شیخ عباس قمی

از دانشنامه غدیر
نسخهٔ تاریخ ‏۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۴ توسط O.sh (بحث | مشارکت‌ها)

تأليف در غدير[۱]

همان طور كه در زمينه سند حدیث غدیر بحث‏ هاى مفصلى در كُتب شده، در مورد متنِ حدیث هم تأليفاتِ ارزنده ‏اى وجود دارد.

از جمله مؤلفين مشهور چهارده قرن كه در مورد غدير تألیف داشته ‏اند حاج شيخ عباس قمى (م ۱۳۵۹ ق) است كه كتاب «فيض القدير فيما يتعلق بحديث الغدير» را در ۴۶۲ صفحه وزيرى تأليف كرده

است. کتابشناسی اين كتاب از اين قرار است:

فيض القدير فيما يتعلق بحديث الغدير، عباس بن محمدرضا قمى (م ۱۳۹۵ ق).[۲] فارسی، چاپى. مؤسسه در راه حق، قم، چاپ اول، سال ۱۴۰۵ ق، ۱۳۶۵ ش. وزيرى، ۴۶۲ ص.

اين كتاب خلاصه‏ اى است از مجلدات «عبقات الانوار» مير حامدحسين كه پيرامون حدیث غدیر است.

اين كتاب در دو مقصد است: اول: اثبات تواتر حديث غدير و جواب اشكالات مربوط. دوم: بيان دلالت حديث غدير و رد اشكالات مربوط.

مقصد اول در سه باب است:

  1. شامل هشت فصل كه در فصل هشتم دوازده نفر از علماى عامه را كه تواتر حديث غدير را ثابت نموده ‏اند نامبرده.
  2. ايراد كلمات فخر رازى و جواب از آنها در نُه فصل
  3. ايراد اشكالات ديگر و جواب آنها در دو فصل و فصل دوم در دو مقام. مقصد دوم شامل نُه فصل است كه طى آنها وجوه استدلال به حديث غدير و همچنين
  4. اشكالات و جواب از آنها را بيان نموده است. در پايان فصلى در استدلال به آيه تبليغ «يا ايها الرسول...» با ده دليل همراه با روايات و اقوال و نيز شبهات و جواب از آنها آمده است. مؤلف اين كتاب را در تاريخ ۱۳۲۱ قمرى به انجام رسانده است.

وفات شيخ عباس قمى در دهه غدير[۳]

در ايام دهه غديريه رخدادهاى متعددى اتفاق افتاده است. يكى از اين رخدادها وفات محدث قمى است.

در روز ۲۳ ذى‏ حجة الحرام مرحوم حاج شيخ عباس قمى صاحب «مفاتيح الجنان» و ده ‏ها اثر ارزشمند ديگر به سال ۱۳۵۹ ق درگذشته است.

محدث قمى از شاگردان خاص محدث نورى و يار و ياور او، وى اسوه تلاش و تحقيق و اسطوره زهد و تقوا بود.

منبع

دانشنامه غدیر ،جلد ۱۴،صفحه ۴۸۸.

پانویس

  1. چهارده قرن با غدير: ص ۱۵۲،۱۳۶،۱۳۵. اسرار غدير: ص ۱۲۱.
  2. الفوائد الرضوية: ص ۲۲۲. الذريعة: ج ۱۶ ص ۴۰۹ ش ۱۹۵۶ و ج ۷ ص ۱۷۳. طبقات اعلام الشيعة (قرن چهاردهم، نقباء البشر): ج ۳ ص ۱۰۰۱ ش ۱۴۹۸. اعيان الشيعة: ج ۷ ص ۴۲۵. الغدير فى الكتاب و السنة و الادب: ج ۱ ص ۱۵۷.
  3. غدير در گذر زمان (مهدى ‏پور): ص ۶۲ - ۶۵، ۷۵ - ۱۱۹.