آيه ۵۸ اسراء و غدیر
 | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام سوره | اسراء |
| شماره آیه | ۵۸ |
| جزء | ۱۵ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مکه |
| ترتیل آیه ترجمه صوتی | |
آیه‌ای درباره دشمنان غدیر
آیه ۵۸ سوره اسراء از جمله آیات مورداستفاده در غدیر برای تبیین مراحل امتحان الهی غدیر درباره دشمنان آن قلمداد شده است. برخی محققان مبنای استفاده از این آیه را چنین تبیین کرده‌اند: بزرگترين امتحان بشریت در غدير امتحانى همه‌جانبه بود كه اتمام حجت آن به نحو کامل انجام گرفت و براى هيچ كس به هيچ دليل و بهانه‌اى راه گريز نماند.
در اين امتحان الهی، هم جهاتى كه مىتوانست سر منشأ آزمايش باشد متعدد بود و هم عللى كه مىتوانست انگيزه شيطانى براى سقوط در امتحان باشد در جلوههاى مختلف به‌ميان آمد. پيامبر صلى الله عليه و آله در خطابه بلند خود، اين شرايط امتحان را براى مردم تبيين کرد تا با آمادگى كامل به استقبال آن بروند. اين آينده تلخِ امتحان را حضرت به اشارت و صراحت پيشبينى کرد و مراحل چنين امتحان بزرگى را با استشهاد به ۱۱ آيه تضمين شده در خطبه غدیر بيان کرد.[۱]
از جمله اين آيات آيه ۵۸ سوره اسراء است: 
وَ إِنْ مِنْ قَرْيَةٍ إِلاّ نَحْنُ مُهْلِكُوها قَبْلَ يَوْمِ الْقِيامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوها عَذاباً شَدِيداً كانَ ذلِكَ فِى الْكِتابِ مَسْطُوراً؛ هيچ آبادى نيست مگر آنكه ما هلاک‌كننده آن قبل از روز قيامت يا عذاب‌كننده آنها به عذاب شديدی هستيم. اين مطلب در كتاب نوشته شده است 
.
آیه در متن خطبه
آیه ۵۸ سوره اسراء در متن خطبه غدیر چنین گزارش شده است: «مَعاشِرَ النّاسِ، انَّهُ ما مِنْ قَرْيَةٍ الاّ وَ اللَّه مُهْلِكُها بِتَكْذيبِها قَبْلَ يَوْمِ الْقِيامَةِ، وَ مُمَلِّكُهَا اْلامامَ الْمَهْدِىَّ وَ اللَّه مُصَدِّقٌ وَعْدَهُ؛ اى مردم، هيچ سرزمين آبادى نيست مگر آنكه خداوند به خاطر تكذيبشان آن را قبل از روز قيامت هلاک مىكند و حضرت مهدى را مالک آن قرار مىدهد، و خداوند وعده خود را عملى مىنمايد».[۲]
موقعيت تاريخى
موقعیت تاریخی استفاده از آیه ۵۸ سوره اسراء در خطبه غدیر چنین توصیف شده است: پيامبر صلى الله عليه و آله در قسمتی از بخش ششم خطبه غدير، مسئله غصب خلافت را به‌طور صريح مطرح كرد و فرمود: «به‌زودى بعد از من امامت را به‌عنوان پادشاهى و جایگاهی غاصبانه قرار مىدهند». سپس حضرت غاصبان را لعنت كرد و پس از اشاره به آيات ۳۱ تا ۳۵ سوره الرحمن، آيه ۱۷۹ سوره آل عمران، هشدار بعدى آيه ۵۸ سوره اسراء بود كه به‌مناسبت آن نام حضرت مهدى عليه السلام به‌ميان آمد.
اين قسمت از خطبه غدير همان عبارت خطبه در آيه ۴۵ سوره حج است؛ ولى در چند نسخه عبارت بهگونهاى ديگر بود، كه هم اقتباس از آيه‌اى ديگر است و هم ادامه آن اشاره به حضرت مهدى عليه السلام است و حاكى از امتحانى بزرگ در تصديق و تكذيب حجج الهى عليهم السلام است كه سزاى آن قبل از آخرت، در دنيا گريبان‌گير عاملان آن خواهد بود. تضمين آيه در كلام حضرت هم بدين صورت است كه جمله نَحْنُ مُهْلِكُوهَا به «اللهُ مُهلِكُها» تغيير يافته است.[۳]
موقعيت قرآنى
موقعيت آيه در ذيل آياتى از قرآن درباره عذاب الهى است تا آنجا كه مى فرمايد:
«إِنَّ عَذابَ رَبِّكَ كانَ مَحْذُوراً»، و سپس اين آيه را كه از آيات شديد خداوند درباره عذاب است ذكر فرموده است.
از آنجا كه در آيه هلاك سرزمين ها به صورت مطلق آمده و به جمله «قبل از روز قيامت» مقيد شده است، نشان مى دهد كه اشاره به مسئله خاصى است و نياز به تفسير دارد، چرا كه همه سرزمين ها بايد به علتى سزاوار هلاكت باشند، و اين چه علتى است كه شامل همه سرزمين ها مى شود؟
تحليل اعتقادى
پيامبر صلى الله عليه و آله در خطابه غدير علت هلاكت اقوام و قبل از قيامت بودن آن را در كوتاه ترين عبارت تفسير كرده و روشن فرموده است:
جهت اول: علت هلاک سرزمين ها
علت هلاكت سرزمين ها تکذیب آنان نسبت به آيات و حجج الهى است، كه حضرت اين مطلب را با تضمين كلمه «بِتَكْذيبِها» در آيه قرآن بيان داشته است: « ما مِنْ قَرْيَةٍ الاّ وَ اللَّه مُهْلِكُها بِتَكْذيبِها ».
اين همان بلايى است كه هيچ سرزمينى در سراسر جهان خالى از آن نيست. اگر چه خوبان در بين هر جمعيتى بسيارند اما تكذيب كنندگان هميشه در اكثريت اند، خواه اين تكذيب در قلب باشد خواه بر زبان و خواه در عمل.
شكى نيست كه اين عموم به اكثريت باز مى گردد و موارد استثناء به قدرى كم هستند كه به شمار نمى آيند، و خداوند هم آنان را از هلاكت نجات مى دهد همچنان كه اصحاب حضرت نوح و حضرت لوط عليهما السلام را نجات داد و بقيه را هلاک كرد.
جهت دوم: هلاك سرزمين ها قبل از قيامت
تقيد هلاكت سرزمينها به «قبل از روز قيامت»، سپردن اختيار آنها به حضرت مهدى عليه السلام است.
مى بينيم قيد مذكور در آيه «تا روز قيامت» نيست، بلكه «قبل از روز قيامت» است، و اين به معناى هدف خاصى است كه بايد قبل از روز قيامت به انتظار تحقق آن نشست.
اين مطلب را حضرت با افزودن جمله ««وَ مُمَلِّكُهَا الامامَ الْمَهْدِىَّ»» بيان نموده و معنايش اين است كه خداوند مى توانست سزاى تكذيب كنندگان را به روز قيامت واگذارد، ولى براى تحقق ولايت مطلقه حضرت مهدى عليه السلام قبل از روز قيامت آنان را هلاک مى كند و سرزمين ها را از تصرف آنان خارج مى نمايد و تحت اختيار آن حضرت قرار مى دهد.
يک جمله هم به عنوان تأكيد اين وعده الهى ضميمه سخن فرموده كه «وَ اللَّه مُصَدِّقٌ ما وَعَدَهُ»، و پيداست كه اراده پروردگار به تحقق چنين مهمى قبل از روز قيامت تعلق گرفته است.
در مورد ديگرى از متن خطبه غدير نيز به همين مطلب تصريح شده كه مى فرمايد:
«الا انَّهُ الظّاهِرُ عَلَى الدّينِ. الا انَّهُ فاتِحُ الْحُصُونِ وَ هادِمُها. الا انَّهُ غالِبُ كُلِّ قَبيلَةٍ مِنْ اهْلِ الشِّرْكِ وَ هاديها ... . الا انَّهُ لا غالِبَ لَهُ وَ لا مَنْصُورَ عَلَيْهِ»:
بدانيد كه اوست غالب بر اديان، بدانيد كه اوست فاتح قلعه ها و منهدم كننده آنها، آگاه باشيد كه اوست غالب بر هر قبيله اى از اهل شرک و هدايت كننده آنان ... .
بدانيد او كسى است كه غالبى بر او نيست و كسى بر ضد او كمک نمى شود.[۴]
امام باقر علیه السلام نيز در اين باره مى فرمايد:
«يَفْتَحُ اللَّه لَهُ شَرْقَ الارْضِ وَ غَرْبَها»:
خداوند براى او شرق و غرب زمين را فتح مى كند.[۵]
در شب معراج نيز خداوند به پيامبرش چنين خبر داد:
«لاطَهِرَنَّ الارْضَ بِآخَرِهِمْ مِنْ اعْدائى وَ لامَكِّنُهُ مَشارِقَ الارْضِ وَ مَغارِبَها»:
به وسيله آخرين امامان زمين را از دشمنانم پاک مى نمايم و شرق و غرب زمين را تحت اختيار او قرار مى دهم.[۶]
منبع
- غدير در قرآن: ج ۲ ص۲۵۸ - ۳۶۱.
- واقعه قرآنى غدير: ص ۹۷.
- سخنرانى استثنائى غدير: ص۱۷۹ - ۱۸۶ .