آیات ۱ تا ۳ نبأ و غدیر

از ویکی غدیر
آیات ۱ تا ۳ نبأ و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهنبأ
شماره آیه۱ تا ۳
جزء۳۰
محتوای آیه
مکان نزولمکه
موضوعولایت امیرالمؤمنین علیه السلام خبر بزرگ الهی


آیات ۱ تا ۳ سوره نبأ آیاتی در شأن امیرالمؤمنین که ولایت او خبر بزرگ خوانده شده و عده‌ای در عین اطلاع از این خبر در آن اختلاف کردند.

آیات ۱ تا ۳ سوره نبأ از جمله آیات مرتبط با رخداد غدیر دانسته شده است؛ برخی منابع این ارتباط را چنین شرح داده‌اند:[۱] على‏ عليه السلام نعمت اعظم خداوند است كه وقتى ولايت او به مردم ابلاغ شد آیه اکمال نازل شد. اين همان مهم‏‌ترين خبرِ تاریخ بشريت (نبأ عظیم) بود که در آیات ۱ تا ۳ سوره نبأ آمده بود: Ra bracket.png عَمَّ يَتَسَاءَلُونَRa bracket.png۱La bracket.pngعَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِRa bracket.png۲La bracket.pngالَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَRa bracket.png۳La bracket.png؛ درباره چه چیز از یکدیگر می‌پرسند؟ از آن خبر بزرگ [قیامت کبری]؛ که همواره درباره آن با یکدیگر اختلاف دارند [که واقع می شود یا نه؟] La bracket.png

این آیات در غدير تفسیر شد: ولايت على بن ابى‏‌طالب‏ عليه السلام خبر بزرگ است. امیرالمؤمنین علیه السلام خود در این باره اين‌گونه مى‌‏فرمايد: من نبأ عظيمى هستم كه خداوند در روز غدير خم دين را با او كامل نمود. منم آنكه پيامبر صلى الله عليه و آله درباره ‏من فرمود: «هرکس من مولای اویم، پس این علی مولای اوست».[۲]

سؤالی در اینجا مطرح شده است: اگر على بن ابى‌‏طالب‏ عليه السلام نبأ عظيم است چگونه درباره آن اختلاف كرده‌‏اند. در پاسخ گفته شده است: درباره ولايت او اختلافی نبوده، بلكه این امر غیر اختلافی را برای کسب قدرت کنار گذاشتند و در آن شبهه افکندند؛ ولايت پذيرفته شده على‏ عليه السلام را كنار گذاشتند و صاحب ولايت را كنار زدند. اين نبأ عظيمى بود كه خبرهاى عظيمى را به دنبال داشت و دامنه اختلاف آن طولانى شد و ادامه يافت. خداوند «خبر بزرگ» را در آغاز جزء سى‌‏ام قرآن آورده است؛ این خبر بزرگ آن‌گونه سؤال‌برانگيز كه در قرآن منعکس شده است: «از چه چیزی می‌پرسند؟»

امیرالمؤمنین خود در روز جنگ صفین مصداق «خبر بزرگ» روشن کرد: در روز جنگ مردى از لشكر معاويه به ميدان آمد، در حالى كه از يک‌سو غرق اسلحه بود و از سوى ديگر قرآنى را جلوى اسلحه‌اش گرفته بود و اين آيه ۱ تا ۳ سوره نبأ را می‌خواند. علقمه مى‌گويد: من خواستم به مبارزه او بروم، ولى اميرالمؤمنين ‏عليه السلام فرمود: بر سر جايت باش! و خود حضرت به جنگ او رفتند. ابتدا به او فرمودند: آيا نبأ عظيم، كه مردم بر سر آن اختلاف دارند، را میشناسی؟ آن مرد گفت: نه! حضرت فرمود: به خدا قسم مَنَم نبأ عظيم كه بر سر آن «اختلاف» دارند. بر سر «ولايت من» نزاع كرديد و از ولايت من بازگشتيد پس از آنكه آن را پذيرفتيد و پس از آنكه به شمشير من نجات يافتيد با ظلم خود هلاک شديد. در روز غدير دانستيد و روز قيامت خواهيد دانست كه چه كرديد. سپس حضرت شمشير كشيده و سر از تنش جدا كردند.[۳]

پانویس

  1. ژرفاى غدير، ص۱۹۷-۲۰۵؛ غدير از زبان مولى، ص۴۳؛ چهارده قرن با غدير، ص۵۳؛ اسرار غدير، ص۲۶۳-۲۷۲؛ تبليغ غدير در سيره معصومين ‏عليهم السلام، ص۶۰.
  2. الفضائل، ص۸۴.
  3. مناقب آل ابی‌طالب، ج۳، ص۷۹.

منابع

  • اسرار غدیر؛ محمدباقر انصاری، تهران: نشر تک، ۱۳۸۴ش.
  • تبلیغ غدیر در سیره معصومین علیهم السلام؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۹۱ش.
  • چهارده قرن با غدير (اتمام حجت‌ها، بحث‌های علمی، مناظرات، ميراث مکتوب، شعر و ادب، يادگارها و يادبودها)؛ محمدباقر انصاری،‌‌ قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۷۹ش.
  • ژرفای غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۳ش.
  • الفضائل؛ شاذان بن جبرئیل قمی، قم: منشورات الرضی، ۱۳۶۳ش.
  • مناقب آل ابی‌طالب؛ محمد بن علی بن شهرآشوب مازندرانی، تحقیق: محمدحسین آشتیانی و سید هاشم رسولی محلاتی، قم: مؤسسه انتشارات علامه، ۱۳۷۹ق.