۲۱٬۹۷۲
ویرایش
(اخوّت) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<big>يكى از مسائل تاريخ اسلام اين است كه پيامبرصلى الله عليه وآله هر دو نفر از مسلمانان را - كه با يكديگر سنخيت داشتند - با هم برادر اعلام كرد. اين حركت را [[عقد اخوت]] مى نامند.</big> | <big>يكى از مسائل تاريخ اسلام اين است كه پيامبرصلى الله عليه وآله هر دو نفر از مسلمانان را - كه با يكديگر سنخيت داشتند - با هم برادر اعلام كرد. اين حركت را [[عقد اخوت]] مى نامند.</big> | ||
== <big>اخوّت اسلامى</big><ref>غدير از ديدگاه اهل سنت (جبّاران): | == <big>اخوّت اسلامى</big><ref>غدير از ديدگاه اهل سنت (جبّاران): ص۱۵۰-۱۵۸.</ref> == | ||
<big>در مورد عقد اخوّت در روز غدير، نكاتى چند مى توان بيان كرد:</big> | <big>در مورد عقد اخوّت در روز غدير، نكاتى چند مى توان بيان كرد:</big> | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
<big>علقه برادرى در بين تمام ملل علاقه اى متقن و محكم است، ولى در ميان اعراب - خصوصاً در دوران هاى گذشته - از اعتبار بيشترى برخوردار است؛ به طورى كه ملاک تمييز حق و باطل و درست و خطا قرار مى گرفت.</big> | <big>علقه برادرى در بين تمام ملل علاقه اى متقن و محكم است، ولى در ميان اعراب - خصوصاً در دوران هاى گذشته - از اعتبار بيشترى برخوردار است؛ به طورى كه ملاک تمييز حق و باطل و درست و خطا قرار مى گرفت.</big> | ||
<big>در اين عرف، برادر ذى حق است و بايد تأييد شود و بايد به يارى اش برخاست، اگر چه در حقيقت ظالم و متجاوز باشد، و كسى كه در مقابل او است بايد مغلوب گردد، اگر چه بر حق باشد. در چنين محيطى، اسلام با چنين تعريفى جديد از مفهوم اخوت و برادرى اين باور نادرست را هدف گرفته و چنين تعريفى از برادرى و اخوت ارائه ميدهد: «انما المؤمنون اخوة»<ref>حجرات/ | <big>در اين عرف، برادر ذى حق است و بايد تأييد شود و بايد به يارى اش برخاست، اگر چه در حقيقت ظالم و متجاوز باشد، و كسى كه در مقابل او است بايد مغلوب گردد، اگر چه بر حق باشد. در چنين محيطى، اسلام با چنين تعريفى جديد از مفهوم اخوت و برادرى اين باور نادرست را هدف گرفته و چنين تعريفى از برادرى و اخوت ارائه ميدهد: «انما المؤمنون اخوة»<ref>حجرات/۱۰.</ref>: فقط مؤمنان با هم برادر اند.</big> | ||
<big>پس غير از مؤمن در اين خانواده بيگانه است، اگر چه در همين خانواده زاده و بالنده شده باشد. اين اصلى است كه قرآن شريف بنا نهاده، و بر اساس اين اصل همه مؤمنان در اين خانواده بزرگ با هم برادر اند.</big> | <big>پس غير از مؤمن در اين خانواده بيگانه است، اگر چه در همين خانواده زاده و بالنده شده باشد. اين اصلى است كه قرآن شريف بنا نهاده، و بر اساس اين اصل همه مؤمنان در اين خانواده بزرگ با هم برادر اند.</big> | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
<big>پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه وآله در دو مقطع خاص زمانى - قبل و بعد از هجرت - به منظور حفظ انسجام مسلمانان و مقابله با مشكلات خاصى كه حكومت نوپا و جامعه اسلامى را تهديد مى كرد، اين اصل عمومى دينى را عينيت بخشيد و به ايجاد علقه خاص برادرى بين مسلمانان اقدام نمود و همه مسلمانان را دو به دو با هم برادر كرد.</big> | <big>پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه وآله در دو مقطع خاص زمانى - قبل و بعد از هجرت - به منظور حفظ انسجام مسلمانان و مقابله با مشكلات خاصى كه حكومت نوپا و جامعه اسلامى را تهديد مى كرد، اين اصل عمومى دينى را عينيت بخشيد و به ايجاد علقه خاص برادرى بين مسلمانان اقدام نمود و همه مسلمانان را دو به دو با هم برادر كرد.</big> | ||
<big>گروه بسيارى از علماى بزرگ تاريخ و حديث نوشته اند<ref>فرائد السمطين: ج | <big>گروه بسيارى از علماى بزرگ تاريخ و حديث نوشته اند<ref>فرائد السمطين: ج ۱ ص ۱۱۲ ح ۸۰ و ص ۱۱۸ ح ۸۳ .</ref>كه ملاک پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله در تعيين برادر براى هر يک از مسلمانان، تناسب خصلت ها و قرب مراتب ايمانى ايشان بود.</big> | ||
<big>آن حضرت كسانى را كه مشابه و مماثل يكديگر تشخيص مى داد با هم برادر مى كرد؛ مثلا [[عمر]] را با [[ابوبكر بن ابى قحافه|ابوبكر]]، [[طلحه]] را با [[زبير]]، [[عثمان]] را با [[عبدالرحمن بن عوف]]، [[ابوذر]] را با [[مقداد]]، و دخترش [[فاطمه زهرا عليها السلام]] را با همسرش [[امّ سلمه]] پيوند داد.</big> | <big>آن حضرت كسانى را كه مشابه و مماثل يكديگر تشخيص مى داد با هم برادر مى كرد؛ مثلا [[عمر]] را با [[ابوبكر بن ابى قحافه|ابوبكر]]، [[طلحه]] را با [[زبير]]، [[عثمان]] را با [[عبدالرحمن بن عوف]]، [[ابوذر]] را با [[مقداد]]، و دخترش [[فاطمه زهرا عليها السلام]] را با همسرش [[امّ سلمه]] پيوند داد.</big> | ||
<big>به همين دليل، اميرالمؤمنين عليه السلام را با هيچ يک از مسلمانان برادر نكرده و او را براى خود ذخيره نمود<ref>فرائد السمطين: ج | <big>به همين دليل، اميرالمؤمنين عليه السلام را با هيچ يک از مسلمانان برادر نكرده و او را براى خود ذخيره نمود<ref>فرائد السمطين: ج ۱ ص ۱۱۶ ح ۸۰ . </ref>، براى خود نيز برادرى انتخاب نكرد تا اينكه اميرالمؤمنين عليه السلام آمد و عرض كرد:</big> | ||
<big>مى بينم اصحابت را با هم برادر مى كنى، ولى براى من برادرى انتخاب نكرده اى!؟ روحم از كالبد خارج شده و كمرم شكسته است. اگر بر من خشمگينى حق سرزنش دارى. حضرت در جواب فرمود: قسم به خدايى كه مرا به حق برانگيخت، من اين كار را به تأخير انداختم تا تو را براى خود انتخاب كنم.<ref>فرائد السمطين: ج | <big>مى بينم اصحابت را با هم برادر مى كنى، ولى براى من برادرى انتخاب نكرده اى!؟ روحم از كالبد خارج شده و كمرم شكسته است. اگر بر من خشمگينى حق سرزنش دارى. حضرت در جواب فرمود: قسم به خدايى كه مرا به حق برانگيخت، من اين كار را به تأخير انداختم تا تو را براى خود انتخاب كنم.<ref>فرائد السمطين: ج ۱ ص ۱۱۲ ح ۸۰ و ص ۱۱۸ ح ۸۳ .</ref></big> | ||
=== <big>آثار اخوّت اسلامى</big> === | === <big>آثار اخوّت اسلامى</big> === | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
<big>آنگاه حضرت على عليه السلام فرمود: شنيدم رسول خداصلى الله عليه وآله مى فرمود: ان احدكم ليدع من حقوق اخيه شيئاً، فيطالبه به يوم القيامة فيقضى له عليه: گاهى يكى از شما بعضى از حقوق برادر خويش را ادا نمى كند، و او در روز قيامت حقوق ضايع شده خود را مطالبه مى كند و او (ضايع كننده حق برادرش) در محضر عدل الهى محكوم مى شود.<ref>مكاسب محرمه: ص | <big>آنگاه حضرت على عليه السلام فرمود: شنيدم رسول خداصلى الله عليه وآله مى فرمود: ان احدكم ليدع من حقوق اخيه شيئاً، فيطالبه به يوم القيامة فيقضى له عليه: گاهى يكى از شما بعضى از حقوق برادر خويش را ادا نمى كند، و او در روز قيامت حقوق ضايع شده خود را مطالبه مى كند و او (ضايع كننده حق برادرش) در محضر عدل الهى محكوم مى شود.<ref>مكاسب محرمه: ص ۴۷. وسائل الشيعة: ج ۱۲ ص ۲۱۲ ب ۱۶۱۱۴. </ref></big> | ||
=== <big>عقد اخوت در روز غدير</big> === | === <big>عقد اخوت در روز غدير</big> === |