روح در خطبه غدير[۱]

پیامبر صلی الله علیه و آله در فرازى از بخش اول خطبه غدیر خداوند را با نام «رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَ الرُّوحِ» معرفى فرمود:

بارِئُ الْمَسْمُوكاتِ وَ داحِى الْمَدْحُوّاتِ وَ جَبّارُ الاَرَضينَ وَ السَّماواتِ، قُدُّوسٌ سُبُّوحٌ، رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَ الرُّوحِ، مُتَفَضِّلٌ عَلى جَميعِ مَنْ بَرَأَهُ، مُتَطَوِّلٌ عَلى جَميعِ مَنْ اَنْشَاَهُ:

به وجود آورنده بالا برده شده ‏ها (آسمان ‏ها و افلاک) و پهن كننده گسترده ‏ها (زمين)، يگانه حكمران زمين‏ ها و آسمان‏ ها، پاک و منزّه و تسبیح شده، پروردگار ملائکه و روح، تفضّل كننده بر همه آنچه خلق كرده، و لطف كننده بر هر آنچه به وجود آورده است.

منبع

دانشنامه غدير، جلد ۱۱،صفحه ۷۴.

پانویس

  1. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۳۷-۱۴۶.