نور ائمّه علیهم السلام
بخش ششم سخنان پيامبر صلى الله عليه و آله در خطبه غدیر منافقین را نشانه مى رفت. ولى حضرت به عنوان پيشينه و پيش درآمد مطلب، به بيان مقام نورانيت خود و اهل بيتش پرداخت كه فراتر از مقام نبوت و امامت است. خلقت نورانى چهارده معصوم عليهم السلام قبل از خلقت همه عالم بايد از فراز منبر غدير در خاطره ها مى ماند تا بدانند چرا خداوند امامت هيچكس را به جاى آنان نمى پذيرد.
جالبتر اينكه پيامبر صلى الله عليه وآله خلقت نورانى را از متن قرآن استخراج كرد و با انضمام دو آيه آن را بيان فرمود. يكى آيه ۸ سوره تغابن: «فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذى اَنْزَلْنا»: «به خدا و رسول ايمان بياوريد و به نورى كه نازل كرديم»، و ديگرى آيه ۱۵۷ سوره اعراف: «وَ اتَّبِعُوا النُّورَ الَّذى اُنْزِلَ مَعَهُ»: «پيروى كنيد از نورى كه همراه پيامبرصلى الله عليه وآله نازل شده است».
آنگاه به بيان اين نورانيت پرداخته و آن را رشته اى متصل از خود تا حضرت مهدى عليه السلام اعلام كرد و در اين باره به صراحت فرمود: «نور از طرف خداوند در وجود من نهاده شده، و سپس در على بن ابى طالب، و سپس در نسل او تا مهدى قائم قرار داده شده است».