محمد بن احمد فرغانی (سعید الدین): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «== اعتراف به مفاد حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۶۴۲، ۶۴۳.</ref> ==...» ایجاد کرد) |
(اتمام عنوان محمد بن احمد فرغانی (سعید الدین)) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
عَلىٌّ بِعِلمٍ نالَهُ بِالوصِيَّةِ | عَلىٌّ بِعِلمٍ نالَهُ بِالوصِيَّةِ | ||
على عليه السلام با دانشى كه به سبب | على عليه السلام با دانشى كه به سبب [[وصیت]] به دست آورده بود، آنچه را مشكل بود با تأويل روشن كرد. | ||
اين بيت نيز مبتدايى است كه خبرش محذوف است، و تقديرش چنين است: بيان و ايضاح على عليه السلام با تأويل مشكلات | اين بيت نيز مبتدايى است كه خبرش محذوف است، و تقديرش چنين است: بيان و ايضاح على عليه السلام با تأويل مشكلات کتاب و سنّت، به واسطه دانشى بوده كه او به آن نايل شده بود، به سبب اينكه پيامبر صلى الله عليه و آله او را وصىّ و جانشين خود گرداند و فرمود: هر كس من مولاى او هستم على مولاى او است. بنا بر ابياتى كه على عليه السلام خود سروده، اين در روز غدير خم بوده است. از جمله آن ابيات اينهاست: | ||
وَ أوصانى النَبىُّ عَلَى اختيارى | وَ أوصانى النَبىُّ عَلَى اختيارى | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
پيامبر صلى الله عليه و آله با برگزيدن من براى امّتش مرا وصىّ خود گرداند، و اين از سر رضايت او به حكم من بود. رسولخداصلى الله عليه وآله در روز غدير خم ولايت مرا بر شما واجب ساخت. | پيامبر صلى الله عليه و آله با برگزيدن من براى امّتش مرا وصىّ خود گرداند، و اين از سر رضايت او به حكم من بود. رسولخداصلى الله عليه وآله در روز غدير خم ولايت مرا بر شما واجب ساخت. | ||
غدير خم آبگيرى است در يک منزلى مدينه به مكه، در راهى كه هم اكنون به آن طريق مُشاة گفته | غدير خم آبگيرى است در يک منزلى مدينه به مكه، در راهى كه هم اكنون به آن طريق مُشاة گفته مى شود. روشن كردن مشكلات با تأويل، به دانشى كه به سبب جانشينى به دست آمده از شمار فضائل على عليه السلام است كه به شماره در نمى آيند. رسول خدا صلى الله عليه و آله على عليه السلام را به آنها اختصاص داد و او آنها را از حضرتش به ميراث برد. | ||
فرغانى همچنين گفته است: بهره على بن | فرغانى همچنين گفته است: بهره على بن ابى طالب عليه السلام علم، كشف و پردهبرداشتن از مشكلات كلام عظيم و كتاب كريم به روشن ترين بيان است؛ كلامى كه از ويژه ترين معجزات پيامبر صلى الله عليه و آله است. اين به سبب دانشى است كه على عليه السلام به آن دست يافته و در احاديث نبوى آمده است: «من شهر دانشم و على عليه السلام دروازه آن اس» و «هر كس من مولاى او هستم على مولاى او است». همراه با فضائل ديگرى كه به شماره در نمىآيند و احصاء نمى شوند.<ref>شرح تائيّه ابن فارض (فرغانى).</ref> | ||
عبدالرحمن جامى و محمود بن سليمان كفوى و چلپى<ref>نفحات الانس: ص ۵۵۹ . كتائب اعلام الأخيار (مخطوط). كشف الظنون: ج ۲ ص ۲۶۵. همچنين مراجعه شود به: العِبَر فى خبر من غَبَر: حوادث سال ۶۹۹ .</ref>: وى را توثيق كرده و ستوده اند. وى شاگرد صدرالدين قونَوى است. | |||
== پانویس == | |||
نسخهٔ ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۶
اعتراف به مفاد حديث غدير[۱]
بسيارى از دانشمندان بزرگ اهل سنت به دلالت حدیث غدیر به امامت اميرالمؤمنين عليه السلام تصريح كرده، و آشكارا بر مطلوب شيعه تنصيص كرده اند! از جمله محمد بن احمد فرغانى، سعيدالدين (م ۷۰۰ ق) است. سعيدالدين فَرغانى در شرح شعر بيت زير از ابن فارض مى نويسد:
وَ أوضَحَ بِالتَأويلِ ما كانَ مُشكِلاً
عَلىٌّ بِعِلمٍ نالَهُ بِالوصِيَّةِ
على عليه السلام با دانشى كه به سبب وصیت به دست آورده بود، آنچه را مشكل بود با تأويل روشن كرد.
اين بيت نيز مبتدايى است كه خبرش محذوف است، و تقديرش چنين است: بيان و ايضاح على عليه السلام با تأويل مشكلات کتاب و سنّت، به واسطه دانشى بوده كه او به آن نايل شده بود، به سبب اينكه پيامبر صلى الله عليه و آله او را وصىّ و جانشين خود گرداند و فرمود: هر كس من مولاى او هستم على مولاى او است. بنا بر ابياتى كه على عليه السلام خود سروده، اين در روز غدير خم بوده است. از جمله آن ابيات اينهاست:
وَ أوصانى النَبىُّ عَلَى اختيارى
لأُمَّتِهِ رِضىً مِنهُ بِحُكمى
وَ أوجَبَ لى وِلايَتَهُ عَلَيكُم
رَسُولُ اللَّهِ يَومَ غَديرِ خُمّ
پيامبر صلى الله عليه و آله با برگزيدن من براى امّتش مرا وصىّ خود گرداند، و اين از سر رضايت او به حكم من بود. رسولخداصلى الله عليه وآله در روز غدير خم ولايت مرا بر شما واجب ساخت.
غدير خم آبگيرى است در يک منزلى مدينه به مكه، در راهى كه هم اكنون به آن طريق مُشاة گفته مى شود. روشن كردن مشكلات با تأويل، به دانشى كه به سبب جانشينى به دست آمده از شمار فضائل على عليه السلام است كه به شماره در نمى آيند. رسول خدا صلى الله عليه و آله على عليه السلام را به آنها اختصاص داد و او آنها را از حضرتش به ميراث برد.
فرغانى همچنين گفته است: بهره على بن ابى طالب عليه السلام علم، كشف و پردهبرداشتن از مشكلات كلام عظيم و كتاب كريم به روشن ترين بيان است؛ كلامى كه از ويژه ترين معجزات پيامبر صلى الله عليه و آله است. اين به سبب دانشى است كه على عليه السلام به آن دست يافته و در احاديث نبوى آمده است: «من شهر دانشم و على عليه السلام دروازه آن اس» و «هر كس من مولاى او هستم على مولاى او است». همراه با فضائل ديگرى كه به شماره در نمىآيند و احصاء نمى شوند.[۲]
عبدالرحمن جامى و محمود بن سليمان كفوى و چلپى[۳]: وى را توثيق كرده و ستوده اند. وى شاگرد صدرالدين قونَوى است.