آيه ۱۷ هود و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== آيه «اَفَمَنْ كانَ عَلى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبَّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ»<ref>هود ۱۷. اولين ميراث مكتوب درباره غدير: ص ۴۰. چهارده قرن با غدير: ص ۸۹ . اسرار غدير: ص ۲۸۷. </ref> ==
{{جعبه اطلاعات آیه
ابان از سليم و عمر بن ابى‏ سلمه نقل مى ‏كند:
| عرض =  
| تصویر =آیه ۱۷ سوره هود.png
| اندازه تصویر =
| توضیح_تصویر =
| عنوان =آیه ۱۷ هود و غدیر
| سوره =هود
| آیه =۱۷
| جزء =۱۲
| شأن نزول =
| مکان نزول =مکه
| موضوع =ولایت امام علی علیه السلام همراه با بینه و شاهد است.  
| صوت =صوت ۱۷ هود.mp3
| توضیح صوت =ترتیل آیه ۱۷ سوره هود با صدای شهریار پرهیزگار
}}
'''آیه ۱۷ سوره هود''' آیه‌ای که به شهادت [[قیس بن سعد بن عباده انصاری|قیس بن سعد]] درباره امام امیرالمؤمنین علیه السلام نازل شده دلیل شایستگی امام به ولایت را همراهی او با بینه و شاهد الهی دانسته شده است.


[[معاویة بن ابی سفیان|معاویه]] در زمان حكومت خود بعد از آنكه اميرالمؤمنين ‏عليه السلام شهيد شد و او با امام حسن ‏عليه السلام صلح كرد به عنوان سفر حج وارد [[مدینه]] شد.
بستر ارتباط آیه ۱۷ سوره هود و غدیر این دانسته شده که در روایتی از قیس بن سعد بن عباده، از صحابه پیامبر صلی الله علیه و آله و یاران امام علی علیه السلام، نقل شده که شأن نزول آیه ۱۷ سوره هود درباره امام علی علیه السلام است.<ref>اولين ميراث مكتوب درباره غدير، ص۴۰؛ چهارده قرن با غدير، ص۸۹؛ اسرار غدير، ص۲۸۷.</ref>


در آنجا بين معاويه و قيس بن سعد بن عباده گفتگويى در گرفت.
به نقل از برخی منابع،‌ ابان از سليم و عمر بن ابى‏‌سلمه نقل مى‌‏كند: [[معاویة بن ابی سفیان|معاویه]] در زمان حكومت خود در ضمن سفر حج وارد [[مدینه]] شد. در آنجا بين معاويه و قيس بن سعد گفت‌وگويى در گرفت. قيس كه بزرگ انصار و پسر بزرگ آنان يعنى سعد بن عباده بود، پاسخ او را داد و فضايل اميرالمؤمنين ‏عليه السلام را بر شمرد. معاويه خشمگین شد و گفت: اى پسر سعد، اين مطالب را از چه كسى روايت مى‌‏كنى؟ پدرت اينها را به تو خبر داده؟ قيس گفت: اين مطالب را از كسى شنيده‏‌ام و گرفته‌‏ام كه از پدرم بهتر و حق او بر من از پدرم بالاتر است. معاويه پرسيد: آن كيست؟ قيس گفت: آن اميرالمؤمنين على بن ابى‌طالب عالِم اين امت و حاكم آن و صديق و فاروق آن است. معاويه گفت: «صدّيق» امت [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]] و «فاروق» آن [[عمر بن خطاب|عمر]] است، و آنكه علم كتاب نزد اوست [[عبداللَّه بن سلام]] است.


قيس -  كه بزرگ انصار و پسر بزرگ آنان يعنى  سعد بن عباده بود -  پاسخ او را داد و فضايل اميرالمؤمنين ‏عليه السلام را بر شمرد.
[[قیس بن سعد بن عباده انصاری|قیس]] در پاسخ گفت: سزاوارتر به اين اسم‏‌ها و صاحب حقيقى آنها كسى است كه خداوند درباره او چنين نازل كرده است: {{قرآن|اَفَمَنْ كانَ عَلى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبَّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ|ترجمه=آيا كسى كه دليلى از طرف پروردگارش دارد و شاهدى پشت سر آن مى‌آيد... [با آن كس كه دليلى ندارد برابر است؟]}} و كسى است كه خداوند درباره او مى‏‌گويد: «تو ترساننده هستى و هر قومى هدايت‌كننده‏‌اى دارد» ([[آيه ۷ رعد و غدیر]]). به خدا قسم، اين طور نازل شد كه «على هدايت‌كننده هر قومى است» و شما اين را حذف كرديد. و آن كسى است كه پيامبر صلى الله عليه و آله او را در غدير خم نصب كرد و فرمود: «هر كس كه من نسبت به او از خودش بيشتر اختيار دارم، على هم نسبت به او از خودش بيشتر اختيار دارد». و پيامبر به او در جنگ تبوک فرمود: «تو نسبت به من همچون هارون نسبت به موسى هستى مگر آنكه پيامبرى بعد از من نيست».<ref>کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص۱۶۳-۱۶۴.</ref>
 
معاويه غضب كرد و گفت: اى پسر سعد، اين مطالب را از چه كسى گرفته ‏اى و از چه كسى روايت مى ‏كنى و از چه كسى شنيده ‏اى؟ پدرت اينها را به تو خبر داده و از او گرفته ‏اى؟
 
قيس گفت: اين مطالب را از كسى شنيده‏ ام و گرفته ‏ام كه از پدرم بهتر و حق او بر من از پدرم بالاتر است.
 
معاويه پرسيد: آن كيست؟ قيس گفت: آن اميرالمؤمنين على بن ابى ‏طالب عالِم اين امت و حاكم آن و صديق و فاروق آن است.
 
معاويه گفت: «صدّيق» امت ابوبكر و «فاروق» آن عمر است، و آنكه علم كتاب نزد اوست عبداللَّه بن سلام است!
 
قيس گفت: سزاوارتر به اين اسم‏ ها و صاحب حقيقى آن كسى است كه خداوند درباره او چنين نازل كرده است: {{قرآن| اَفَمَنْ كانَ عَلى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبَّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ}}<ref>هود /  ۱۷.</ref>
 
«آيا كسى كه دليلى از طرف پروردگارش دارد و شاهدى پشت سر آن مى آيد ...».
 
و كسى است كه خداوند درباره او مى‏ گويد: {{قرآن| اِنَّما اَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ}}<ref>رعد /  ۷.</ref>
 
«تو ترساننده هستى و هر قومى هدايت كننده‏ اى دارد»، به خدا قسم اين طور نازل شد كه «على هدايت كننده هر قومى است» و شما اين را حذف كرديد.
 
و آن كسى است كه پيامبر صلى الله عليه و آله او را در غدير خم نصب كرد و فرمود:
 
«هر كس كه من نسبت به او از خودش بيشتر اختيار دارم على هم نسبت به او از خودش بيشتر اختيار دارد»، و پيامبر به او در جنگ تبوک فرمود: «تو نسبت به من همچون هارون نسبت به موسى هستى مگر آنكه پيامبرى بعد از من نيست».<ref>كتاب سليم: حديث ۲۶.</ref> <ref>اولين ميراث مكتوب درباره غدير، ص۴۰؛ چهارده قرن با غدير، ص۸۹؛ اسرار غدير، ص۲۸۷.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منابع==
{{منابع}}
* '''اسرار غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: نشر مولود کعبه، ۱۴۲۰ق.
* '''اولین میراث مکتوب از واقعه غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
* '''چهارده قرن با غدير''' (اتمام حجت‌ها، بحث‌های علمی، مناظرات، ميراث مکتوب، شعر و ادب، يادگارها و يادبودها)؛ محمدباقر انصاری،‌‌ قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۷۹ش.
* '''کتاب سلیم بن قیس الهلالی'''؛ سلیم بن قیس هلالی، تحقیق: علاء‌الدین موسوی، تهران: مؤسسة البعثة (قسم الدراسات الإسلامية)، ۱۴۰۷ق.
{{پایان منابع}}
[[رده:قرآن و غدیر]]
[[رده:قرآن و غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۶

آیه ۱۷ هود و غدیر
آيه ۱۷ هود و غدیر
مشخصات آیه
نام سورههود
شماره آیه۱۷
جزء۱۲
محتوای آیه
مکان نزولمکه
موضوعولایت امام علی علیه السلام همراه با بینه و شاهد است.
ترتیل آیه

آیه ۱۷ سوره هود آیه‌ای که به شهادت قیس بن سعد درباره امام امیرالمؤمنین علیه السلام نازل شده دلیل شایستگی امام به ولایت را همراهی او با بینه و شاهد الهی دانسته شده است.

بستر ارتباط آیه ۱۷ سوره هود و غدیر این دانسته شده که در روایتی از قیس بن سعد بن عباده، از صحابه پیامبر صلی الله علیه و آله و یاران امام علی علیه السلام، نقل شده که شأن نزول آیه ۱۷ سوره هود درباره امام علی علیه السلام است.[۱]

به نقل از برخی منابع،‌ ابان از سليم و عمر بن ابى‏‌سلمه نقل مى‌‏كند: معاویه در زمان حكومت خود در ضمن سفر حج وارد مدینه شد. در آنجا بين معاويه و قيس بن سعد گفت‌وگويى در گرفت. قيس كه بزرگ انصار و پسر بزرگ آنان يعنى سعد بن عباده بود، پاسخ او را داد و فضايل اميرالمؤمنين ‏عليه السلام را بر شمرد. معاويه خشمگین شد و گفت: اى پسر سعد، اين مطالب را از چه كسى روايت مى‌‏كنى؟ پدرت اينها را به تو خبر داده؟ قيس گفت: اين مطالب را از كسى شنيده‏‌ام و گرفته‌‏ام كه از پدرم بهتر و حق او بر من از پدرم بالاتر است. معاويه پرسيد: آن كيست؟ قيس گفت: آن اميرالمؤمنين على بن ابى‌طالب عالِم اين امت و حاكم آن و صديق و فاروق آن است. معاويه گفت: «صدّيق» امت ابوبكر و «فاروق» آن عمر است، و آنكه علم كتاب نزد اوست عبداللَّه بن سلام است.

قیس در پاسخ گفت: سزاوارتر به اين اسم‏‌ها و صاحب حقيقى آنها كسى است كه خداوند درباره او چنين نازل كرده است: Ra bracket.png اَفَمَنْ كانَ عَلى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبَّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ؛ آيا كسى كه دليلى از طرف پروردگارش دارد و شاهدى پشت سر آن مى‌آيد... [با آن كس كه دليلى ندارد برابر است؟] La bracket.png و كسى است كه خداوند درباره او مى‏‌گويد: «تو ترساننده هستى و هر قومى هدايت‌كننده‏‌اى دارد» (آيه ۷ رعد و غدیر). به خدا قسم، اين طور نازل شد كه «على هدايت‌كننده هر قومى است» و شما اين را حذف كرديد. و آن كسى است كه پيامبر صلى الله عليه و آله او را در غدير خم نصب كرد و فرمود: «هر كس كه من نسبت به او از خودش بيشتر اختيار دارم، على هم نسبت به او از خودش بيشتر اختيار دارد». و پيامبر به او در جنگ تبوک فرمود: «تو نسبت به من همچون هارون نسبت به موسى هستى مگر آنكه پيامبرى بعد از من نيست».[۲]

پانویس

  1. اولين ميراث مكتوب درباره غدير، ص۴۰؛ چهارده قرن با غدير، ص۸۹؛ اسرار غدير، ص۲۸۷.
  2. کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص۱۶۳-۱۶۴.

منابع

  • اسرار غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: نشر مولود کعبه، ۱۴۲۰ق.
  • اولین میراث مکتوب از واقعه غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
  • چهارده قرن با غدير (اتمام حجت‌ها، بحث‌های علمی، مناظرات، ميراث مکتوب، شعر و ادب، يادگارها و يادبودها)؛ محمدباقر انصاری،‌‌ قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۷۹ش.
  • کتاب سلیم بن قیس الهلالی؛ سلیم بن قیس هلالی، تحقیق: علاء‌الدین موسوی، تهران: مؤسسة البعثة (قسم الدراسات الإسلامية)، ۱۴۰۷ق.