عبدالرحمن بن احمد ایجی (عضدالدین، شیرازی): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۷۹.</ref>  ==
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۷۹.</ref>  ==
يكى از علما و بزرگان [[اهل‏ سنت]] كه [[حدیث غدیر]] را نقل كرده عبدالرحمن بن احمد بن عبدالغفّار ايجى شيرازى شافعى، عضدالدين (ت ۷۰۰ -  م ۷۵۳ يا ۷۵۶ ق) است. ايجى حديث غدير را در مبحث [[امامت]] كتابش «المواقف» آورده و پيرامون آن سخن گفته است. [[ابن‏ حجر عسقلانی]] و سُبكى و اِسنَوى<ref>الدرر الكامنة: ج ۲ ص ۴۲۹. طبقات الشافعية (سبكى): ج ۱۰ ص ۴۶. طبقات الشافعية (اسنوى): ج ۲ ص ۸۵۷ . همچنين ر.ک: البدر الطالع (شوكانى): ج ۱ ص ۳۲۶.</ref>: او را توثيق كرده و در علم معقول و كلام و فقه و اصول و ادبيات ستوده ‏اند. وى شاگرد بَيضاوى بوده است.
يكى از علما و بزرگان [[اهل‏ سنت]] كه [[حدیث غدیر]] را نقل كرده عبدالرحمن بن احمد بن عبدالغفّار ايجى شيرازى شافعى، عضدالدين (ت ۷۰۰ -  م ۷۵۳ يا ۷۵۶ ق) است. ايجى حديث غدير را در مبحث [[امامت]] كتابش «المواقف» آورده و پيرامون آن سخن گفته است. [[ابن‏ حجر عسقلانی]] و سُبكى و اِسنَوى<ref>الدرر الكامنة: ج ۲ ص ۴۲۹. طبقات الشافعية (سبكى): ج ۱۰ ص ۴۶. طبقات الشافعية (اسنوى): ج ۲ ص ۸۵۷ . همچنين ر.ک: البدر الطالع (شوكانى): ج ۱ ص ۳۲۶.</ref>: او را توثيق كرده و در علم معقول و كلام و فقه و اصول و ادبيات ستوده ‏اند. وى شاگرد بَيضاوى بوده است.
== منبع ==
دانشنامه غدیر ،جلد ۱۴،صفحه ۵۰۱.


== پانویس ==
== پانویس ==
[[رده:حدیث غدیر]]
[[رده:حدیث غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۵

روايت حديث غدير[۱] 

يكى از علما و بزرگان اهل‏ سنت كه حدیث غدیر را نقل كرده عبدالرحمن بن احمد بن عبدالغفّار ايجى شيرازى شافعى، عضدالدين (ت ۷۰۰ -  م ۷۵۳ يا ۷۵۶ ق) است. ايجى حديث غدير را در مبحث امامت كتابش «المواقف» آورده و پيرامون آن سخن گفته است. ابن‏ حجر عسقلانی و سُبكى و اِسنَوى[۲]: او را توثيق كرده و در علم معقول و كلام و فقه و اصول و ادبيات ستوده ‏اند. وى شاگرد بَيضاوى بوده است.

منبع

دانشنامه غدیر ،جلد ۱۴،صفحه ۵۰۱.

پانویس

  1. چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۷۹.
  2. الدرر الكامنة: ج ۲ ص ۴۲۹. طبقات الشافعية (سبكى): ج ۱۰ ص ۴۶. طبقات الشافعية (اسنوى): ج ۲ ص ۸۵۷ . همچنين ر.ک: البدر الطالع (شوكانى): ج ۱ ص ۳۲۶.