آيه ۱ توحید و غدیر

از ویکی غدیر
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۵ توسط Shamloo (بحث | مشارکت‌ها)
آیه ۱ توحید و غدیر
آيه ۱ توحید و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهتوحید
شماره آیه۱
جزء۳۰
محتوای آیه
مکان نزولمکه
موضوعیگانگی خداوند

آیه ۱ سوره توحید آیه‌ای که پیامبر صلی الله علیه و آله در ضمن خطبه غدیر برای ستایش خداوند به یگانگی از آن بهره برد.

به‌گفته برخی محققان، يكى از مسائل توحيدى كه پيامبر صلى الله عليه و آله در قسمتی از بخش اول خطبه غدیر بيان کرد اين بود که همه بندگان در پناه خداوند هستند.

آن حضرت در جملاتى با گنجانيدن سوره توحید در كلام خود وحدانيت خدا را ياد كرد كه نه شبيهى دارد و نه ضدّى و نه مى‌زايد و نه زاييده شده است: «لَمْ يَكُنْ لَهُ ضِدٌّ وَ لا مَعَهُ نِدٌّ، اَحَدٌ صَمَدٌ»Ra bracket.png لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ ‏يَكُنْ لَهُ كُفْواً اَحَدٌ؛ براى او ضدّى و همراه او معارضى نبوده است. يكتا و بى‏‌نياز است. زاييده نشده و نمى‌زايد، و براى او هيچ همتايى نيست La bracket.png.[۱]

پانویس

  1. خطابه غدیر، ص۳۴-۳۵.

منابع

خطابه غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: نشر مولود کعبه، ۱۴۲۰ق.