آیه ۱۲ انشقاق و غدیر: تفاوت میان نسخهها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
= | {{متن آیه | ||
| متن آیه = فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًاوَيَصْلَىٰ سَعِيرًا | |||
| ترجمه = «به زودی با فریادی حسرت بار، هلاکت و نابودی خود را خواهد،و در آتش افروخته در آید.» | |||
}} | |||
{{جعبه اطلاعات آیه | |||
| شماره آیه = ۱۱و ۱۲ | |||
| سوره = انشقاق | |||
| تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| توضیح_تصویر = | |||
| شماره سوره = ۸۴ | |||
| جزء = ۳۰ | |||
| نزول = | |||
| شأن نزول = | |||
| مکان نزول = مکه | |||
| موضوع = توصیف شدت عذاب دوزخیان | |||
}} | |||
پيامبر در فرازى از بخش هفتم [[خطبه غدیر]] در توصيف [[دشمنان اهل بیت و غدیر|دشمنان اهل بیت علیهم السلام]] به آيه ۱۲ سوره انشقاق: | |||
{{قرآن| | {{قرآن| فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُوراً وَ يَصْلى سَعيراً}} اشاره كرده فرمود: بدانيد كه دشمنان امامان كسانى اند كه شعلههاى آتش را بر تن خود خواهند يافت.<ref>انشقاق /۱۲؛ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۰۱ - ۲۱۲.</ref> | ||
بدانيد كه دشمنان اهل بيت كسانى اند كه به شعله هاى آتش وارد مى شوند. | {{متن عربی|اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ يَصْلَوْنَ سَعيراً}}: بدانيد كه دشمنان اهل بيت كسانى اند كه به شعله هاى آتش وارد مى شوند. | ||
ابان بن تغلب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: | |||
'''هر كدام از دشمنان ولايت امير مؤمنان على عليه السّلام هر اندازه هم كه در عبادت بكوشد، سرانجام و فرجام كار او مفاد همان آيه شريفه است كه خداوند در قرآن مجيد فرموده است:''' '''«در دوزخ، همه در رنج و مشقّتند و همواره در آتش برافروخته، معذّب»'''.<ref>ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص۵۲۳.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۴۵
مشخصات آیه | |
---|---|
سوره | سوره انشقاق (۸۴) |
آیه | ۱۱و ۱۲ |
جزء | ۳۰ |
محتوای آیه | |
مکان نزول | مکه |
موضوع | توصیف شدت عذاب دوزخیان |
پيامبر در فرازى از بخش هفتم خطبه غدیر در توصيف دشمنان اهل بیت علیهم السلام به آيه ۱۲ سوره انشقاق:
فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُوراً وَ يَصْلى سَعيراً اشاره كرده فرمود: بدانيد كه دشمنان امامان كسانى اند كه شعلههاى آتش را بر تن خود خواهند يافت.[۱]
«اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ يَصْلَوْنَ سَعيراً»: بدانيد كه دشمنان اهل بيت كسانى اند كه به شعله هاى آتش وارد مى شوند.
ابان بن تغلب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:
هر كدام از دشمنان ولايت امير مؤمنان على عليه السّلام هر اندازه هم كه در عبادت بكوشد، سرانجام و فرجام كار او مفاد همان آيه شريفه است كه خداوند در قرآن مجيد فرموده است: «در دوزخ، همه در رنج و مشقّتند و همواره در آتش برافروخته، معذّب».[۲]