آيه ۱۴۴ آل عمران و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۰: خط ۱۰:
| شأن نزول =  
| شأن نزول =  
| مکان نزول =مدینه  
| مکان نزول =مدینه  
| موضوع =  
| موضوع =توصیه به در نظر گرفتن رضاى الهى
| صوت =  
| صوت =آیه ۱۴۴ آل عمران.mp3
| توضیح صوت =  
| توضیح صوت =ترتیل آیه ۱۴۴ سوره آل عمران با صدای شهریار پرهیزگار
}}
}}
در آخرين بخش از [[خطبه غدیر]]، مردم همچنان تشنه زلال غدير گوش جان به كلام جاودانه محمدى سپرده بودند.


خاتمه اين خطابه بلند، فضايل على بن ابى ‏طالب‏ عليه السلام بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله در يک جمله پر معنى بالاترين فضيلت را براى شخص دوم عالم وجود با ارتباط آن به [[ارتباط غدیر با قرآن|قرآن]] بيان كرد.
'''آیه ۱۴۴ سوره آل عمران''' آیه‌ای که در خطبه غدیر برای توصیه مسلمانان به در نظر گرفتن رضاى الهى مورد استفاده قرار گرفت؛ زیرا اگر همه اهل زمين كافر شوند، ضررى به خداوند نمى‏‌رسد.  


از يک سو نزول فضائل على عليه السلام در قرآن را به ميان آورد، و از سوى ديگر درياى مناقب آن حضرت را فراتر از آن دانست كه در يک مجلس قابل ذكر باشد.  
برخی محققان زمینه استفاده از آیه ۱۴۴ سوره آل عمران در رخداد غدیر را چنین ترسیم کرده‌اند: آخرين بخش از [[خطبه غدیر]]، مختص بیان فضايل على بن ابى‌‏طالب‏ عليه السلام بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله در يک جمله بالاترين فضيلت را براى امام با ارتباط آن به [[ارتباط غدیر با قرآن|قرآن]] بيان كرد. از يک سو نزول فضائل على عليه السلام در قرآن را به‌ميان آورد و از سوى ديگر درياى مناقب آن حضرت را فراتر از آن دانست كه در يک مجلس قابل ذكر باشد.


سپس با توجه به گستردگى فضايل على‏ عليه السلام، دستور پذيرفتن آنها را از اصحاب معرفت به ما داد، و سپس به آيه ۷۱ سوره احزاب آيه ۲۰ و ۲۱ سوره توبه اشاره فرمود.  
سپس با توجه به گستردگى فضايل على‏ عليه السلام، دستور پذيرفتن آنها را از اصحاب معرفت به ما داد و سپس به [[آيه ۷۱ احزاب و غدیر|آيه ۷۱ سوره احزاب]] و [[آيه۲۰ و ۲۱ توبه و غدیر|آيات ۲۰ و ۲۱ سوره توبه]] اشاره کرد. حضرت در قسمتی از يازدهمين و آخرين بخش از [[خطبه غدیر]]، با اشاره به آيه قرآن به مردم گوشزد كرد كه رضاى الهى را در نظر بگيرند، چرا كه اگر همه اهل زمين كافر شوند، ضررى به خداوند نمى‏‌رسد. حضرت در اين باره به دو آیه اشاره کرد: [[آيه ۸ ابراهیم و غدیر|آیه ۸ سوره ابراهیم]] و قسمتی از آيه ۱۴۴ سوره آل عمران: {{قرآن|وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً|ترجمه=و هر كس از عقيده خود بازگردد، هرگز هيچ زيانى به خدا نمى‌رساند}}.  


حضرت در فرازى از يازدهمين و آخرين بخش از [[خطبه غدیر]]، با اشاره به آيه قرآن به مردم گوشزد كرد كه رضاى الهى را در نظر بگيرند، چرا كه اگر همه اهل زمين كافر شوند ضررى به خداوند نمى‏ رسد.
{{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، قُولُوا ما يَرْضَى اللَّهُ بِهِ عَنْكُمْ مِنَ الْقَوْلِ، فَإِنْ تَكْفُرُوا اَنْتُمْ وَ مَنْ فِى الاَرْضِ جَميعاً فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً|ترجمه=اى مردم، سخنى بگوييد كه به‌خاطر آن خداوند از شما راضى شود و اگر شما و همه كسانى كه در زمين هستند كافر شوند به خدا ضررى نمى‌‏رسانند}}.<ref>سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۳۳-۲۴۲؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۰۹.</ref>
 
حضرت در اين باره به آيه ۸ سوره ابراهيم:
 
{{قرآن|اِنْ تَكْفُرُوا اَنْتُمْ وَ مَنْ فِى الاَرْضِ جَميعاً فَاِنَّ اللَّهَ لَغَنِىٌّ حَميدٌ}} ، و آيه ۱۴۴ سوره آل عمران: {{قرآن|وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً}} اشاره كرد:
 
{{متن عربی| مَعاشِرَ النّاسِ، قُولُوا ما يَرْضَى اللَّهُ بِهِ عَنْكُمْ مِنَ الْقَوْلِ، فَإِنْ تَكْفُرُوا اَنْتُمْ وَ مَنْ فِى الاَرْضِ جَميعاً فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً}}:
 
اى مردم، سخنى بگوييد كه به خاطر آن خداوند از شما راضى شود، و اگر شما و همه كسانى كه در زمين هستند كافر شوند به خدا ضررى نمى ‏رسانند.<ref>سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۳۳-۲۴۲؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۰۹.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۰

آیه ۱۴۴ آل عمران و غدیر
آيه ۱۴۴ آل عمران و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهآل عمران
شماره آیه۱۴۴
جزء۴
محتوای آیه
مکان نزولمدینه
موضوعتوصیه به در نظر گرفتن رضاى الهى
ترتیل آیه


آیه ۱۴۴ سوره آل عمران آیه‌ای که در خطبه غدیر برای توصیه مسلمانان به در نظر گرفتن رضاى الهى مورد استفاده قرار گرفت؛ زیرا اگر همه اهل زمين كافر شوند، ضررى به خداوند نمى‏‌رسد.

برخی محققان زمینه استفاده از آیه ۱۴۴ سوره آل عمران در رخداد غدیر را چنین ترسیم کرده‌اند: آخرين بخش از خطبه غدیر، مختص بیان فضايل على بن ابى‌‏طالب‏ عليه السلام بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله در يک جمله بالاترين فضيلت را براى امام با ارتباط آن به قرآن بيان كرد. از يک سو نزول فضائل على عليه السلام در قرآن را به‌ميان آورد و از سوى ديگر درياى مناقب آن حضرت را فراتر از آن دانست كه در يک مجلس قابل ذكر باشد.

سپس با توجه به گستردگى فضايل على‏ عليه السلام، دستور پذيرفتن آنها را از اصحاب معرفت به ما داد و سپس به آيه ۷۱ سوره احزاب و آيات ۲۰ و ۲۱ سوره توبه اشاره کرد. حضرت در قسمتی از يازدهمين و آخرين بخش از خطبه غدیر، با اشاره به آيه قرآن به مردم گوشزد كرد كه رضاى الهى را در نظر بگيرند، چرا كه اگر همه اهل زمين كافر شوند، ضررى به خداوند نمى‏‌رسد. حضرت در اين باره به دو آیه اشاره کرد: آیه ۸ سوره ابراهیم و قسمتی از آيه ۱۴۴ سوره آل عمران: Ra bracket.png وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً؛ و هر كس از عقيده خود بازگردد، هرگز هيچ زيانى به خدا نمى‌رساند La bracket.png.

«مَعاشِرَ النّاسِ، قُولُوا ما يَرْضَى اللَّهُ بِهِ عَنْكُمْ مِنَ الْقَوْلِ، فَإِنْ تَكْفُرُوا اَنْتُمْ وَ مَنْ فِى الاَرْضِ جَميعاً فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً؛ اى مردم، سخنى بگوييد كه به‌خاطر آن خداوند از شما راضى شود و اگر شما و همه كسانى كه در زمين هستند كافر شوند به خدا ضررى نمى‌‏رسانند».[۱]

پانویس

  1. سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۳۳-۲۴۲؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۰۹.

منابع

  • سخنرانی استثنائی غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
  • واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.