عبدالله بن ابی اوفی علقمه اسلمی
عبدالله بن ابی اوفی، با نام اصلی علقمه بن خالد اسلمی، از صحابه پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله و یکی از شرکتکننده گان در هفت غزوه پیامبر صلی الله علیه وآله بود که برخی آن را تا جنگ خیبر و پس از آن ذکر کردهاند.[۱] او زخمی در جنگ حنین داشت که نشاندهنده شرکت فعال او در نبردها بود. معروف بود که در مدینه و پس از شهادت پیامبرصلی الله علیه وآله، به کوفه مهاجرت کرد و آخرین صحابی مقیم کوفه بود و در آنجا درگذشت.[۲] وی در مسجد رماده کوفه به سوگواری و گفتن تلبیه میپرداخت و معمولاً با خضاب سرخ مو و ریش دیده میشد. همچنین با خوارج نیز جنگیده است. او گفت: از پیامبر صلی الله علیه وآله شنیدم، فرمود: خوشا به حال آنکس که ایشان را بکشد یا به دست آنان کشته شود.[۳]
روایت حدیث غدیر[۴]
ابن عقده در «حدیث الولایة» حدیث غدیر را از عبداللَّه بن ابی اوفی نقل کرده است.[۵]
نقل آیه تبلیغ برای غدیر[۶]
از جمله مشهورترین آیات غدیر آیه «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ…»[۷] است. اختصاص آن به غدیر هم نزد شیعه و غیر شیعه از مسلمات است، و بین مفسرین و محدثین اهل سنت مشهور است، اگر چه بعضی از آنان در صدد انحراف شأن نزول آیه بودهاند، و از جمله عده ای از بزرگان علمای اهل سنت هستند.[۸]همچنین یکی از کسانی که اسناد کتابها و روایات مربوط به آیه «بَلِّغْ» به آنها منتهی میشود عبداللَّه بن ابی اوفی است.[۹]