ابراهیم بن یونس طرسوسی (مؤدّب حرمی)
ابراهیم بن یونس بن محمد المؤدب، معروف به حرمی بغدادی[۱]، از راویان معتبر و بزرگان حدیث اهل سنت است. او ساکن طرسوس بود[۲] و در میان محدثان جایگاه والایی داشت.
وثاقت راوی
ذهبی در کتاب "الکاشف" او را ثقه (مورد اعتماد) دانسته و می‌گوید: "ابراهیم بن یونس بن محمد المؤدب از پدرش و عثمان بن عمر روایت کرده و نسائی و جماعتی از او نقل کرده‌اند. او ثقه است[۳]."
ابن حجر عسقلانی در "تقریب التهذیب" او را صدوق (راستگو) از طبقه یازدهم محدثان دانسته است[۴]. همچنین در "تهذیب التهذیب" آورده که ابراهیم از پدرش یونس المؤدب، عبیدالله بن موسی و ابونعیم روایت کرده و نسائی، محمد بن جمیع اسوانی و محمد بن احمد بن ولید ثقفی از او نقل کرده‌اند.[۵]
نسائی او را صدوق و قابل اعتماد دانسته[۶] و ابن حبان در کتاب "الثقات" آورده که او روایات غریب نقل می‌کند[۷]. ابن عساکر نیز گفته که ابوداود از او روایت کرده است[۸].
ابراهیم بن یونس حدیث غدیر را در کتاب "خصائص" نسائی روایت کرده است. در این روایت، سعد بن ابی وقاص نقل می‌کند که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله درباره علی علیه السلام سه فضیلت بیان فرموده که یکی از آنها حدیث غدیر است: "من کنت مولاه فعلی مولاه" (هر کس من مولای اویم، علی مولای اوست).
روایت حدیث غدیر[۹]
يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حدیث غدیر را نقل كرده، ابراهیم بن يونس بن محمد طرسوسی، مؤدّب حرمی است. نسایی حدیث غدیر را با اشاره به كلام سعد بن ابی وقاص در «الخصائص» از ابراهيم بن يونس نقل كرده است.[۱۰]
ذهبى و ابن حجر[۱۱]: او را توثيق كرده اند. او از پدرش و عثمان بن عمر روايت كرده، و نسايى و ديگران از او روایت كرده اند.
پانویس
- ↑ امینی، عبدالحسین، موسوعة الغدیر في الکتاب و السنة و الأدب، جلد: ۱۳، صفحه: ۵۴، مؤسسة دائرة معارف الفقه الاسلامي، قم - ایران، 1430 ه.ق. کنتوری، میر حامد حسین، عبقات الأنوار في إمامة الأئمة الأطهار، جلد: ۶، صفحه: ۹۹، غلامرضا مولانا بروجردی، قم - ایران، 1404 ه.ق.
- ↑ کنتوری، میر حامد حسین، عبقات الأنوار في إمامة الأئمة الأطهار، جلد: ۶، صفحه: ۲۲۹، غلامرضا مولانا بروجردی، قم - ایران، 1404 ه.ق
- ↑ الذهبي: «س - إبراهيم بن يونس بن محمد المؤدب، عن. أبيه و عثمان ابن عمر. و عنه: س و جماعة، ثقة»
- ↑ [ابراهيم بن يونس بن محمد البغدادى، نزيل طرسوس، لقبه حرمى بمهملتين صدوق من الحادية عشرة] تقريب التهذيب: ٤٧/١ رقم ٣٠٨ حرف الألف. حسینی میلانی، علی، نفحات الأزهار في خلاصة عبقات الأنوار للعلم الحجة آیة الله السید حامد حسین اللکهنوي، جلد: ۷، صفحه: ۸۵، السید علي الحسیني المیلاني، [بی جا] - [بی جا]، 1414 ه.ق.
- ↑ کنتوری، میر حامد حسین، عبقات الأنوار في إمامة الأئمة الأطهار، جلد: ۶، صفحه: ۲۲۹، غلامرضا مولانا بروجردی، قم - ایران، 1404 ه.ق
- ↑ أخرج النسائي في خصائصه قال: أخبرنا حَرَمي بن يونس بن محمد الطرطوسي، قال: أخبرنا أبو غسان - مالك بن إسماعيل - قال: أخبرنا عبد السلام[2] ، عن موسى الصغير المترجم (ص ٨١)، عن عبد الرحمن بن سابط، عن سعد قال: كنت جالساً فتنقصوا... إلى آخر اللفظ المذكور (ص ٣٨) و السند صحيح، رجاله كلّهم ثقات.
[1] . خصائص أمير المؤمنين: ص ٣٨ ح ١٢، و في السنن الكبرى: ١٠٨/٥ ح ٨٣٩٩.[2] . هو الحافظ عبد السلام بن حرب النهدي، أبو بكر الكوفيّ، الملّائي: المتوفّى (١٨٧) عن (٩٦) عاماً.
وثّقه أبو حاتم [في الجرح و التعديل: ٤٧/٦ رقم ٢٤٦] و الترمذي و الدارقطني و يعقوب بن أبي شيبة، ترجمه ابن حجر في تهذيبه: ٣١٧/٦[٢٨٢/٦]، و بقيّة السند قد مرّت تراجم رجالها. (المؤلف)
- ↑ الثقات: ٨٢/٨
- ↑ کنتوری، میر حامد حسین، عبقات الأنوار في إمامة الأئمة الأطهار، جلد: ۶، صفحه: ۲۲۸، غلامرضا مولانا بروجردی، قم - ایران، 1404 ه.ق.
- ↑ چکیدۀ عبقات الانوار (حدیث غدیر): ص۲۲۸.
- ↑ الخصائص: ص۴۹، ۵۰.
- ↑ تقریب التهذیب: ج۱ ص۴۷. الکاشف: ج۱ ص۹۷.