قنبر (غلام امیرالمؤمنین علیه السلام)

شهيدِ غدير

غدير از همان روز کربلا حيات حقيقى خود را آغاز كرد، و پس از ۵۰ سال كه در چنگال سقیفه و اوباش آن گرفتار بود برگ جديدى از تاريخ خود را ورق زد. با شهادت امام حسین‏ علیه السلام براى بار دوم آوازه غدير تا دورترين نقاط دنيا رفت و حتى كفار و مشركين اهل سقيفه را لعنت كردند و سرفرازى غدير را آفرين گفتند.

پس از ماجراى كربلا، اين بار جنگ سقيفه و غدير زبانه ‏اى ديگر كشيد و حسد و كينه اهل سقيفه چنان شعله گرفت كه سلاّخانى چون حَجّاج را به نيابت از سقيفه برگزيدند. آنها هم با چراغ آمدند و فدائيان غدير را برگزيدند و در مذبح سقيفه قطعه قطعه كردند. امثال قنبر و... شهادت در راه غدير را انتخاب كردند، به قيمت اينكه زبانشان را بريدند و يا از پشت سر بيرون آوردند. اين بهايى بود كه به خاطر غدير پرداختند و بدان افتخار كردند.

گويا حزب سقيفه به خوبى دريافتند كه غدير هنوز زنده است، و هر روز زنده ‏تر مى ‏شود. غدير در انتظار نسل‏ هايى است كه چون جانان گمشده با آغوش باز آن را پذيرا خواهند شد، و با پاى دل در صحراى غدير حضور مى ‏يابند، و با صاحب غدير بیعت مى‏ نمايند.