جمرات: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== خطبه پيامبرصلى الله عليه وآله پس از جمرات پيش از غدير<ref>اسرار غدير: ص ۳۹ ۳۸. واقعه قرآنى غدير: ص ۲۹. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۶. </ref> == | == خطبه پيامبرصلى الله عليه وآله پس از جمرات پيش از غدير<ref>اسرار غدير: ص ۳۹ ۳۸. واقعه قرآنى غدير: ص ۲۹. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۶. </ref> == | ||
[[پيامبر صلی الله علیه و آله]] در سفر [[حجةالوداع]] و پيش از غدير دو خطبه خواندند كه يكى از آنها پس از جمرات بود: | |||
پيامبر [[ | پيامبر مكرم [[اسلام]] صلى الله عليه و آله قبل از رسيدن به غدير و در مراسم حجةالوداع، در دو موقعيت حساس براى مردم خطابه ايراد كردند كه در واقع زمينه سازى براى [[خطبه غدیر]] بود. | ||
اولين خطابه آن حضرت در | اولين خطابه آن حضرت در مِنى بود. در اين خطبه در مورد آينده جامعه مسلمين و جايگاه اميرالمؤمنين عليه السلام مطالبى فرمودند. | ||
سپس | سپس [[ثقلین(حدیث)|حدیث ثقلین]] بر لسان مبارک حضرت جارى شد و فرمودند:«من دو چيز گران بها در ميان شما باقى مى گذارم كه اگر به اين دو تمسک كنيد هرگز گمراه نمى شويد: كتاب خدا و عترتم يعنى اهل بيتم». | ||
اشاره اى هم داشتند به اينكه عده اى از همين اصحاب من روز | اشاره اى هم داشتند به اينكه عده اى از همين اصحاب من روز [[قیامت]] به جهنم برده مى شوند. | ||
نكته جالب توجه اينكه در اين خطابه، اميرالمؤمنين عليه السلام سخنان حضرت را براى مردم تكرار مى كردند تا آنان كه دورتر بودند بشنوند.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۱۳ و ج ۲۱ ص ۳۸۰. </ref> | نكته جالب توجه اينكه در اين خطابه، اميرالمؤمنين عليه السلام سخنان حضرت را براى مردم تكرار مى كردند تا آنان كه دورتر بودند بشنوند.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۱۳ و ج ۲۱ ص ۳۸۰. </ref> | ||
== پانویس == | |||
== | |||
نسخهٔ ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۷
خطبه پيامبرصلى الله عليه وآله پس از جمرات پيش از غدير[۱]
پيامبر صلی الله علیه و آله در سفر حجةالوداع و پيش از غدير دو خطبه خواندند كه يكى از آنها پس از جمرات بود:
پيامبر مكرم اسلام صلى الله عليه و آله قبل از رسيدن به غدير و در مراسم حجةالوداع، در دو موقعيت حساس براى مردم خطابه ايراد كردند كه در واقع زمينه سازى براى خطبه غدیر بود.
اولين خطابه آن حضرت در مِنى بود. در اين خطبه در مورد آينده جامعه مسلمين و جايگاه اميرالمؤمنين عليه السلام مطالبى فرمودند.
سپس حدیث ثقلین بر لسان مبارک حضرت جارى شد و فرمودند:«من دو چيز گران بها در ميان شما باقى مى گذارم كه اگر به اين دو تمسک كنيد هرگز گمراه نمى شويد: كتاب خدا و عترتم يعنى اهل بيتم».
اشاره اى هم داشتند به اينكه عده اى از همين اصحاب من روز قیامت به جهنم برده مى شوند.
نكته جالب توجه اينكه در اين خطابه، اميرالمؤمنين عليه السلام سخنان حضرت را براى مردم تكرار مى كردند تا آنان كه دورتر بودند بشنوند.[۲]