آيه ۱ توحید و غدیر
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| سوره | سوره اخلاص (۱۱۲) |
| آیه | ۱ |
| جزء | ۳۰ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مکه |
| موضوع | توحید و یکتاپرستی |
يكى از مسائل توحيدى كه پيامبر صلى الله عليه و آله در فرازى از بخش اول خطبه غدیر بيان فرمود اينكه همه بندگان در پناه خداوند هستند.
آن حضرت در جملاتى با گنجانيدن سوره توحید در كلام خود وحدانيت خدا را ياد كرد كه نه شبيهى دارد و نه ضدّى، و نه مى زايد و نه زاييده شده است 
وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفْواً اَحَدٌ 
.
«لَمْ يَكُنْ لَهُ ضِدٌّ وَ لا مَعَهُ نِدٌّ، اَحَدٌ صَمَدٌ» لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفْواً اَحَدٌ :
براى او ضدّى و همراه او معارضى نبوده است. يكتا و بى نياز است.نزاده، و زاییده نشده است،و هیچ کس [در ذات و صفات] همانند و همتا و شبیه او نمی باشد.
در روایتی از پیامبر صلی الله علیه و اله، امام علی علیه السلام به سوره اخلاص تشبیه شده است.