ضمیره اسدی

ضمیره اسدی یکی از صحابه که حدیث غدیر را نقل کرده است. ابن عقده در «حدیث الولایة» و منصور راضی در «کتاب الغدیر» حدیث غدیر را از ضمرة بن حدید نقل کرده‌اند. ظاهراً وی همان ضمیرة بن جندب یا ضمیرة بن حبیب باشد.

حدیث ثقلین

عن حسین بن عبد اللَّه بن ضمیرة، عن أبیه، عن جدّه، قال: لمّا انصرف رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه وآله من حجّة الوداع أمر بشجرات فقممن بوادی خمّ و هجر فخطب الناس فقال: أمّا بعد، أیّها النّاس! فإنّی مقبوض اوشک أن أدعی فأجیب، فما أنتم قائلون؟ قالوا: نشهد أنّک قد بلّغت و نصحت و أدّیت. قال: إنّی تارک فیکم ما إن تمسّکتم به لن تضلّوا کتاب اللَّه و عترتی أهل بیتی، ألا و إنّهما لن یتفرقا حتّی یردا علیّ الحوض، فانظروا کیف تخلفونی فیهما.

حسین بن عبد اللَّه بن ضمیرة از پدرش و او از جدش نقل کرده است که گفت: زمانی که رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله از حجة الوداع بازگشت، دستور داد در وادی خُمّ و هجر درختانی کاشتند و مردم را خطبه خواند و فرمودند: بعد از سلام، ای مردم! من نزدیکم که اجل مرا فرا گیرد و خوانده شوم، شما چه خواهید گفت؟ گفتند: گواهی می‌دهیم که تو پیام را رسانده‌ای، خیرخواهی کردی و امانت را ادا نمودی. پیامبرصلی الله علیه وآله فرمود: من در میان شما چیزی می‌گذارم که اگر به آن چنگ زنید، هرگز گمراه نخواهید شد؛ کتاب خدا و عترتم اهل بیت من. بدانید که این دو هرگز از هم جدا نخواهند شد تا در حوض بر من وارد شوند، پس بنگرید چگونه پس از من با این دو خداحافظی می‌کنید.