آيه ۴۵ انعام و غدیر: تفاوت میان نسخهها
جز (Shamloo صفحهٔ آيه ۷ انفال و غدیر را به آيه ۴۵ انعام و غدیر منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
آیه ۷ سوره انفال آیهای دانسته شده که در خطبه غدیریه [[امام هادی علیه السلام]] به آن استناد شده است. بستر اتکا به این آیه در این خطبه چنین تحلیل شده است: يكى از مفاهيم عميق در [[زیارت غدیریه و صراط مستقیم|زیارت غدیریه]]، رابطه آيات قرآن با [[ولایت ائمه علیهم السلام|ولایت]] و [[امامت]] و اميرالمؤمنين عليه السلام است. | آیه ۷ سوره انفال آیهای دانسته شده که در خطبه غدیریه [[امام هادی علیه السلام]] به آن استناد شده است. بستر اتکا به این آیه در این خطبه چنین تحلیل شده است: يكى از مفاهيم عميق در [[زیارت غدیریه و صراط مستقیم|زیارت غدیریه]]، رابطه آيات قرآن با [[ولایت ائمه علیهم السلام|ولایت]] و [[امامت]] و اميرالمؤمنين عليه السلام است. | ||
[[امام هادی علیه السلام]] در ضمن بيان لحظات مهم و برجسته در زندگى على عليه السلام به رخدادهای روز جنگ خيبر مىرسد: | [[امام هادی علیه السلام]] در ضمن بيان لحظات مهم و برجسته در زندگى على عليه السلام به رخدادهای روز جنگ خيبر مىرسد: {{متن عربی|وَ يَوْمَ خَيبرٍ إذ اَظْهَرَ اللَّهُ خَوِرَ المُنافِقينَ و فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ|ترجمه=و روز خيبر، كه خداوند سستى منافقان را ظاهر ساخت و ريشه كافران را قطع كرد. سپاس خداى راست، پروردگار جهانيان}}. | ||
و | فتح خيبر رويدادى مهم بود؛ بهدلیل ظهور دلاوری امیرالمؤمنین عليه السلام از يک سو، و ترس و فرار مدعيان از سوى ديگر. اما مهمتر از آن، ظهور و بروز حديثی از پیامبر بود كه حضرت در جنگ خيبر فرمود: «فردا پرچم جنگ را به دست كسى خواهم داد كه خدا و رسولش را دوست دارد، و خدا و رسولش هم او را دوست دارند. پيش روندهای است كه فرار نمیکند؛ باز نمىگردد تا آنگاه كه خدا فتح را به دست او عملى سازد».<ref>الغدير، ج۴، ص۹۴؛ الغدير، ج۷، ص۲۷۰.</ref> | ||
فردای آن روز، افرادى خود را نامزد گرفتن پرچم كردند، غافل از اينكه اين امرْ امری الهى است و پيامبر صلى الله عليه و آله نيز مجرى این فرمان الهی. معناى اين حديث آن است كه تنها كسى كه کاملاً محبّ و محبوب خدا و رسول صلى الله عليه و آله است هجومبرنده و نترس است. چنین شخصی هم جز امیرالمؤمنین علیه السلام نيست.<ref>نگاهى بر زيارت غديریه، ص۱۱۱-۱۵۰.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۵۰: | خط ۲۸: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* '''الغدير في الكتاب و السنة و الأدب'''؛ عبدالحسین امینی، قم: مرکز الغدير للدراسات الإسلامية، ۱۴۱۶ق. | |||
* '''نگاهی بر زیارت غدیریه: زیارت امیرالمومنین علیه السلام در روز عید غدیر به بیان امام هادی علیه السلام'''؛ محمدحسین صفاخواه و عبدالحسین طالعی، تهران: انتشارات سهاره، ۱۳۸۰ش. | * '''نگاهی بر زیارت غدیریه: زیارت امیرالمومنین علیه السلام در روز عید غدیر به بیان امام هادی علیه السلام'''؛ محمدحسین صفاخواه و عبدالحسین طالعی، تهران: انتشارات سهاره، ۱۳۸۰ش. | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] | ||
[[رده:امامان غدیر]] | [[رده:امامان غدیر]] |
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۸
مشخصات آیه | |
---|---|
نام سوره | انعام |
شماره آیه | ۴۵ |
جزء | ۷ |
محتوای آیه | |
مکان نزول | مکه |
ترتیل آیه ترجمه صوتی |
آیه ۷ سوره انفال آیهای دانسته شده که در خطبه غدیریه امام هادی علیه السلام به آن استناد شده است. بستر اتکا به این آیه در این خطبه چنین تحلیل شده است: يكى از مفاهيم عميق در زیارت غدیریه، رابطه آيات قرآن با ولایت و امامت و اميرالمؤمنين عليه السلام است.
امام هادی علیه السلام در ضمن بيان لحظات مهم و برجسته در زندگى على عليه السلام به رخدادهای روز جنگ خيبر مىرسد: «وَ يَوْمَ خَيبرٍ إذ اَظْهَرَ اللَّهُ خَوِرَ المُنافِقينَ و فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ؛ و روز خيبر، كه خداوند سستى منافقان را ظاهر ساخت و ريشه كافران را قطع كرد. سپاس خداى راست، پروردگار جهانيان».
فتح خيبر رويدادى مهم بود؛ بهدلیل ظهور دلاوری امیرالمؤمنین عليه السلام از يک سو، و ترس و فرار مدعيان از سوى ديگر. اما مهمتر از آن، ظهور و بروز حديثی از پیامبر بود كه حضرت در جنگ خيبر فرمود: «فردا پرچم جنگ را به دست كسى خواهم داد كه خدا و رسولش را دوست دارد، و خدا و رسولش هم او را دوست دارند. پيش روندهای است كه فرار نمیکند؛ باز نمىگردد تا آنگاه كه خدا فتح را به دست او عملى سازد».[۱]
فردای آن روز، افرادى خود را نامزد گرفتن پرچم كردند، غافل از اينكه اين امرْ امری الهى است و پيامبر صلى الله عليه و آله نيز مجرى این فرمان الهی. معناى اين حديث آن است كه تنها كسى كه کاملاً محبّ و محبوب خدا و رسول صلى الله عليه و آله است هجومبرنده و نترس است. چنین شخصی هم جز امیرالمؤمنین علیه السلام نيست.[۲]
پانویس
منابع
- الغدير في الكتاب و السنة و الأدب؛ عبدالحسین امینی، قم: مرکز الغدير للدراسات الإسلامية، ۱۴۱۶ق.
- نگاهی بر زیارت غدیریه: زیارت امیرالمومنین علیه السلام در روز عید غدیر به بیان امام هادی علیه السلام؛ محمدحسین صفاخواه و عبدالحسین طالعی، تهران: انتشارات سهاره، ۱۳۸۰ش.