معنای عدل در مورد خداوند
معنای عدل در مورد خداوند در عبارتی از پیامبر صلی الله علیه و آله در خطبه غدیر بهمعنای عینیت عدل با ذات خداوند دانسته شده است.
این عبارت از خطبه غدیر تأیید میکند که خداوند عادل است و جور و ظلم در ساحت قدس او راه ندارد. برخی محققان، این اصل را از نظر عقلی و نقلی ثابت کردهاند که در شرح کلمه «قسط» به آن اشاره شده است.
علت اینکه در این عبارت کلمه عدل - که مصدر است- ذکر شد و نفرمود: الْعادِلُ الَّذى لا يَجُورُ آن است که خداوند عین عدل است؛ یعنی، وقتی بگویی زید عادل است، معنای کلام این است که زید متصف به عدالت است، که این امر نفی عدالت از دیگری نمیکند. پس ممکن است عمرو و بکر هم عادل باشند. ولی اگر بگویی زید عدل است، معنای عبارت این است که زید از شدت عدالت نفس عدل است و این مبالغه در عدالت است که از حمل مصدر بر ذات استفاده میشود.[۱]
پانویس
- ↑ شرح خطبه غدیر، ج۱، ص۲۴۶.
منابع
- شرح خطبه غدیر؛ محمدرضا شریفی، اصفهان: انتشارات نورالحیات، ۱۴۴۶ق.