آيه ۲۱ احزاب و غدیر

از ویکی غدیر
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۳ توسط Shamloo (بحث | مشارکت‌ها)
آيه ۲۱ احزاب و غدیر
آيه ۲۱ احزاب و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهاحزاب
شماره آیه۲۱
جزء۲۱
محتوای آیه
مکان نزولمدینه
ترتیل آیه

به‌گفته برخی محققان، آیه ۲۱ سوره احزاب از جمله آیاتی است که از سوی منافقان در متن صحیفه ملعونه دوم برای انکار غدیر به آن استناد شد.[۱]

شرح این رخداد در برخی منابع چنین آمده است:‌ در صحیفه ملعونه دوم، كه پس از غدير در مدینه و در خانه ابوبکر توسط رؤساى منافقین نوشته شد، رخداد غدير انكار شده است. در این متن با استناد به آيه ۲۱ سوره احزاب مردم را به پیروی از رویکرد سقیفه، به‌عنوان سیره رسول خدا صلی الله علیه و آله فرا خواندند؛ پیروی که مبنای آن اسوگی رسول خداست: Ra bracket.png لَقَدْ كانَ لَكُمْ فى رَسُولِ اللَّهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُو اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرِ؛ براى شما نسبت به پيامبر پيروىِ نيكو لازم است براى كسانى كه به خدا و روز قيامت اميدوارند La bracket.png.

این ادعا در حالی انجام گرفت که پيامبر صلى الله عليه و آله در غدير خلافت را بر عهده مسلمين نگذاشت و حتى يک مورد هم وجود ندارد كه پيامبر صلى الله عليه و آله چنين مطلبى گفته باشد تا مردم هم در اين جهت پيرو آن حضرت باشند.

استناد به آیه ۲۱ سوره احزاب در متن اين صحيفه چنين بود: اين نوشته‏‌اى است كه عده‌اى از اصحاب محمد رسول‏ اللَّه از مهاجران و انصار بر آن متفق شدند... آنگاه پروردگار پيشگاهِ خود را براى وى انتخاب كرد و او را با احترام و رضايت خاطر قبض روح نمود؛ بدون اينكه كسى را براى بعد از خود به خلافت برساند. پيامبر صلى الله عليه و آله اختيار خلافت را بر عهده مسلمانان گذاشت تا هر كس كه به فكر او و دلسوزبودنش اطمينان دارند براى خود انتخاب كند. مسلمانان بايد به‌خوبى از پيامبر صلى الله عليه و آله پيروى كنند، همان طور كه خداوند فرموده است: براى شما نسبت به پيامبر پيروىِ نيكو لازم است براى كسانى كه به خدا و روز قيامت اميدوارند.[۲]

پانویس

  1. ژرفاى غدير، ص۱۶۹؛ ژرفاى غدير، ص۱۷۱؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۹۳.
  2. بحارالانوار، ج۲۸، ص۱۰۲-۱۱۱؛ بحارالانوار، ج۲۹، ص۱۰۳؛ بحارالانوار، ج۳۰، ص۲۷؛‌ بحارالانوار، ج۳۰، ص۲۱۶.

منابع

  • ژرفای غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۳ش.
  • غدیر در قرآن، قرآن در غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.