{جعبه اطلاعات آیه | |||
| شماره آیه = ۲۷ | |||
| سوره = بقره | |||
| تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| توضیح_تصویر = | |||
| شماره سوره = ۲ | |||
| جزء = ۱ | |||
| نزول = | |||
| شأن نزول = | |||
| مکان نزول = مدینه | |||
| موضوع = خسران ابدی جزای پیمان شکنی با خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله | |||
}} | |||
پيامبر صلى الله عليه و آله در مورد دوست و دشمن [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] در قرآن در [[خطبه غدیر]] مى فرمايد: | پيامبر صلى الله عليه و آله در مورد دوست و دشمن [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] در قرآن در [[خطبه غدیر]] مى فرمايد: | ||
مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّه وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّه وَ احَبَّهُ: | {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّه وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّه وَ احَبَّهُ}}: | ||
اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مورد مذمت و | اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مورد مذمت و لعن قرار داده، و دوست ما هر كسى است كه خداوند او را مدح نموده و دوست بدارد.<ref>اسرار غدير: ص ۱۵۳ بخش ۷.</ref> | ||
يكى از مواردى كه پيامبر صلى الله عليه و آله به آن ها اشاره دارد آيه لعنتِ مفسدين فى الارض است: | يكى از مواردى كه پيامبر صلى الله عليه و آله به آن ها اشاره دارد آيه لعنتِ مفسدين فى الارض است: | ||
{{متن قرآن|وَ الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّه مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّه بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِى الْأَرْضِ، أُولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ}}:<ref>رعد / ۲۲؛ غدير در قرآن: ج ۲ ص ۲۹.</ref> | |||
«آنان کسانی هستند که پیمان خدا را [که توحید و وحی و نبوت است] پس از استواری اش [با دلایل عقلی و علمی و براهین منطقی با عدم وفای به آن] می شکنند و آنچه را خدا پیوند خوردن به آن را فرمان داده است [مانند پیوند با پیامبران و کتابهای آسمانی و اهل بیت طاهرین و خویشان] قطع می نمایند و در زمین تباهی و فساد بر پا می کنند، آنانند که زیانکارند.» | |||
مطابق روایتی عمروبن‌عبید بر امام صادق علیه السلام واردشده و عرض کرد: «دوست دارم گناهان کبیره را از روی قرآن بشناسم». امام علیه السلام در جواب فرمودند: ... پیمان‌شکنی و قطع پیوند خویشاوندی [از گناهان کبیره است]. در این خصوص خداوند متعال فرموده است:{{متن قرآن|الَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللهِ ...}}<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۰۶؛ بحارالأنوار، ج۴۷، ص۲۱۶؛ المناقب، ج۴، ص۲۵۱.</ref> | |||
همچنین از امام باقر علیه السلام روایت شده است که فرمودند: آنچه که خداوند براساس این آیه به بندگان امر کرده تا بندگان به آن متّصل باشند، صله‌ی رحم و ارتباط با نزدیکان است تا مسئولیّت خود را در قبال آنان انجام‌دهند و حقوقشان را ادا کنند. مهمترین خویشاوندانی که ادای حقّشان نسبت به دیگران واجب‌تر است خویشاوندان محمّد صلی الله علیه و آله هستند؛ زیرا حقّ آن‌ها نسبت به محمّد صلی الله علیه و آله مانند حقّ خویشاوندان انسان نسبت به پدر و مادر است؛ درحالی‌که حقّ محمّد صلی الله علیه و آله گرامی‌تر و بزرگ‌مقدارتر از حقّ پدر و مادر انسان است. همین‌طور حقّ خویشاوندان پیامبر صلی الله علیه و آله نیز برتر و قطع آن، بدتر و نارواتر است.<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۰۶؛ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۸۸؛ تفسیر الإمام العسکری، ص۲۰۶.</ref> | |||
چه كسانى پيمان غدير را شكستند؟ | چه كسانى پيمان غدير را شكستند؟ | ||
| خط ۱۹: | خط ۴۲: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۷
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| سوره | سوره بقره (۲) |
| آیه | ۲۷ |
| جزء | ۱ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مدینه |
| موضوع | خسران ابدی جزای پیمان شکنی با خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله |
پيامبر صلى الله عليه و آله در مورد دوست و دشمن اهل بیت علیهم السلام در قرآن در خطبه غدیر مى فرمايد:
«مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّه وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّه وَ احَبَّهُ»:
اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مورد مذمت و لعن قرار داده، و دوست ما هر كسى است كه خداوند او را مدح نموده و دوست بدارد.[۱]
يكى از مواردى كه پيامبر صلى الله عليه و آله به آن ها اشاره دارد آيه لعنتِ مفسدين فى الارض است:
وَ الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّه مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّه بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِى الْأَرْضِ، أُولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ 
:[۲]
«آنان کسانی هستند که پیمان خدا را [که توحید و وحی و نبوت است] پس از استواری اش [با دلایل عقلی و علمی و براهین منطقی با عدم وفای به آن] می شکنند و آنچه را خدا پیوند خوردن به آن را فرمان داده است [مانند پیوند با پیامبران و کتابهای آسمانی و اهل بیت طاهرین و خویشان] قطع می نمایند و در زمین تباهی و فساد بر پا می کنند، آنانند که زیانکارند.»
مطابق روایتی عمروبن‌عبید بر امام صادق علیه السلام واردشده و عرض کرد: «دوست دارم گناهان کبیره را از روی قرآن بشناسم». امام علیه السلام در جواب فرمودند: ... پیمان‌شکنی و قطع پیوند خویشاوندی [از گناهان کبیره است]. در این خصوص خداوند متعال فرموده است: الَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللهِ ... [۳]
همچنین از امام باقر علیه السلام روایت شده است که فرمودند: آنچه که خداوند براساس این آیه به بندگان امر کرده تا بندگان به آن متّصل باشند، صله‌ی رحم و ارتباط با نزدیکان است تا مسئولیّت خود را در قبال آنان انجام‌دهند و حقوقشان را ادا کنند. مهمترین خویشاوندانی که ادای حقّشان نسبت به دیگران واجب‌تر است خویشاوندان محمّد صلی الله علیه و آله هستند؛ زیرا حقّ آن‌ها نسبت به محمّد صلی الله علیه و آله مانند حقّ خویشاوندان انسان نسبت به پدر و مادر است؛ درحالی‌که حقّ محمّد صلی الله علیه و آله گرامی‌تر و بزرگ‌مقدارتر از حقّ پدر و مادر انسان است. همین‌طور حقّ خویشاوندان پیامبر صلی الله علیه و آله نیز برتر و قطع آن، بدتر و نارواتر است.[۴]
چه كسانى پيمان غدير را شكستند؟
چه كسانى با خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله قطع كردند در حالى كه آن حضرت دستور وصل با آنان را داده بود؟
اهل سقیفه بودند كه دامنه فسادشان در زمين تا امروز و تا دامنه قيامت ادامه داشته و خواهد داشت، همان گونه كه تابلوى لعنت خداوند در قرآن بر پيشانى سياهشان نقش بسته است.