احتجاج امام کاظم علیه السلام با غدیر
حضرت امام کاظم علیه السلام در مناسبتها و فرصتهای به دست آمده، به حدیث غدیر و ماجرای شورانگیز و تاریخی آن اشاره می کرد و مردم را از حقیقت ماجرا مطلع می ساخت.
مسجدغدیر
عبد الرحمن برای خداحافظی به خاطر سفر به مکه نزد امام کاظم علیه السلام آمد و از نماز در مسجد غدیرخم پرسید. امام فرمود: «صَلِّ فِيهِ فَإِنَّ فِيهِ فَضْلًا وَ قَدْ كَانَ أَبِي يَأْمُرُ بِذَلِكَ.»«در آن مکان [مقدس] نماز بخوان که فضیلتی بس عظیم دارد و پدرم همواره به نماز خواندن در آنجا دستور می داد.»[۱]
۱.ماجرای مشهور ومعروف غدیر
حضرت موسی بن جعفر علیهالسلام در حدیثی واقعهی غدیر را چنین نقل فرمودند:
پیامبر صلی اللَّه علیه و آله در واقعهی معروف و مشهور غدیر امیرالمؤمنین علیهالسلام را معرفی كردند و از مردم پرسیدند: آیا من صاحب اختیارتر از شما نسبت به خودتان نیستم؟ گفتند: آری، یا رسول اللَّه. حضرت نگاهی به آسمان كرده فرمودند: «خدایا، شاهد باش»، و این كار را سه بار تكرار كردند. سپس فرمودند:«اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ» [۲]
«بدانید هر كس من مولای او و صاحب اختیارتر نسبت به او هستم این علی مولا و صاحب اختیار اوست».
۲.ولایت همه خلایق با ماست
در ایامی كه حضرت موسی بن جعفر علیهالسلام در زندان بودند، روزی هارون حضرت را احضار كرد و مسائلی را سؤال نمود كه از جمله دربارهی ولایت اهلبیت علیهمالسلام بر مردم بود. حضرت فرمود: ما میگوییم ولایت همهی خلایق با ماست... ما این ادعا را از كلام پیامبر صلی اللَّه علیه و آله در غدیر خم داریم كه فرمود:
«...قَدْ قَالَ النَّبَِّى صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ لَمَّا حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ اللَّهَ اللَّهَ فِي الصَّلَاةِ وَ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ يَعْنَِّى صِلُوا وَ أَكْرِمُوا مَمَالِيكَكُمْ وَ جَوَارِيَكُمْ وَ نَحْنُ نُعْتِقُهُمْ وَ هَذَا الَّذِي سَمِعْتَهُ غَلَطٌ مِنْ قَائِلِهِ وَ دَعْوََّى بَاطِلَةٌ وَ لَكِنْ نَحْنُ نَدَّعَِّى أَنَّ وَلَاءَ جَمِيعِ الْخَلَائِقِ لَنَا يَعْنَِّى وَلَاءَ الدِّينِ وَ هَؤُلَاءِ الْجُهَّالُ يَظُنُّونَهُ وَلَاءَ الْمِلْكِ حَمَلُوا دَعْوَاهُمْ عَلَى ذَلِكَ وَ نَحْنُ نَدَّعَِّى ذَلِكَ لِقَوْلِ النَّبَِّى صَلََّّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلَِّى مَوْلَاه...»[۳]
۳.دشمنان غدیر در روز غدیر
«قَالَ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ عليه السلام لَمَّا نَصَبَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ عَلِيّاً عليه السلام يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍ وَ أَمَرَ عُمَرَ وَ تَمَامَ تِسْعَةٍ مِنْ رُؤَسَاءِ الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ أَنْ يُبَايِعُوهُ بِإِمْرَةِ الْمُؤْمِنِينَ فَفَعَلُوا ذَلِكَ وَ تَوَاطَئُوا بَيْنَهُمْ أَنْ يَدْفَعُوا هَذَا الْأَمْرَ عَنْ عَلِيٍّ عليه السلام وَ أَنْ يُهْلِكُوهُمَا كَانَ مِنْ مُوَاطَاتِهِم... .»[۴]
امام كاظم علیهالسلام در بیان توطئهی منافقان در غدیر چنین فرمودند:
«آنگاه كه پیامبر صلی اللَّه علیه و آله در روز غدیر خم امیرالمؤمنین علیهالسلام را منصوب كرد و به بزرگان مهاجران و انصار دستور داد با او بیعت كنند، آنان در ظاهر بیعت كردند ولی بین خود نقشهی دو توطئه را ریختند: یكی اینكه امر خلافت را پس از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله از علی علیهالسلام بگیرند، و دیگر اینكه در صورت امكان هر دو بزرگوار را بقتل برسانند. ... .»