احمد بن علی تمیمی (ابویعلی، موصلی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ابویعلی موصلی''' (۲۱۰-۳۰۷ ق) یکی از برجسته‌ترین محدثان حنفی مذهب موصل و صاحب مُسند بود. او در خانواده‌ای سرشناس و اهل علم در موصل متولد شد. | |||
== زندگینامه == | |||
* از ۱۵ سالگی سفرهای علمی خود را برای جمع‌آوری حدیث آغاز کرد. | |||
* در بغداد فقه حنفی را فرا گرفت و از محدثان بزرگی چون محمد بن صباح دولابی و احمد ابن حاتم طویل بهره برد. | |||
* در شهرهای مختلف از جمله بصره، کوفه، واسط و عبادان (آبادان) از محدثان برجسته استماع حدیث کرد. | |||
* ابویعلی در سال ۳۰۷ هجری قمری درگذشت و مردم موصل در تشییع جنازه او حضور گسترده‌ای داشتند. | |||
== جایگاه علمی == | |||
ابویعلی به دلیل ویژگی‌های زیر به شهرت رسید: | |||
* کثرت استماع و کتابت حدیث | |||
* درک محضر محدثان سالخورده | |||
* ثقه بودن و دین‌داری | |||
* تقوا و حسن خلق. | |||
او توانست جایگاه پدربزرگش را در موصل پر کند و طالبان حدیث را از نقاط مختلف جذب کند. بسیاری از محدثان مشهور مانند نسایی، ابن حبان و طبرانی از شاگردان او بودند. | |||
== آثار == | |||
مهم‌ترین آثار ابویعلی عبارتند از: | |||
* مسند: شامل ۷۵۵۵ حدیث که همواره در کنار کتب معتبر حدیثی مورد توجه بوده است. | |||
* المعجم: شامل نام ۲۸۵ تن از استادان او به همراه روایاتی از آنها. | |||
* حدیث محمد بن بشار عن شیوخه: فهرست استادان محمد بن بشار. | |||
* المفارید: مجموعه احادیث موضوعی در زمینه‌های زهد و عرفان. | |||
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۴۵. </ref> == | == روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۴۵. </ref> == | ||
يكى از [[علما]] و بزرگان [[اهل سنت]] كه [[حدیث غدیر]] را نقل كرده احمد بن على بن مثنّى بن يحيى تميمى، ابويَعلى موصلى (م ۳۰۷ ق) است. ابويعلى موصلى یکی از راویان حدیث غدیر است. | يكى از [[علما]] و بزرگان [[اهل سنت]] كه [[حدیث غدیر]] را نقل كرده احمد بن على بن مثنّى بن يحيى تميمى، ابويَعلى موصلى (م ۳۰۷ ق) است. ابويعلى موصلى یکی از راویان حدیث غدیر است. همچنين [[متّقی هندی|متقی هندی]] حديث غدير را در ماجراى احتجاج امیرالمؤمنین علیه السلام در [[رحبه کوفه]] در «كنز العمال» و با حرف اختصارى «ع» از ابويعلى آورده است. | ||
همچنين [[متّقی هندی|متقی هندی]] حديث غدير را در ماجراى احتجاج امیرالمؤمنین علیه السلام در [[رحبه کوفه]] در «كنز العمال» و با حرف اختصارى «ع» از ابويعلى آورده است. | |||
ذهبى<ref>العِبَر فى خبر من غَبَر: حوادث ۳۰۷. همچنين ر.ک: تذكرة الحفّاظ: ج ۲ ص ۷۰۷. سيوطى نيز شرح حال وى را نوشته و او را حافظ ثقه و محدّث جزيره خوانده است: طبقات الحفّاظ: ص ۳۰۶. </ref> او را توثيق و تمجيد كرده است. وى از على بن جعد و غسّان بن ربيع و بزرگان [[روایت]] كرده است. | ذهبى<ref>العِبَر فى خبر من غَبَر: حوادث ۳۰۷. همچنين ر.ک: تذكرة الحفّاظ: ج ۲ ص ۷۰۷. سيوطى نيز شرح حال وى را نوشته و او را حافظ ثقه و محدّث جزيره خوانده است: طبقات الحفّاظ: ص ۳۰۶. </ref> او را توثيق و تمجيد كرده است. وى از على بن جعد و غسّان بن ربيع و بزرگان [[روایت]] كرده است. | ||
نسخهٔ ۱۶ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۲۷
ابویعلی موصلی (۲۱۰-۳۰۷ ق) یکی از برجسته‌ترین محدثان حنفی مذهب موصل و صاحب مُسند بود. او در خانواده‌ای سرشناس و اهل علم در موصل متولد شد.
زندگینامه
- از ۱۵ سالگی سفرهای علمی خود را برای جمع‌آوری حدیث آغاز کرد.
- در بغداد فقه حنفی را فرا گرفت و از محدثان بزرگی چون محمد بن صباح دولابی و احمد ابن حاتم طویل بهره برد.
- در شهرهای مختلف از جمله بصره، کوفه، واسط و عبادان (آبادان) از محدثان برجسته استماع حدیث کرد.
- ابویعلی در سال ۳۰۷ هجری قمری درگذشت و مردم موصل در تشییع جنازه او حضور گسترده‌ای داشتند.
جایگاه علمی
ابویعلی به دلیل ویژگی‌های زیر به شهرت رسید:
- کثرت استماع و کتابت حدیث
- درک محضر محدثان سالخورده
- ثقه بودن و دین‌داری
- تقوا و حسن خلق.
او توانست جایگاه پدربزرگش را در موصل پر کند و طالبان حدیث را از نقاط مختلف جذب کند. بسیاری از محدثان مشهور مانند نسایی، ابن حبان و طبرانی از شاگردان او بودند.
آثار
مهم‌ترین آثار ابویعلی عبارتند از:
- مسند: شامل ۷۵۵۵ حدیث که همواره در کنار کتب معتبر حدیثی مورد توجه بوده است.
- المعجم: شامل نام ۲۸۵ تن از استادان او به همراه روایاتی از آنها.
- حدیث محمد بن بشار عن شیوخه: فهرست استادان محمد بن بشار.
- المفارید: مجموعه احادیث موضوعی در زمینه‌های زهد و عرفان.
روايت حديث غدير[۱]
يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حدیث غدیر را نقل كرده احمد بن على بن مثنّى بن يحيى تميمى، ابويَعلى موصلى (م ۳۰۷ ق) است. ابويعلى موصلى یکی از راویان حدیث غدیر است. همچنين متقی هندی حديث غدير را در ماجراى احتجاج امیرالمؤمنین علیه السلام در رحبه کوفه در «كنز العمال» و با حرف اختصارى «ع» از ابويعلى آورده است.
ذهبى[۲] او را توثيق و تمجيد كرده است. وى از على بن جعد و غسّان بن ربيع و بزرگان روایت كرده است.