۲۱٬۸۲۰
ویرایش
حسکانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
از جمله مؤلفين مشهور چهارده قرن كه در مورد غدير [[تألیف]] داشته اند حاكم حسكانى (م قرن ۵) است. | از جمله مؤلفين مشهور چهارده قرن كه در مورد غدير [[تألیف]] داشته اند حاكم حسكانى (م قرن ۵) است. | ||
[[سید بن طاووس]] در دو كتاب خود اشاره نموده كه حَسكانى كتابى به نام «دعاء الهداة إلى أداء حقّ الموالاة» در دوازده جزوه نگاشته، و در آن | [[سید بن طاووس]] در دو كتاب خود اشاره نموده كه حَسكانى كتابى به نام «دعاء الهداة إلى أداء حقّ الموالاة» در دوازده جزوه نگاشته، و در آن [[حدیث غدیر]] را اثبات كرده و طرقش را گرد آورده است.<ref>الاقبال: ص ۴۵۳. الطرائف فى معرفة مذاهب الطوائف.</ref> | ||
[[کتابشناسی غدیر|کتابشناسی]] اين كتاب از اين قرار است: | |||
دعاء الهداة الى اداء حق الموالاة، ۱۰ ج<ref>شواهد التنزيل لقواعد التفضيل (از مؤلف، چاپ محقّق، سال ۱۴۱۱ ق): ج ۱ ص ۲۵۲. الاقبال بالاعمال: ص ۴۵۳. رياض العلماء: ج ۳ ص ۲۹۸. الذريعة: ج ۸ ص ۱۹۶ ش ۷۶۵. فهرست كتابخانه سيد بن طاووس: باب دال ش ۱۹۰.</ref>، عبيدالله بن عبدالله حسكانى (حاكم، حنفى، م قرن ۵). عربى، خطى. مؤلف در كتابش «[[شواهد التنزیل (کتاب)|شواهد التنزیل]]» بعد از آنكه براى نزول آيه «يا ايها الرسول...» در شأن اميرالمؤمنين عليه السلام در روز غدير طرقى بيان نموده، بعد از شماره ۲۴۶ گفته طرق اين حديث را در كتاب «دعاء الهداة الى اداء حق الموالاة» در ده جلد مفصلاً آورده ام. | دعاء الهداة الى اداء حق الموالاة، ۱۰ ج<ref>شواهد التنزيل لقواعد التفضيل (از مؤلف، چاپ محقّق، سال ۱۴۱۱ ق): ج ۱ ص ۲۵۲. الاقبال بالاعمال: ص ۴۵۳. رياض العلماء: ج ۳ ص ۲۹۸. الذريعة: ج ۸ ص ۱۹۶ ش ۷۶۵. فهرست كتابخانه سيد بن طاووس: باب دال ش ۱۹۰.</ref>، عبيدالله بن عبدالله حسكانى (حاكم، حنفى، م قرن ۵). عربى، خطى. مؤلف در كتابش «[[شواهد التنزیل (کتاب)|شواهد التنزیل]]» بعد از آنكه براى نزول آيه «يا ايها الرسول...» در شأن اميرالمؤمنين عليه السلام در روز غدير طرقى بيان نموده، بعد از شماره ۲۴۶ گفته طرق اين حديث را در كتاب «دعاء الهداة الى اداء حق الموالاة» در ده جلد مفصلاً آورده ام. | ||
اين كتاب جزو كتابهاى | اين كتاب جزو كتابهاى [[کتابخانه]] [[سید بن طاووس]] بوده و او نيز در الإقبال و الطرائف از آن نقل نموده است. مؤلف كتاب از افراد مشكوک العقيده بوده و درباره مذهب او اختلاف است. | ||
چنانچه علامه حاج آقا بزرگ گفته، اكثر علماى شيعه اعتراف به تشيع او دارند، چرا كه او بسيار | چنانچه علامه حاج آقا بزرگ گفته، اكثر علماى شيعه اعتراف به تشيع او دارند، چرا كه او بسيار [[تقیه]] می نموده است. | ||
ولى سيد بن طاووس او را از برجستگان علماى عامه می داند. ذهبى در «سير اعلام النبلاء»: ج ۱۸ ص ۲۶۹ ش ۱۳۶، و «الجواهر المضيّة فى طبقات الحنفيّة»: ج ۲ ص ۴۹۶ ش ۸۹۷ ، او را از پيروان مذهب حنفى دانسته اند. | ولى سيد بن طاووس او را از برجستگان علماى عامه می داند. ذهبى در «سير اعلام النبلاء»: ج ۱۸ ص ۲۶۹ ش ۱۳۶، و «الجواهر المضيّة فى طبقات الحنفيّة»: ج ۲ ص ۴۹۶ ش ۸۹۷ ، او را از پيروان مذهب حنفى دانسته اند. | ||
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۶۲.</ref> == | == روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۶۲.</ref> == | ||
يكى از علما و بزرگان [[اهل سنت]] كه [[حدیث غدیر]] را نقل كرده عبيدالله بن عبدالله حَسكانى است. پيشتر در بخش كسانى كه درباره حديث غدير كتاب نوشته اند گذشت كه عبيدالله بن حَسكانى در مورد طرق حديث غدير كتابى با نام «دعاء الهداة إلى أداء حقّ الموالاة» | يكى از [[علما]] و بزرگان [[اهل سنت]] كه [[حدیث غدیر]] را نقل كرده عبيدالله بن عبدالله حَسكانى است. پيشتر در بخش كسانى كه درباره حديث غدير كتاب نوشته اند گذشت كه عبيدالله بن حَسكانى در مورد طرق حديث غدير كتابى با نام «دعاء الهداة إلى أداء حقّ الموالاة» [[تألیف]] كرده است.<ref>براى شرح حال حَسكانى ر.ک: تذكرة الحفّاظ: ج ۴ ص ۳۹۰. طبقات الحفّاظ (سيوطى). تاريخ نيشابور (عبدالغافر نيشابورى).</ref> | ||
== نزول آيه تبليغ در غدير<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷ . چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۴۴۹.</ref> == | == نزول آيه تبليغ در غدير<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷ . چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۴۴۹.</ref> == | ||
يكى از وجوه دلالت | يكى از وجوه [[دلالت حدیث غدیر۱|دلالت حدیث غدیر]] بر [[امامت]] [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین علیه السلام]] نزول [[آیه تبلیغ و شبهات|آیه تبلیغ]] (يَا أيُّهَا الرَّسُول بَلِّغْ...) در غدير است، كه از جمله مشهورترين [[آیات غدیر]] مى باشد. | ||
اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين | اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين [[مفسّرین|مفسرین]] و محدثین [[اهل سنت]] مشهور است، اگر چه بعضى از آنان در صدد انحراف شأن نزول آيه بوده اند. | ||
در كنار شيعه، عده اى از بزرگان اهل سنت نيز نزول اين آيه در غدير را نقل كرده اند. از جمله عبيدالله بن عبدالله حَسكانى، ابوالقاسم، حاكم است: | در كنار شيعه، عده اى از بزرگان اهل سنت نيز نزول اين آيه در غدير را نقل كرده اند. از جمله عبيدالله بن عبدالله حَسكانى، ابوالقاسم، حاكم است: | ||
حاكم حسكانى در كتاب «مجمع البيان» نزول آيه تبليغ در غدير خم را از عبدالله بن عباس و جابر بن عبدالله | حاكم حسكانى در كتاب «مجمع البيان» نزول آيه تبليغ در غدير خم را از عبدالله بن عباس و جابر بن عبدالله [[فرهنگ غدیر در تاریخ|روایت]] كرده است. همچنين اين روايت را سيد ابوالحمد از كتاب «شواهد التنزيل فى قواعد التفضيل» حاكم حسكانى نقل كرده است.<ref>مجمع البيان فى تفسير القرآن: ج ۲ ص ۲۲۳. شواهد التنزيل: ج ۱ ص ۱۸۷. نفحات الازهار: ج ۸ ص ۱۹۵-۲۵۷.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||