آيه ۱ توحید و غدیر
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| سوره | سوره اخلاص (۱۱۲) |
| آیه | ۱ |
| جزء | ۳۰ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مکه |
| موضوع | توحید و یکتاپرستی |
آیه ۱ سوره توحید آیه است که پیامبر صلى الله عليه و آله با تکیه بر آن يكى از مسائل توحيدى كه در قسمتی از بخش اول خطبه غدیر آمده را تبیین کرد. آن مسئله توحیدی این دانسته شده که همه بندگان در پناه خداوند هستند.
پیامبر صلى الله عليه و آله در جملاتى با گنجانيدن سوره توحید در كلام خود وحدانيت خدا را ياد كرد كه نه شبيهى دارد و نه ضدّى و نه مىزايد و نه زاييده شده و هيچ‌كس همتا او نيست:
وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفْواً اَحَدٌ 
.
در خطبه غدیر با تضمین آیه ۴ سوره توحید چنین آمده است: «لَمْ يَكُنْ لَهُ ضِدٌّ وَ لا مَعَهُ نِدٌّ، اَحَدٌ صَمَدٌ» لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفْواً اَحَدٌ؛ براى او ضدّى و همراه او معارضى نبوده است. يكتا و بىنياز است. نزاده و زاییده نشده است و هیچ‌کس [در ذات و صفات] همانند و همتا و شبیه او نمی‌باشد . در روایتی از پیامبر صلی الله علیه و اله، امام علی علیه السلام به سوره اخلاص تشبیه شده است.[۱]
پانویس
- ↑ الخصال، ج۲، ص۵۸۰.
فهرست منابع
- الخصال؛ محمد بن علی بن بابویه قمی مشهور به شیخ صدوق، تحقیق: علی‌اکبر غفاری، قم، مؤسسه انتشارات اسلامی، ۱۳۶۲ش.