آیه ۱۲ انشقاق و غدیر

آيه «فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُوراً وَ يَصْلى سَعيراً»

  پيامبر در فرازى از بخش هفتم خطبه غدیر در توصيف دشمنان اهل‏ بیت ‏علیهم السلام به آيه ۱۲ سوره انشقاق:

فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُوراً وَ يَصْلى سَعيراً اشاره كرده فرمود: بدانيد كه دشمنان امامان كسانى ‏اند كه شعله‌هاى آتش را بر تن خود خواهند يافت.

اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ يَصْلَوْنَ سَعيراً :

بدانيد كه دشمنان اهل‏ بيت كسانى ‏اند كه به شعله ‏هاى آتش وارد مى ‏شوند.

ابان بن تغلب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:

هر كدام از دشمنان ولايت امير مؤمنان على عليه السّلام هر اندازه هم كه در عبادت بكوشد، سرانجام و فرجام كار او مفاد همان آيه شريفه است كه خداوند در قرآن مجيد فرموده است: «در دوزخ، همه در رنج و مشقّتند و همواره در آتش برافروخته، معذّب».