رضای خداوند

آيات «رضاى خداوند» در قرآن

پيامبر صلى الله عليه وآله در مورد تفسیر آيات «رضايت خداوند» در مورد اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در خطبه غدیر مى‏ فرمايد:

وَ ما نَزَلَتْ آيَةُ رِضىً فِى الْقُرْآنِ الاّ فيهِ: هيچ آيه رضايتى در قرآن نازل نشده مگر درباره او.

اين كلام رسول الله‏ صلى الله عليه و آله از دو بُعد قابل بررسى است:

موقعيت تاريخى

خطابه پيامبر صلى الله عليه و آله پس از بلند كردن اميرالمؤمنين‏ عليه السلام بر سر دست، وارد مرحله معرفى كامل آن حضرت شده بود كه با فرازهايى عميق آن

حضرت را به مردم مى ‏شناساند. از جمله اين فرازها بيان آيات «رضایت» در قرآن درباره على ‏عليه السلام بود.

تحليل اعتقادى

در سراسر قرآن خداوند از جهات مختلفى نسبت به بندگانش رضايت خويش را اعلام فرموده است. اين رضايت گاهى مربوط به ايمان است، و گاهى درباره عمل به

دستورات الهى از نماز و روزه و جهاد و امثال آن است و گاهى به اخلاق باز مى‏ گردد.

تمام گونه‏ هاى رضايت كه ذات الهى نسبت به بندگان دارد، همگى در على بن ابى ‏طالب‏ عليه السلام يكجا جمع شده است و خداى متعال از همه جهت از او راضى است.

قابل توجه است كه پيامبر صلى الله عليه و آله قبل از اين فراز فرمود:

اين على از همه شما بيشتر مرا يارى نموده و از همه نسبت به من سزاوارتر و از همه به من نزديک تر و از همه نزد من عزيزتر است؛ و خداوند عزوجل و من از او راضى هستيم.

جا دارد از عمق جان ندا برآوريم: اى وجود قدّيسى كه خدا و پيامبرش از تو راضى‏ اند، «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ، ارْجِعِى إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً». ما خوب مى‏ فهميم كه

اگر خدا از تو راضى است هرگز از دشمنان تو و آنان كه قلب تو و زهرايت را سوزاندند راضى نخواهد شد. خدايا از تو سپاسگزاريم كه خط رضايت خويش را در غدير به ما

شناساندى و دشمنان على‏ عليه السلام را در آتش غضبت نشانمان دادى.

جا دارد اين تابلوى بلند اعتقاد را با طلاى ناب بر سينه آسمان حک كنيم كه على‏ عليه السلام مظهر رضاى خداست. از وجودش رضاى الهى متلألأ است، و كلامش مظهر

رِضَى الله است، و ما هم تا با على ‏عليه السلام هستيم در باغ سبز رضاى خداييم.