ابلاغ کامل ولایت
اَلا وَ قَدْ اَدَّیْتُ، اَلا وَ قَدْ بَلَّغْتُ، اَلا وَ قَدْ اَسْمَعْتُ، اَلا وَ قَدْ اَوْضَحْتُ. اَلا وَ اِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قالَ، وَ اَنَا قُلْتُ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ
آگاه باشید! من وظیفه خود را انجام دادم و آنچه فرموده بود ابلاغ نمودم. آگاه باشید! بهگوش شما رساندم و روشن ساختم. بدانید! این مطالب را خداوند فرموده و من از طرف او به شما گفتم.
ابلاغ کامل ولایت از سوی پیامبر صلی الله علیه و آله در خطبه غدیر با اتمام حجت با مردم انجام گرفت؛ اتمام حجت در این رابطه که من به عنوان مبلغ وظیفه ابلاغ ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام را بهطور کامل بهانجام رساندم.
پیامبر صلی الله علیه و آله ابلاغ کامل خود درباره ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام را با عبارت، «اَدَّیْتُ؛ اداکردم»، «بَلَّغتُ؛ ابلاغ کردم»، «اَسمَعتُ؛ بهگوش رساندم» و «اوضَحتُ؛ روشن کردم» در یک قسمت هشدارآمیز به مردم اعلان کرد.
سپس بهعنوان یک پیام مهم برای آیندگان آنان را نیز به موظف به یک تبلیغ خاص در مورد غدیر نمودند؛ تبلیغی که مبلّغ از شنیدهشدن پیامش و همچنین موضوع محتوای آن برای مخاطب اطمینان پیدا کرده باشد. تبلیغی که در آن ابلاغ تام نخواهد بود.
در ادامه پیامبر صلی الله علیه و آله، علاوه بر آنکه در ابتدای خطبه استناد به آیه تبلیغ نموده و آن را بیان کرد، بار دیگر این وظیفه ابلاغ خود را به خداوند نسبت داد و بهعنوان یک ابلاغ از طرف خداوند بیان کرد. او بهعنوان هشداری دیگر ارتباط و جلوه خدایی غدیر را با این مطلب اعلام کرد که خداوند به من فرموده و من نیز به شما ابلاغ کردم؛ آن هم با ابلاغی که برای شما و همهٔ آیندگان تا قیامت اتمام حجت باشد.[۱]
پانویس
- ↑ شرح خطبه غدیر، ج۳، ص۱۴۳.
منابع
- شرح خطبه غدیر؛ محمدرضا شریفی، اصفهان: انتشارات نورالحیات، ۱۴۴۶ق.