بازرگانان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
بدون شک اين خبر مهم توسط مسافران و ساربانان و بازرگانان تا اقصى نقاط عالم آن روز يعنى [[ایران]] و روم و [[چین]] پخش شد، و غير مسلمانان هم از آن با اطلاع شدند. | بدون شک اين خبر مهم توسط مسافران و ساربانان و بازرگانان تا اقصى نقاط عالم آن روز يعنى [[ایران]] و روم و [[چین]] پخش شد، و غير مسلمانان هم از آن با اطلاع شدند. | ||
در بُعد ديگر، پادشاهان ممالک كه از [[قدرت و نفوذ منافقین در غدیر|قدرت]] نوپاى اسلام وحشت داشتند و چشم طمع به ايام بعد از شهادت پيامبر صلى الله عليه و آله دوخته بودند، با شنيدن خبر تعيين جانشينى چون حضرت امیر عليه السلام نقشه هاى خود را بر [[آب]] ديدند.<ref>بصائر الدرجات: ص۵۴، ۲۰۱. اقبال الاعمال: ص۴۵۳، ۴۵۹. مختصر بصائر الدرجات: ص ۱۰۹. الاختصاص: ص ۲۷۲. مناقب آل | در بُعد ديگر، پادشاهان ممالک كه از [[قدرت و نفوذ منافقین در غدیر|قدرت]] نوپاى اسلام وحشت داشتند و چشم طمع به ايام بعد از شهادت پيامبر صلى الله عليه و آله دوخته بودند، با شنيدن خبر تعيين جانشينى چون حضرت امیر عليه السلام نقشه هاى خود را بر [[آب]] ديدند.<ref>بصائر الدرجات: ص۵۴، ۲۰۱. اقبال الاعمال: ص۴۵۳، ۴۵۹. مختصر بصائر الدرجات: ص ۱۰۹. الاختصاص: ص ۲۷۲. مناقب آل ابي طالب: ج ۳ ص ۴۰. فيض القدير: ج ۶ ص ۲۸۱. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۳۶ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۸ . كشف المهم: ص ۱۰۹. احقاق الحق: ج ۲ ص ۴۷۴ و ج ۶ ص ۳۵۸ و ج ۱۲ ص ۹.</ref> | ||
== منبع == | == منبع == | ||
نسخهٔ ۱۴ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۲
انتشار خبر غدير توسط بازرگانان[۱]
يكى از اقشارى كه خبر غدیر را منتشر كردند بازرگانان بودند.
پس از سه روز كه مراسم غدیر پايان يافت، آن روزها با عنوان «ایام الولایة» در ذهن ها و بر صفحه تاريخ نقش بست.
گروه ها و قبايل عرب، با دنيايى از معارف اسلام، پس از وداع با پيامبرشان و معرفت كامل به جانشینِ او، راهىِ ديار خود شدند.
پیامبر صلی الله علیه و آله نيز عازم مدینه شد در حالى كه کاروان اسلام را به سر منزل مقصود رسانده بود.
خبر غدير و سخنان پيامبر صلى الله عليه و آله در آن مجمع عظیم، در شهرها منتشر شد، و به سرعت شايع گرديد و به گوش همگان رسيد.
بدون شک اين خبر مهم توسط مسافران و ساربانان و بازرگانان تا اقصى نقاط عالم آن روز يعنى ایران و روم و چین پخش شد، و غير مسلمانان هم از آن با اطلاع شدند.
در بُعد ديگر، پادشاهان ممالک كه از قدرت نوپاى اسلام وحشت داشتند و چشم طمع به ايام بعد از شهادت پيامبر صلى الله عليه و آله دوخته بودند، با شنيدن خبر تعيين جانشينى چون حضرت امیر عليه السلام نقشه هاى خود را بر آب ديدند.[۲]
منبع
دانشنامه غدیر،جلد ۵،صفحه ۷
پانویس
- ↑ ژرفاى غدير: ص ۷۳.
- ↑ بصائر الدرجات: ص۵۴، ۲۰۱. اقبال الاعمال: ص۴۵۳، ۴۵۹. مختصر بصائر الدرجات: ص ۱۰۹. الاختصاص: ص ۲۷۲. مناقب آل ابي طالب: ج ۳ ص ۴۰. فيض القدير: ج ۶ ص ۲۸۱. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۳۶ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۸ . كشف المهم: ص ۱۰۹. احقاق الحق: ج ۲ ص ۴۷۴ و ج ۶ ص ۳۵۸ و ج ۱۲ ص ۹.