بازرگانان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== <big>انتشار خبر غدير توسط بازرگانان</big><ref>ژرفاى غدير: ص 73. </ref> ==
== انتشار خبر غدير توسط بازرگانان<ref>ژرفاى غدير: ص ۷۳. </ref> ==
<big>يكى از اقشارى كه خبر غدیر را منتشر كردند بازرگانان بودند. پس از سه روز كه مراسم غدير پايان يافت، آن روزها با عنوان «ايام الولاية» در ذهن‏ ها و بر صفحه تاريخ نقش بست.</big>
يكى از اقشارى كه خبر [[غدیر]] را منتشر كردند بازرگانان بودند.


<big>گروه‏ ها و قبايل عرب، با دنيايى از معارف اسلام، پس از وداع با پيامبرشان و معرفت كامل به جانشينِ او، راهىِ ديار خود شدند. پيامبر صلى الله عليه وآله نيز عازم مدينه شد در حالى كه كاروان  اسلام را به سر منزل مقصود رسانده بود.</big>
پس از سه روز كه مراسم غدیر پايان يافت، آن روزها با عنوان «[[ایام الولایة]]» در ذهن‏ ها و بر صفحه تاريخ نقش بست.


<big>خبر غدير و سخنان پيامبرصلى الله عليه وآله در آن مجمع عظيم، در شهرها منتشر شد، و به سرعت شايع گرديد و به گوش همگان رسيد. بدون شک اين خبر مهم توسط مسافران و ساربانان و بازرگانان تا اقصى نقاط عالم آن روز يعنى ايران و روم و چين پخش شد، و غير مسلمانان هم از آن با اطلاع شدند.</big>
گروه‏ ها و قبايل [[عرب]]، با دنيايى از معارف اسلام، پس از وداع با پيامبرشان و معرفت كامل به [[جانشین|جانشینِ]] او، راهىِ ديار خود شدند.


[[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] نيز عازم [[مدینه]] شد در حالى كه [[کاروان]] [[اسلام]] را به سر منزل مقصود رسانده بود.


<big>در بُعد ديگر، پادشاهان ممالک كه از قدرت نوپاى اسلام وحشت داشتند و چشم طمع به ايام بعد از رحلت پيامبر صلى الله عليه وآله دوخته بودند، با شنيدن خبر تعيين جانشينى چون على‏ عليه السلام نقشه‏ هاى خود را بر آب ديدند.<ref>بصائر الدرجات: ص54، 201. اقبال الاعمال: ص453، 459. مختصر بصائر الدرجات: ص 109. الاختصاص: ص 272. مناقب آل ابى‏طالب: ج 3 ص 40. فيض القدير: ج 6 ص 281. بحار الانوار: ج 37 ص 136 و ج 39 ص 336 و ج 41 ص 228. عوالم العلوم: ج 3/15 ص 68 . كشف المهم: ص 109. احقاق الحق: ج 2 ص 474 و ج 6 ص 358 و ج 12 ص 9.</ref></big>
خبر غدير و سخنان پيامبر صلى الله عليه و آله در آن مجمع عظیم، در شهرها منتشر شد، و به سرعت شايع گرديد و به گوش همگان رسيد.


== <big>پانویس</big> ==
بدون شک اين خبر مهم توسط مسافران و ساربانان و بازرگانان تا اقصى نقاط عالم آن روز يعنى [[ایران]] و روم و [[چین]] پخش شد، و غير مسلمانان هم از آن با اطلاع شدند.
 
در بُعد ديگر، پادشاهان ممالک كه از [[قدرت و نفوذ منافقین در غدیر|قدرت]] نوپاى اسلام وحشت داشتند و چشم طمع به ايام بعد از شهادت پيامبر صلى الله عليه و آله دوخته بودند، با شنيدن خبر تعيين جانشينى چون حضرت امیر‏ عليه السلام نقشه‏ هاى خود را بر [[آب]] ديدند.<ref>بصائر الدرجات: ص۵۴، ۲۰۱. اقبال الاعمال: ص۴۵۳، ۴۵۹. مختصر بصائر الدرجات: ص ۱۰۹. الاختصاص: ص ۲۷۲. مناقب آل ابي طالب: ج ۳ ص ۴۰. فيض القدير: ج ۶ ص ۲۸۱. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۳۶ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۸ . كشف المهم: ص ۱۰۹. احقاق الحق: ج ۲ ص ۴۷۴ و ج ۶ ص ۳۵۸ و ج ۱۲ ص ۹.</ref>
 
== منبع ==
دانشنامه غدیر،جلد ۵،صفحه ۷.
 
== پانویس ==
<references />
[[رده:تاریخ غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۲

انتشار خبر غدير توسط بازرگانان[۱]

يكى از اقشارى كه خبر غدیر را منتشر كردند بازرگانان بودند.

پس از سه روز كه مراسم غدیر پايان يافت، آن روزها با عنوان «ایام الولایة» در ذهن‏ ها و بر صفحه تاريخ نقش بست.

گروه‏ ها و قبايل عرب، با دنيايى از معارف اسلام، پس از وداع با پيامبرشان و معرفت كامل به جانشینِ او، راهىِ ديار خود شدند.

پیامبر صلی الله علیه و آله نيز عازم مدینه شد در حالى كه کاروان اسلام را به سر منزل مقصود رسانده بود.

خبر غدير و سخنان پيامبر صلى الله عليه و آله در آن مجمع عظیم، در شهرها منتشر شد، و به سرعت شايع گرديد و به گوش همگان رسيد.

بدون شک اين خبر مهم توسط مسافران و ساربانان و بازرگانان تا اقصى نقاط عالم آن روز يعنى ایران و روم و چین پخش شد، و غير مسلمانان هم از آن با اطلاع شدند.

در بُعد ديگر، پادشاهان ممالک كه از قدرت نوپاى اسلام وحشت داشتند و چشم طمع به ايام بعد از شهادت پيامبر صلى الله عليه و آله دوخته بودند، با شنيدن خبر تعيين جانشينى چون حضرت امیر‏ عليه السلام نقشه‏ هاى خود را بر آب ديدند.[۲]

منبع

دانشنامه غدیر،جلد ۵،صفحه ۷.

پانویس

  1. ژرفاى غدير: ص ۷۳.
  2. بصائر الدرجات: ص۵۴، ۲۰۱. اقبال الاعمال: ص۴۵۳، ۴۵۹. مختصر بصائر الدرجات: ص ۱۰۹. الاختصاص: ص ۲۷۲. مناقب آل ابي طالب: ج ۳ ص ۴۰. فيض القدير: ج ۶ ص ۲۸۱. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۳۶ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۸ . كشف المهم: ص ۱۰۹. احقاق الحق: ج ۲ ص ۴۷۴ و ج ۶ ص ۳۵۸ و ج ۱۲ ص ۹.