عاملین شیطان در غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
به همين جهت در آن روز، بسيار محزون بوده و فريادشان بلند بود. | به همين جهت در آن روز، بسيار محزون بوده و فريادشان بلند بود. | ||
به همين خاطر هم شيطان و شياطينش در فكر راهى تازه براى گمراهى امت و به جهنم كشاندن مسلمين بودند، و هم كافرانِ به ظاهر مسلمان | به همين خاطر هم شيطان و شياطينش در فكر راهى تازه براى گمراهى امت و به جهنم كشاندن مسلمين بودند، و هم كافرانِ به ظاهر مسلمان چاره اى براى بازگشت و عقب گرد به دوران [[جاهلیت]] واحياى دوباره كفر و شرک و الحاد جستجو مى كردند. | ||
آنچه در اين قسمت از تاريخ تكان دهنده است اينكه در غدير، شياطين دل به | آنچه در اين قسمت از تاريخ تكان دهنده است اينكه در غدير، شياطين دل به [[منافقین]] بسته بودند و چشم به دست آنان و نقشه هايشان داشتند و خود را از هر جهت مستأصل مى ديدند. | ||
اين منافقانِ مشرک و كافر بودند كه روى شيطان و شيطانيان را سفيد كردند، و به فرزندان خَلَف خود كه دستِ كمى از آنها نداشتند درسِ مقابله با وحى و نبوت و دستگاه الهى را دادند، و چنان نقشه اى پياده كردند كه نه فقط خود به مقاصد شومشان رسيدند، بلكه تا آخر روزگار اكثريتى از مسلمين را از راه و صراط مستقيم دوازده جانشين بر حقِّ پيامبرشان منحرف كردند و چهره خلافت اسلامى را هم نزد جهانيان مشوَّه ساختند. | اين منافقانِ مشرک و كافر بودند كه روى شيطان و شيطانيان را سفيد كردند، و به فرزندان خَلَف خود كه دستِ كمى از آنها نداشتند درسِ مقابله با وحى و نبوت و دستگاه الهى را دادند، و چنان نقشه اى پياده كردند كه نه فقط خود به مقاصد شومشان رسيدند، بلكه تا آخر روزگار اكثريتى از مسلمين را از راه و صراط مستقيم دوازده جانشين بر حقِّ پيامبرشان منحرف كردند و چهره خلافت اسلامى را هم نزد جهانيان مشوَّه ساختند. | ||
در واقع شياطين انسى به فرياد ابليس و گروهش رسيدند و در همان | در واقع شياطين انسى به فرياد ابليس و گروهش رسيدند و در همان [[غدیر]] وعده هايى به او دادند و نقشه هايى كشيدند و توطئه هايى نمودند كه آن حزن و اندوه و فريادهاى شيطان يكباره تبديل به خوشحالى و سرور گرديد. | ||
هنگامى كه پس از شهادت | هنگامى كه پس از شهادت [[حضرت محمّد صلی الله علیه وآله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] اجراى دقيق آن نقشه ها را در [[سقیفه]] ديدند سر از پا نمى شناختند، و ابليس (بزرگِ شياطين) در آن روز تاجگذارى كرد و دستور شادى و سرور رسمى به گروهش داد. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۳
عاملين شيطان در غدير[۱]
افشاى عكس العمل ها و اقدامات شياطين ابليسى و شياطين انسى، از مهم ترين بخش هاى موضوع غدير به شمار مى آيد، زيرا در سايه آن به آسانى مى توان دريافت كه آنچه پس از شهادت پيامبر صلى الله عليه و آله به وقوع پيوست و آن طور كه مردم زحماتِ يک عمر آن حضرت و آن خطابه عظيم در غدير را ناديده گرفته و به فراموشى سپردند، هرگز بدون پايه ريزى و برنامه هاى قبلى انجام نگرفته بود و شياطين و منافقين آخرين تلاش هاى خود را در اين زمينه انجام داده بودند.
در غدير، هم ابليس و گروهش عزا گرفته بودند، و هم منافقين در هاله اى از يأس و نااميدى به سر مى بردند، و توطئه هاى خود را نقش بر آب مى ديدند.
ابليس و دار و دسته اش - اين دشمنان سختكوش انسان - «غدير» را هولناک ترين مقطع براى خود مى دانستند. آنان مى ترسيدند كه پس از غدير راه گمراهىِ انسان ها بسته شود.
به همين جهت در آن روز، بسيار محزون بوده و فريادشان بلند بود.
به همين خاطر هم شيطان و شياطينش در فكر راهى تازه براى گمراهى امت و به جهنم كشاندن مسلمين بودند، و هم كافرانِ به ظاهر مسلمان چاره اى براى بازگشت و عقب گرد به دوران جاهلیت واحياى دوباره كفر و شرک و الحاد جستجو مى كردند.
آنچه در اين قسمت از تاريخ تكان دهنده است اينكه در غدير، شياطين دل به منافقین بسته بودند و چشم به دست آنان و نقشه هايشان داشتند و خود را از هر جهت مستأصل مى ديدند.
اين منافقانِ مشرک و كافر بودند كه روى شيطان و شيطانيان را سفيد كردند، و به فرزندان خَلَف خود كه دستِ كمى از آنها نداشتند درسِ مقابله با وحى و نبوت و دستگاه الهى را دادند، و چنان نقشه اى پياده كردند كه نه فقط خود به مقاصد شومشان رسيدند، بلكه تا آخر روزگار اكثريتى از مسلمين را از راه و صراط مستقيم دوازده جانشين بر حقِّ پيامبرشان منحرف كردند و چهره خلافت اسلامى را هم نزد جهانيان مشوَّه ساختند.
در واقع شياطين انسى به فرياد ابليس و گروهش رسيدند و در همان غدیر وعده هايى به او دادند و نقشه هايى كشيدند و توطئه هايى نمودند كه آن حزن و اندوه و فريادهاى شيطان يكباره تبديل به خوشحالى و سرور گرديد.
هنگامى كه پس از شهادت پیامبر صلی الله علیه و آله اجراى دقيق آن نقشه ها را در سقیفه ديدند سر از پا نمى شناختند، و ابليس (بزرگِ شياطين) در آن روز تاجگذارى كرد و دستور شادى و سرور رسمى به گروهش داد.
پانویس
- ↑ اسرار غدير: ص ۶۹،۶۸ .