احمد بن فضل مکی (ابن باکثیر)
روايت حديث غدير[۱]
يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حديث غدير را نقل كرده احمد بن فضل بن محمد باكثير مكّى شافعى، ابن باكثير است.
ابن باكثير مكّى در «وسيلة المآل فى عَدِّ مناقب الآل عليهم السلام» حديث غدير را در چندين مورد، از جمله با اشاره به ماجراى غدير و نيز ماجراى اقرار عمر در زمان خلافت خود، از ابن عقده در «الموالاة» و ابوموسى در «الصحابة» و ابوالفتوح عِجلى در «فضائل الصحابة» و دارقطنى در «الفضائل» روايت كرده است.[۲] محبّى[۳]: او را بسيار ستوده است.
روايتِ ماجراى كامل حارث فهرى در غدير[۴]
از جمله دلايل قطعى بر دلالت حديث غدير بر امامت اميرالمؤمنين عليه السلام، ماجراى حارث به نعمان فهرى و عذاب الهى با سنگ آسمانى و نزول آياتى از سوره معارج است.
اين ماجرا را شمارى از بزرگان اهل سنت نقل كرده اند، كه از جمله آنان احمد بن فضل بن محمد باكثير مكّى شافعى (م ۱۰۴۷ ق) است.
وى در «وسيلة المآل فى عدّ مناقب الآل عليهم السلام» نزول آيات سوره معارج و ماجراى حارث را از ثعلبى روايت كرده است.[۵]
محمدامين محبّى و رضى الدين محمد بن على بن حيدر[۶]وى را توثيق كرده و بسيار ستوده اند.
پانویس
- ↑ چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۸۹.
- ↑ وسيلة المآل فى عَدِّ مناقب الآل عليهم السلام (مخطوط).
- ↑ خلاصة الاثر: ج ۱ ص ۲۷۱.
- ↑ چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۴۹۹.
- ↑ وسيلة المآل فى عدّ مناقب الآل عليهم السلام (مخطوط).
- ↑ خلاصة الاثر فى اعيان القرن الحادى عشر: ج ۱ ص۲۷۱-۲۷۳. تنضید العقود السنیّة بتمهید الدولة الحسینیة.