پرش به محتوا

راویان حدیث غدیر از تابعین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳۱: خط ۱۳۱:


=== ضحاک بن مزاحم هلالى، ابوالقاسم (م ۱۰۵ ق) ===
=== ضحاک بن مزاحم هلالى، ابوالقاسم (م ۱۰۵ ق) ===
حموينى در «فرائد السمطين» حديث غدير را از ضحاک بن مزاحم و او از ابن‏ عباس روايت كرده است.<ref>فرائد السمطين (حموينى): باب دهم.</ref> احمد و ابن ‏معين و ابوزرعه: او را توثيق كرده ‏اند.
حموينى در «فرائد السمطين» [[حدیث غدیر]] را از [[ضحاک بن مزاحم هلالی (ابوالقاسم)|ضحاک بن مزاحم]] و او از ابن‏ عباس [[فرهنگ غدیر در تاریخ|روایت]] كرده است.<ref>فرائد السمطين (حموينى): باب دهم.</ref> احمد و ابن ‏معين و ابوزرعه: او را توثيق كرده ‏اند.


=== طاووس بن كيسان يمانى جندى (م ۱۰۶ ق) ===
=== طاووس بن كيسان يمانى جندى (م ۱۰۶ ق) ===
ابونعيم در «حلية الاولياء» و احمد بن حنبل در «الفضائل» و صنعانى در «المصنّف» حديث غدير را از طاووس بن كيسان نقل كرده است.<ref>حلية الاولياء (ابونعيم) ۲۳/۴. الفضائل (احمد بن حنبل): ص ۸۷ ح ۱۲۹. المصنّف (صنعانى): ج ۱۱ ص ۲۲۵ ح ۲۰۳۸۸.</ref> ابونعيم<ref>حلية الاولياء (ابونعيم): ج ۴ ص ۲۰ - ۲۳.</ref>: او را توثيق كرده است.
ابونعيم در «حلية الاولياء» و [[احمد بن حنبل]] در «الفضائل» و صنعانى در «المصنّف» حديث غدير را از طاووس بن كيسان نقل كرده است.<ref>حلية الاولياء (ابونعيم) ۲۳/۴. الفضائل (احمد بن حنبل): ص ۸۷ ح ۱۲۹. المصنّف (صنعانى): ج ۱۱ ص ۲۲۵ ح ۲۰۳۸۸.</ref> ابونعيم<ref>حلية الاولياء (ابونعيم): ج ۴ ص ۲۰ - ۲۳.</ref>: او را توثيق كرده است.


=== طلحة بن مصرف ايامى (يمامى) كوفى (م ۱۱۲ ق، يا بعد آن) ===
=== طلحة بن مصرف ايامى (يمامى) كوفى (م ۱۱۲ ق، يا بعد آن) ===
طلحة بن مصرف ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين‏ عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه را نقل كرده است. ابن‏ حجر: وى را توثيق كرده است.
[[طلحة بن مصرف ایامی|طلحة بن مصرف]] ماجراى احتجاج [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین‏ علیه السلام]] به حديث غدير در [[رحبه کوفه]] را نقل كرده است. ابن‏ حجر: وى را توثيق كرده است.


=== عامر بن سعد بن ابى ‏وقاص مدنى (م ۱۰۴ ق) ===
=== عامر بن سعد بن ابى ‏وقاص مدنى (م ۱۰۴ ق) ===
عامر بن سعد از راويان حديث غدير است. ابن‏ حجر<ref>التقريب (ابن ‏حجر): ص ۱۸۵.</ref>: وى را توثيق كرده و از طبقه سوم تابعين معرفى كرده است.
عامر بن سعد از راويان حديث غدير است. [[ابن حجر عسقلانی|ابن‏ حجر]]<ref>التقريب (ابن ‏حجر): ص ۱۸۵.</ref>: وى را توثيق كرده و از طبقه سوم تابعين معرفى كرده است.


=== عايشه بنت سعد (م ۱۱۷ ق) ===
=== عايشه بنت سعد (م ۱۱۷ ق) ===
نسايى در «الخصائص» و حموينى در «فرائد السمطين» و ابن ‏كثير در «البداية و النهاية» حديث غدير را از عايشه بنت سعد نقل كرده ‏اند.<ref>الخصائص (نسايى): ص ۳. البداية و النهاية (ابن ‏كثير): ج ۵ ص ۲۱۲.</ref> ابن‏ حجر<ref>التقريب (ابن‏ حجر): ص ۴۷۳.</ref>: وى را توثيق كرده است.
[[نسایی]] در «الخصائص» و حموينى در «فرائد السمطين» و ابن ‏كثير در «البداية و النهاية» حديث غدير را از [[عایشه بنت سعد]] نقل كرده ‏اند.<ref>الخصائص (نسايى): ص ۳. البداية و النهاية (ابن ‏كثير): ج ۵ ص ۲۱۲.</ref> ابن‏ حجر<ref>التقريب (ابن‏ حجر): ص ۴۷۳.</ref>: وى را توثيق كرده است.


=== عبدالحميد بن منذر بن جارود عبدى ===
=== عبدالحميد بن منذر بن جارود عبدى ===
خط ۱۵۲: خط ۱۵۲:


=== عبدالرحمن بن ابى ‏ليلى (م ۸۲ يا ۸۳ يا ۸۴ ق) ===
=== عبدالرحمن بن ابى ‏ليلى (م ۸۲ يا ۸۳ يا ۸۴ ق) ===
خوارزمى در «المناقب» ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه را از عبدالرحمن بن ابى ‏ليلى نقل كرده است. همچنين ابونعيم در «حلية الاولياء» حديث غدير را از او نقل كرده است.<ref>المناقب (خوارزمى): ص ۳۵. حلية الاولياء: ج ۴ ص ۳۵۶.</ref> در كتب شيعه نيز سليم در «كتاب سليم بن قيس الهلالى» حديث غدير را از او نقل كرده است.
خوارزمى در «المناقب» ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه را از عبدالرحمن بن ابى ‏ليلى نقل كرده است.
 
همچنين ابونعيم در «حلية الاولياء» حديث غدير را از او نقل كرده است.<ref>المناقب (خوارزمى): ص ۳۵. حلية الاولياء: ج ۴ ص ۳۵۶.</ref> در كتب شيعه نيز سليم در «كتاب سليم بن قيس الهلالى» حديث غدير را از او نقل كرده است.


ذهبى و ابن‏ حجر<ref>ميزان الاعتدال: ج ۲ ص ۱۱۵. تذكرة الحفاظ. التقريب (ابن ‏حجر).</ref>: وى را توثيق كرده و و از تابعين بزرگ مى ‏دانند.
ذهبى و ابن‏ حجر<ref>ميزان الاعتدال: ج ۲ ص ۱۱۵. تذكرة الحفاظ. التقريب (ابن ‏حجر).</ref>: وى را توثيق كرده و و از تابعين بزرگ مى ‏دانند.


=== عبدالرحمن بن سابط (عبدالرحمن بن عبداللَّه بن سابط) جمحى مكى (م ۱۱۸ ق) ===
=== عبدالرحمن بن سابط (عبدالرحمن بن عبدالله بن سابط) جمحى مكى (م ۱۱۸ ق) ===
نسايى در «الخصائص» و ابن ‏ماجه در سنن و ابن ‏كثير در «البداية و النهاية» حديث غدير را از عبدالرحمن بن سابط نقل كرده ‏اند.<ref>الخصائص (نسايى): ص ۴. سنن ابن‏ماجه: ج ۱ ص ۳۰. البداية و النهاية: ج ۷ ص ۳۴۰.</ref>  
نسايى در «الخصائص» و ابن ‏ماجه در سنن و [[ابن ‏کثیر]] در «البداية و النهاية» حديث غدير را از عبدالرحمن بن سابط نقل كرده ‏اند.<ref>الخصائص (نسايى): ص ۴. سنن ابن‏ماجه: ج ۱ ص ۳۰. البداية و النهاية: ج ۷ ص ۳۴۰.</ref>  


ابن ‏حجر<ref>التقريب (ابن ‏حجر).</ref>: او را توثيق كرده و او را از طبقه متوسط تابعين به شمار آورده است.
ابن ‏حجر<ref>التقريب (ابن ‏حجر).</ref>: او را توثيق كرده و او را از طبقه متوسط تابعين به شمار آورده است.


=== عبداللَّه بن اسعد بن زراره ===
=== عبدالله بن اسعد بن زراره ===
سجستانى در كتاب «الولاية» و خطيب بغدادى در «موضح اوهام الجمع و التفريق» حديث غدير را از عبداللَّه بن اسعد روايت كرده ‏اند.<ref>اليقين فى امرة المؤمنين: ص ۲۷. موضح اوهام الجمع و التفريق: ج ۱ ص ۱۸۵ ح ۱۱۰.</ref>
سجستانى در كتاب «الولاية» و خطيب بغدادى در «موضح اوهام الجمع و التفريق» حديث غدير را از عبدالله بن اسعد روايت كرده ‏اند.<ref>اليقين فى امرة المؤمنين: ص ۲۷. موضح اوهام الجمع و التفريق: ج ۱ ص ۱۸۵ ح ۱۱۰.</ref>


در كتب شيعه نيز سيد بن طاووس در «اليقين» حديث غدير را از وى نقل كرده است.<ref>اليقين فى امرة المؤمنين: ص ۲۷.</ref>
در كتب شيعه نيز [[سید بن طاووس]] در «[[الیقین (کتاب)|الیقین]]» حديث غدير را از وى نقل كرده است.<ref>اليقين فى امرة المؤمنين: ص ۲۷.</ref>


=== عبداللَّه بن زياد اسدى كوفى، ابومريم ===
=== عبدالله بن زياد اسدى كوفى، ابومريم ===
عبداللَّه بن زياد از راويان حديث غدير است. ابن ‏حبان و خزرجى و ابن‏ حجر<ref>الخلاصة (خزرجى): ص ۱۶۸. التقريب (ابن ‏حجر): ص ۱۳۰.</ref>: او را توثيق كرده ‏اند.
عبداللَّه بن زياد از راويان حديث غدير است. ابن ‏حبان و خزرجى و ابن‏ حجر<ref>الخلاصة (خزرجى): ص ۱۶۸. التقريب (ابن ‏حجر): ص ۱۳۰.</ref>: او را توثيق كرده ‏اند.


=== عبداللَّه بن شريک عامرى كوفى ===
=== عبدالله بن شريک عامرى كوفى ===
از جمله راويان حديث غدير عبداللَّه بن شريک عامرى كوفى است. احمد و ابن‏ معين و ابن‏ حجر و ذهبى و ديگران<ref>التقريب (ابن ‏حجر): ص ۲۰۲. ميزان الاعتدال (ذهبى): ج ۲ ص ۴۶.</ref>: او را توثيق كرده ‏اند.
از جمله راويان حديث غدير عبداللَّه بن شريک عامرى كوفى است. احمد و ابن‏ معين و ابن‏ حجر و ذهبى و ديگران<ref>التقريب (ابن ‏حجر): ص ۲۰۲. ميزان الاعتدال (ذهبى): ج ۲ ص ۴۶.</ref>: او را توثيق كرده ‏اند.


=== عبداللَّه بن محمد بن عقيل هاشمى مدنى، ابومحمد (م بعد از ۱۴۰ ق) ===
=== عبدالله بن محمد بن عقيل هاشمى مدنى، ابومحمد (م بعد از ۱۴۰ ق) ===
حموينى در «فرائد السمطين» و ابن ‏كثير در «البداية و النهاية» حديث غدير را از عبداللَّه بن محمد نقل كرده‏ اند. همچنين وى ماجراى احتجاج مرد عراقى با جابر در مورد حديث را نقل كرده است.<ref>البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۱۳،۲۰۹. كفاية الطالب: ص ۱۶. فرائد السمطين: سمط ۱ باب ۹.</ref>
حموينى در «فرائد السمطين» و ابن ‏كثير در «[[البدایة و النهایة (کتاب)|البدایة و النهایة]]» حديث غدير را از عبداللَّه بن محمد نقل كرده‏ اند. همچنين وى ماجراى احتجاج مرد عراقى با جابر در مورد حديث را نقل كرده است.<ref>البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۱۳،۲۰۹. كفاية الطالب: ص ۱۶. فرائد السمطين: سمط ۱ باب ۹.</ref>


ابن‏ حجر و ترمذى و احمد و اسحاق و حميدى<ref>الخلاصة (خزرجى). التقريب.</ref>: او را توثيق كرده ‏اند.
ابن‏ حجر و [[محمد بن عیسی تِرمِذی (ابوعیسی)|ترمذی]] و احمد و اسحاق و حميدى<ref>الخلاصة (خزرجى). التقريب.</ref>: او را توثيق كرده ‏اند.


=== عبداللَّه بن يعلى بن مره ===
=== عبدالله بن يعلى بن مره ===
ابن‏ حجر در «الاصابة» ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه را از عبداللَّه بن يعلى نقل كرده است.<ref>الاصابة: ج ۲ ص ۲۵۷.</ref>
ابن‏ حجر در «الاصابة» ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه را از عبداللَّه بن يعلى نقل كرده است.<ref>الاصابة: ج ۲ ص ۲۵۷.</ref>


=== عدى بن ثابت انصارى كوفى خطمى (م ۱۱۶ ق) ===
=== عدى بن ثابت انصارى كوفى خطمى (م ۱۱۶ ق) ===
احمد بن حنبل در مسند و ابن ‏ماجه در سنن خود و خوارزمى در «المناقب» و گنجى در «كفاية الطالب» و در «مشكاة المصابيح» و ميبدى در «شرح ديوان اميرالمؤمنين ‏عليه السلام» و حموينى در «فرائد السمطين» و ابن ‏كثير در «البداية و النهاية» و عاصمى در «زين الفتى»، همگى حديث غدير را از عدى بن ثابت نقل كرده ‏اند.<ref>مسند احمد: ج ۴ ص ۲۸۱. سنن ابن‏ماجه: ج ۱ ص ۲۹،۲۸. المناقب (خوارزمى): ص ۹۴. كفاية الطالب (گنجى): ص ۱۴. مشكاة المصابيح : ص ۵۵۷ . البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۰۹ و ج ۷ ص ۳۴۹.</ref> احمد و عجلى و نسائى و ذهبى<ref>ميزان الاعتدال: ج ۲ ص ۱۹۳.</ref>: او را توثيق كرده ‏اند.
[[احمد بن حنبل]] در مسند و [[ابن ماجه قزوینی|ابن ‏ماجه]] در سنن خود و خوارزمى در «المناقب» و گنجى در «كفاية الطالب» و در «مشكاة المصابيح» و ميبدى در «شرح ديوان اميرالمؤمنين ‏عليه السلام» و حموينى در «فرائد السمطين» و ابن ‏كثير در «البداية و النهاية» و عاصمى در «زين الفتى»، همگى حديث غدير را از عدى بن ثابت نقل كرده ‏اند.<ref>مسند احمد: ج ۴ ص ۲۸۱. سنن ابن‏ماجه: ج ۱ ص ۲۹،۲۸. المناقب (خوارزمى): ص ۹۴. كفاية الطالب (گنجى): ص ۱۴. مشكاة المصابيح : ص ۵۵۷ . البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۰۹ و ج ۷ ص ۳۴۹.</ref> احمد و عجلى و نسائى و ذهبى<ref>ميزان الاعتدال: ج ۲ ص ۱۹۳.</ref>: او را توثيق كرده ‏اند.


=== عطية بن جناده عوفى كوفى، ابوالحسن (م ۱۱۱ ق) ===
=== عطية بن جناده عوفى كوفى، ابوالحسن (م ۱۱۱ ق) ===
احمد بن حنبل در مسند خود و در «مشكاة المصابيح» و ابن ‏جوزى در «تذكرة الخواص» و متقى هندى در «كنز العمال» حديث غدير را از عطية بن جناده نقل كرده ‏اند.<ref>مسند احمد: ج ۴ ص ۳۶۸. مشكاة المصابيح: ص ۵۵۷ . تذكرة الخواص: ص ۱۸. كنز العمال: ج ۶ ص ۳۹۰.</ref>
احمد بن حنبل در مسند خود و در «مشكاة المصابيح» و [[ابن جوزی بغدادی|ابن ‏جوزی]] در «تذكرة الخواص» و [[متّقی هندی|متقی هندی]] در «[[کنز العمال (کتاب)|کنز العمال]]» حديث غدير را از عطية بن جناده نقل كرده ‏اند.<ref>مسند احمد: ج ۴ ص ۳۶۸. مشكاة المصابيح: ص ۵۵۷ . تذكرة الخواص: ص ۱۸. كنز العمال: ج ۶ ص ۳۹۰.</ref>


سبط بن جوزى و هيثمى و ابن ‏معين و يافعى<ref>تذكرة الخواص (سبط بن جوزى): ص ۲۵. محمع الزوائد (هيثمى): ج ۹ ص ۱۰۹. مرآة الجنان (يافعى): ج ۱ ص ۲۴۲.</ref>: او را توثيق كرده‏ اند.
سبط بن جوزى و هيثمى و ابن ‏معين و يافعى<ref>تذكرة الخواص (سبط بن جوزى): ص ۲۵. محمع الزوائد (هيثمى): ج ۹ ص ۱۰۹. مرآة الجنان (يافعى): ج ۱ ص ۲۴۲.</ref>: او را توثيق كرده‏ اند.
خط ۱۹۱: خط ۱۹۳:
افراد و كتبى كه ذيلاً آورده مى‏ شود حديث غدير و داستان تهنيت در غدير را از على بن زيد و او از براء بن عازب و انس روايت كرده ‏اند؛ بعضى به سند خود تا او و بعضى به نقل از كتب مصدر:
افراد و كتبى كه ذيلاً آورده مى‏ شود حديث غدير و داستان تهنيت در غدير را از على بن زيد و او از براء بن عازب و انس روايت كرده ‏اند؛ بعضى به سند خود تا او و بعضى به نقل از كتب مصدر:


مسند احمد بن حنبل، سنن ابن ‏ماجه، نسائى در «الخصائص»، خطيب در «تاريخ بغداد»، طبرى در تفسير، «تهذيب الكمال فى اسماء الرجال»، ثعلبى در «الكشف و البيان»، ابن ‏عبدالبر در «الاستيعاب»، محب‏ الدين طبرى در «الرياض النضرة»، خوارزمى در «المناقب»، ابن ‏صبّاغ مالكى در «الفصول المهمة»، محب ‏الدين طبرى در «ذخائر العقبى»، حافظ گنجى شافعى در «كفاية الطالب»، فخر رازى در تفسير، نيشابورى در تفسير، جمال‏ الدين زرندى در «نظم درر السمطين»، «الجامع الصغير»، «مشكات المصابيح»، ميبدى در «شرح ديوان اميرالمؤمنين ‏عليه السلام»، «فرائد السمطين»، «كنز العمال»، «سنن ابن‏ ابى ‏شيبه»، ابن ‏كثير در «البداية و النهاية»، حافظ ابومحمد عاصمى در «زين الفتى»، «نزل الابرار»، مقريزى در «الخطط»، «مناقب الثلاثة»، «روح المعانى»، تفسير «المنار»، جزرى در «اسنى المطالب».<ref>مسند احمد بن حنبل: ج ۴ ص ۲۸۱. سنن ابن‏ ماجه: ج ۲ ص ۲۹ ۲۸. الخصائص (نسائى): ص ۱۶. تاريخ بغداد: ج ۷ ص ۳۷۷ و ج ۱۴ ص ۲۳۶. تفسير طبرى: ج ۳ ص ۴۲۷. الاستيعاب (ابن ‏عبدالبر): ج ۲ ص ۴۷۳. الرياض النضرة (محب ‏الدين طبرى): ج ۲ ص ۱۶۹. المناقب (خوارزمى): ص ۹۴. الفصول المهمة (ابن ‏صباغ مالكى): ص ۲۵. ذخائر العقبى (محب ‏الدين طبرى): ص ۶۷ . كفاية الطالب (گنجى شافعى): ص ۱۴. تفسير فخر رازى: ج ۳ ص ۶۳۶ . تفسير نيشابورى: ج ۶ ص ۱۹۴. الجامع الصغير: ج ۱ ص ۵۵۵ . مشكات المصابيح: ص ۵۵۷ . كنز العمال: ج ۶ ص ۳۹۷ ۱۵۲. البداية و النهايه (ابن ‏كثير): ج ۵ ص ۲۰۹ و ج ۷ ص ۳۴۹. نزل الابرار: ص ۲۱ ۱۹. الخطط (مقريزى): ج ۲ ص ۲۲۲. روح المعانى: ج ۲ ص ۳۵۰. المنار: ج ۶ ص ۴۶۴. اسنى المطالب: ص ۳.</ref> ابن ‏ابى‏ شيبه و ترمذى و ذهبى: او را توثيق كرده و ستوده ‏اند.
مسند احمد بن حنبل، سنن ابن ‏ماجه، نسائى در «الخصائص»، خطيب در «تاريخ بغداد»، طبرى در تفسير، «تهذيب الكمال فى اسماء الرجال»، ثعلبى در «الكشف و البيان»، ابن ‏عبدالبر در «الاستیعاب»، محب‏ الدين طبرى در «الرياض النضرة»، خوارزمى در «المناقب»، ابن ‏صبّاغ مالكى در «الفصول المهمة»، محب ‏الدين طبرى در «ذخائر العقبى»، حافظ گنجى شافعى در «كفاية الطالب»، فخر رازى در تفسير، نيشابورى در تفسير، جمال‏ الدين زرندى در «نظم درر السمطين»، «الجامع الصغير»، «مشكات المصابيح»، ميبدى در «شرح ديوان اميرالمؤمنين ‏عليه السلام»، «فرائد السمطين»، «كنز العمال»، «سنن ابن‏ ابى ‏شيبه»، [[ابن ‏کثیر]] در «البداية و النهاية»، حافظ ابومحمد عاصمى در «زين الفتى»، «نزل الابرار»، مقریزی در «الخطط»، «مناقب الثلاثة»، «روح المعانى»، تفسير «المنار»، جزرى در «اسنى المطالب».<ref>مسند احمد بن حنبل: ج ۴ ص ۲۸۱. سنن ابن‏ ماجه: ج ۲ ص ۲۹ ۲۸. الخصائص (نسائى): ص ۱۶. تاريخ بغداد: ج ۷ ص ۳۷۷ و ج ۱۴ ص ۲۳۶. تفسير طبرى: ج ۳ ص ۴۲۷. الاستيعاب (ابن ‏عبدالبر): ج ۲ ص ۴۷۳. الرياض النضرة (محب ‏الدين طبرى): ج ۲ ص ۱۶۹. المناقب (خوارزمى): ص ۹۴. الفصول المهمة (ابن ‏صباغ مالكى): ص ۲۵. ذخائر العقبى (محب ‏الدين طبرى): ص ۶۷ . كفاية الطالب (گنجى شافعى): ص ۱۴. تفسير فخر رازى: ج ۳ ص ۶۳۶ . تفسير نيشابورى: ج ۶ ص ۱۹۴. الجامع الصغير: ج ۱ ص ۵۵۵ . مشكات المصابيح: ص ۵۵۷ . كنز العمال: ج ۶ ص ۳۹۷ ۱۵۲. البداية و النهايه (ابن ‏كثير): ج ۵ ص ۲۰۹ و ج ۷ ص ۳۴۹. نزل الابرار: ص ۲۱ ۱۹. الخطط (مقريزى): ج ۲ ص ۲۲۲. روح المعانى: ج ۲ ص ۳۵۰. المنار: ج ۶ ص ۴۶۴. اسنى المطالب: ص ۳.</ref> ابن ‏ابى‏ شيبه و ترمذى و ذهبى: او را توثيق كرده و ستوده ‏اند.


=== عمارة بن جوين عبدى، ابوهارون (م ۱۳۴ ق) ===
=== عمارة بن جوين عبدى، ابوهارون (م ۱۳۴ ق) ===
افراد و كتبى كه ذيلاً آورده مى‏ شود حديث غدير و نزول آيه اكمال در غدير و نيز ماجراى تهنيت در غدير را از عمارة بن جوين روايت كرده ‏اند:
افراد و كتبى كه ذيلاً آورده مى‏ شود حديث غدير و نزول آيه اكمال در غدير و نيز ماجراى تهنيت در غدير را از عمارة بن جوين روايت كرده ‏اند:


ابن ‏ماجه در سنن خود، نطنزى در «الخصائص العلوية»، نيشابورى در تفسير خود، حموينى در «فرائد السمطين»، خوارزمى در «المناقب»، ابن ‏صباغ مالكى در «الفصول المهمة»، و هيثمى در «مجمع الزوائد»، طبرانى در «المعجم الاوسط»، ابن ‏كثير در تفسيرش و نيز در «البداية و النهاية»، سيوطى در «جمع الجوامع» و «تاريخ الخلفاء» و «الدرّ المنثور»، بدخشانى در «نزل الابرار»، آلوسى در «روح المعانى»، «تفسير المنار»، جزرى در «اسنى المطالب».<ref>تفسير نيشابورى: ج ۶ ص ۱۹۴. المناقب (خوارزمى): ص ۸۰ . الفصول المهمة (ابن ‏صباغ مالكى): ص ۲۷. مجمع الزوائد (هيثمى): ج ۹ ص ۱۰۸. تفسير ابن ‏كثير: ج ۲ ص ۱۴. البداية و النهاية: ج ۷ ص ۳۵۰،۳۴۹. تاريخ الخلفاء (سيوطى): ص ۱۱۴. الدرّ المنثور: ج ۲ ص ۲۹۸،۲۵۹. كنز العمال: ج ۶ ص ۳۹۰. نزل الابرار: ص ۲۰. روح المعانى (آلوسى): ج ۲ ص ۳۴۹. تفسير المنار: ج ۶ ص ۴۶۳. اسنى المطالب (جزرى): ص ۳.</ref>
[[ابن ماجه قزوینی|ابن ‏ماجه]] در سنن خود، نطنزى در «الخصائص العلوية»، نيشابورى در تفسير خود، حموينى در «فرائد السمطين»، خوارزمى در «المناقب»، ابن ‏صباغ مالكى در «الفصول المهمة»، و هيثمى در «مجمع الزوائد»، طبرانى در «المعجم الاوسط»، ابن ‏كثير در تفسيرش و نيز در «البداية و النهاية»، سيوطى در «جمع الجوامع» و «تاريخ الخلفاء» و «الدرّ المنثور»، بدخشانى در «نزل الابرار»، آلوسى در «روح المعانى»، «تفسير المنار»، جزرى در «اسنى المطالب».<ref>تفسير نيشابورى: ج ۶ ص ۱۹۴. المناقب (خوارزمى): ص ۸۰ . الفصول المهمة (ابن ‏صباغ مالكى): ص ۲۷. مجمع الزوائد (هيثمى): ج ۹ ص ۱۰۸. تفسير ابن ‏كثير: ج ۲ ص ۱۴. البداية و النهاية: ج ۷ ص ۳۵۰،۳۴۹. تاريخ الخلفاء (سيوطى): ص ۱۱۴. الدرّ المنثور: ج ۲ ص ۲۹۸،۲۵۹. كنز العمال: ج ۶ ص ۳۹۰. نزل الابرار: ص ۲۰. روح المعانى (آلوسى): ج ۲ ص ۳۴۹. تفسير المنار: ج ۶ ص ۴۶۳. اسنى المطالب (جزرى): ص ۳.</ref>


=== عمر بن عبدالعزيز، خليفه اموى (م ۱۰۱ ق) ===
=== عمر بن عبدالعزيز، خليفه اموى (م ۱۰۱ ق) ===
خط ۲۰۸: خط ۲۱۰:


=== عمرو بن جعدة بن هبيره ===
=== عمرو بن جعدة بن هبيره ===
ابن‏ عقده حديث غدير را همراه با حديث ثقلين از عمرو بن جعده روايت كرده است. همچنين سمهودى شافعى در «جواهر العقدين» به نقل كتاب «ينابيع المودة»، و نيز شيخ احمد بن فضل بن محمد باكثير مكى شافعى در «وسيلة المآل» حديث غدير را از طريق ابن ‏عقده از ام‏سلمه روايت كرده ‏اند.<ref>ينابيع المودة: ص ۴۰.</ref>
ابن‏ عقده حديث غدير را همراه با حديث ثقلين از عمرو بن جعده روايت كرده است.
 
همچنين سمهودى شافعى در «جواهر العقدين» به نقل كتاب «ينابيع المودة»، و نيز شيخ احمد بن فضل بن محمد باكثير مكى شافعى در «وسيلة المآل» حديث غدير را از طريق ابن ‏عقده از ام‏ّ سلمه روايت كرده ‏اند.<ref>ينابيع المودة: ص ۴۰.</ref>


=== عمرو بن مره كوفى همدانى، ابوعبداللَّه، ذومرة (م ۱۱۶ ق) ===
=== عمرو بن مره كوفى همدانى، ابوعبداللَّه، ذومرة (م ۱۱۶ ق) ===
ذهبى در «ميزان الاعتدال» و حموينى در «فرائد السمطين» حديث غدير را از عمرو بن مره نقل كرده ‏اند. همچنين او يكى از راويان ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه است، كه بسيارى اين ماجرا از او نقل كرده ‏اند.<ref>مسند احمد: ج ۱ ص ۱۵۲. البداية و النهاية (ابن‏ كثير): ج ۲ ص ۳۴۸. مجمع الزوائد (هيثمى): ج ۹ ص ۱۰۷. تاريخ الخلفاء (سيوطى): ص ۱۱۴. تهذيب التهذيب (ابن‏ حجر): ج ۷ ص ۳۳۷. نزل الابرار (بدخشانى): ص ۲۰. مشكل الآثار (طحاوى): ج ۲ ص ۳۰۷. البداية و النهاية (ابن ‏كثير): ج ۵ ص ۲۱۱. كنز العمال (متقى هندى): ج ۶ ص ۴۰۶،۳۹۹،۳۹۷،۱۵۴. ميزان الاعتدال (ذهبى): ج ۲ ص ۳۰۳. حلية الاولياء: ج ۹ ص ۶۴ .</ref> ابن‏ حجر و عجلى و ذهبى<ref>تهذيب التهذيب. تذكره: ج ۱ ص ۱۰۸.</ref>: او را توثيق كرده ‏اند.
ذهبى در «ميزان الاعتدال» و حموينى در «فرائد السمطين» حديث غدير را از عمرو بن مره نقل كرده ‏اند.
 
همچنين او يكى از راويان ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه است، كه بسيارى اين ماجرا از او نقل كرده ‏اند.<ref>مسند احمد: ج ۱ ص ۱۵۲. البداية و النهاية (ابن‏ كثير): ج ۲ ص ۳۴۸. مجمع الزوائد (هيثمى): ج ۹ ص ۱۰۷. تاريخ الخلفاء (سيوطى): ص ۱۱۴. تهذيب التهذيب (ابن‏ حجر): ج ۷ ص ۳۳۷. نزل الابرار (بدخشانى): ص ۲۰. مشكل الآثار (طحاوى): ج ۲ ص ۳۰۷. البداية و النهاية (ابن ‏كثير): ج ۵ ص ۲۱۱. كنز العمال (متقى هندى): ج ۶ ص ۴۰۶،۳۹۹،۳۹۷،۱۵۴. ميزان الاعتدال (ذهبى): ج ۲ ص ۳۰۳. حلية الاولياء: ج ۹ ص ۶۴ .</ref> ابن‏ حجر و عجلى و ذهبى<ref>تهذيب التهذيب. تذكره: ج ۱ ص ۱۰۸.</ref>: او را توثيق كرده ‏اند.


=== عمرو بن عبداللَّه سبيعى همدانى، ابواسحاق (م ۱۲۷ ق يا بعد از آن) ===
=== عمرو بن عبداللَّه سبيعى همدانى، ابواسحاق (م ۱۲۷ ق يا بعد از آن) ===
عمرو بن عبداللَّه يكى از راويان ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين‏ عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه و داستان تهنيت است، كه بسيارى اين ماجرا را از او نقل كرده ‏اند. همچنين احمد بن حنبل در مسند خود و عاصمى در «زين الفتى» و حموينى در «فرائد السمطين» و محب ‏الدين طبرى در «الرياض النضرة» و ذهبى در «تلخيص» و «ميزان الاعتدال» و ابن ‏صباغ مالكى در «الفصول المهمة»، همگى حديث غدير را از عمرو بن عبداللَّه نقل كرده ‏اند.<ref>مسند احمد: ج ۱ ص ۱۱۸ و ج ۴ ص ۳۷۲،۳۶۸. فرائد السمطين: باب ۵۸ . الرياض النضرة (محب ‏الدين طبرى): ج ۲ ص ۱۶۹. تلخيص (ذهبى): ج ۳ ص ۴۳۳. ميزان الاعتدال: ج ۳ ص ۲۲۴. الفصول المهمة: ص ۲۴.</ref> ذهبى و ابن‏ حجر<ref>تذكره (ذهبى): ج ۱ ص ۱۰۱.</ref>: او را توثيق كرده و ستوده ‏اند.
عمرو بن عبدالله يكى از راويان ماجراى احتجاج [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین‏ علیه السلام]] به [[حدیث غدیر]] در [[رحبه کوفه]] و داستان [[تبریک|تهنیت]] است، كه بسيارى اين ماجرا را از او نقل كرده ‏اند.
 
همچنين احمد بن حنبل در مسند خود و عاصمى در «زين الفتى» و حموينى در «فرائد السمطين» و محب ‏الدين طبرى در «الرياض النضرة» و ذهبى در «تلخيص» و «ميزان الاعتدال» و ابن ‏صباغ مالكى در «الفصول المهمة»، همگى حديث غدير را از عمرو بن عبدالله نقل كرده ‏اند.<ref>مسند احمد: ج ۱ ص ۱۱۸ و ج ۴ ص ۳۷۲،۳۶۸. فرائد السمطين: باب ۵۸ . الرياض النضرة (محب ‏الدين طبرى): ج ۲ ص ۱۶۹. تلخيص (ذهبى): ج ۳ ص ۴۳۳. ميزان الاعتدال: ج ۳ ص ۲۲۴. الفصول المهمة: ص ۲۴.</ref> ذهبى و ابن‏ حجر<ref>تذكره (ذهبى): ج ۱ ص ۱۰۱.</ref>: او را توثيق كرده و ستوده ‏اند.


=== عمرو بن ميمون (ميمونه) اودى، ابوعبداللَّه (م ۷۴ ق يا بعد از آن) ===
=== عمرو بن ميمون (ميمونه) اودى، ابوعبداللَّه (م ۷۴ ق يا بعد از آن) ===
خط ۲۲۴: خط ۲۳۲:


=== عميرة (عمرو) بن سعد همدانى كوفى ===
=== عميرة (عمرو) بن سعد همدانى كوفى ===
عميرة بن سعد از راويان ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه است، كه طُرق بسيارى به او منتهى مى‏ شود. همچنين متقى هندى در «كنز العمال» و سيوطى در «الدرّ المنثور» حديث غدير را از عميرة بن سعد روايت كرده‏ اند.<ref>كنز العمال (متقى هندى). الدرّ المنثور: ج ۲ ص ۴۰۳.</ref> ابن ‏حبّان و ابن‏ حجر: او را توثيق كرده است.<ref>التقريب: ص ۲۹۱.</ref>
عميرة بن سعد از راويان ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه است، كه طُرق بسيارى به او منتهى مى‏ شود. همچنين [[متّقی هندی|متقی هندی]] در «كنز العمال» و [[جلال الدین سیوطی|سیوطی]] در «الدرّ المنثور» حديث غدير را از عميرة بن سعد روايت كرده‏ اند.<ref>كنز العمال (متقى هندى). الدرّ المنثور: ج ۲ ص ۴۰۳.</ref> ابن ‏حبّان و [[ابن حجر عسقلانی|ابن‏ حجر]]: او را توثيق كرده است.<ref>التقريب: ص ۲۹۱.</ref>


=== عميرة بنت سعد بن مالک مدنى، خواهر سهل و مادر رفاعة بن مبشر ===
=== عميرة بنت سعد بن مالک مدنى، خواهر سهل و مادر رفاعة بن مبشر ===
عميرة بنت سعد از راويان ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين‏ عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه است.
عميرة بنت سعد از راويان ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين‏ عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه است.


=== عيسى بن طلحة بن عبيداللَّه تميمى مدنى، ابومحمد ===
=== عيسى بن طلحة بن عبيدالله تميمى مدنى، ابومحمد ===
عاصمى در «زين الفتى» و ابن ‏كثير در «البداية و النهاية» حديث غدير را از عيسى بن طلحة بن عبيداللَّه تميمى نقل كرده است.<ref>البداية و النهاية: ج ۷ ص ۳۴۹.</ref> ابن‏ معين و خزرجى: او را توثيق كرده ‏اند.<ref>خلاصة تهذيب الكمال (خزرجى): ص ۲۵۷.</ref>
عاصمى در «زين الفتى» و ابن ‏كثير در «البداية و النهاية» حديث غدير را از عيسى بن طلحة بن عبيدالله تميمى نقل كرده است.<ref>البداية و النهاية: ج ۷ ص ۳۴۹.</ref> ابن‏ معين و خزرجى: او را توثيق كرده ‏اند.<ref>خلاصة تهذيب الكمال (خزرجى): ص ۲۵۷.</ref>


=== فطر بن خليفه مخزومى حناط، ابوبكر، آزاد شده بنى‏ مخزوم (م ۱۵۰ يا ۱۵۳ ق) ===
=== فطر بن خليفه مخزومى حناط، ابوبكر، آزاد شده بنى‏ مخزوم (م ۱۵۰ يا ۱۵۳ ق) ===
خط ۲۳۹: خط ۲۴۷:


=== قيس ثقفى مدائنى، ابومريم ===
=== قيس ثقفى مدائنى، ابومريم ===
احمد بن حنبل در مسند خود و نسائى و ابن‏ كثير در «البداية و النهاية» حديث غدير را از قيس ثقفى نقل كرده‏ اند.<ref>مسند احمد بن حنبل: ج ۱ ص ۱۵۲. البداية و النهاية (ابن‏ كثير): ج ۲ ص ۳۴۸.</ref> نسائى<ref>خلاصة تهذيب الكمال (خزرجى): ص ۳۹۵.</ref>: او را توثيق كرده است.
احمد بن حنبل در مسند خود و نسائى و ابن‏ كثير در «البداية و النهاية» حديث غدير را از قيس ثقفى نقل كرده‏ اند.<ref>مسند احمد بن حنبل: ج ۱ ص ۱۵۲. البداية و النهاية (ابن‏ كثير): ج ۲ ص ۳۴۸.</ref> [[نسایی|نسائی]]<ref>خلاصة تهذيب الكمال (خزرجى): ص ۳۹۵.</ref>: او را توثيق كرده است.


=== محمد بن عمر بن على ‏عليه السلام (م حدود ۱۰۰ يا ۱۳۰ ق) ===
=== محمد بن عمر بن على ‏عليه السلام (م حدود ۱۰۰ يا ۱۳۰ ق) ===
طحاوى در «مشكل الآثار» و ابن ‏كثير در «البداية و النهاية» و ابونعيم در «حلية الاولياء» حديث غدير را از محمد بن عمر بن على‏ عليه السلام نقل كرده ‏اند.<ref>مشكل الآثار (طحاوى): ج ۲ ص ۳۰۷. البداية و النهاية (ابن ‏كثير): ج ۵ ص ۲۱۱. حلية الاولياء (ابونعيم): ج ۹ ص ۶۴ .</ref> ابن‏ حبّان و ابن‏ حجر: او را توثيق كرده ‏اند.
طحاوى در «مشكل الآثار» و [[ابن کثیر]] در «البداية و النهاية» و ابونعيم در «حلية الاولياء» حديث غدير را از محمد بن عمر بن على‏ عليه السلام نقل كرده ‏اند.<ref>مشكل الآثار (طحاوى): ج ۲ ص ۳۰۷. البداية و النهاية (ابن ‏كثير): ج ۵ ص ۲۱۱. حلية الاولياء (ابونعيم): ج ۹ ص ۶۴ .</ref> ابن‏ حبّان و ابن‏ حجر: او را توثيق كرده ‏اند.


=== مسلم بن صُبيح همدانى كوفى عطار، ابوالضحى ===
=== مسلم بن صُبيح همدانى كوفى عطار، ابوالضحى ===
خط ۲۵۷: خط ۲۶۵:


=== مطر وراق ===
=== مطر وراق ===
مطر وراق از راويان حديث غدير و نيز نزول آيه اكمال در غدير و ماجراى تهنيت است.
مطر وراق از راويان [[حدیث غدیر]] و نيز نزول [[آیه اکمال و شبهات ابن کثیر|آیه اکمال]] در غدير و ماجراى تهنيت است.


=== معروف بن خربوذ (خربود) ===
=== معروف بن خربوذ (خربود) ===
خط ۲۹۵: خط ۳۰۳:


=== يزيد بن عبدالرحمن بن اودى كوفى، ابوداود ===
=== يزيد بن عبدالرحمن بن اودى كوفى، ابوداود ===
يزيد بن عبدالرحمن ماجراى احتجاج جوانى بر ابوهريره با حديث غدير را نقل كرده است. همچنين ابويعلى و ابن‏ جرير و نيز ابن ‏كثير در «البداية و النهاية» حديث غدير را از او نقل كرده ‏اند.<ref>البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۱۴.</ref>
يزيد بن عبدالرحمن ماجراى احتجاج جوانى بر [[ابوهریره]] با حديث غدير را نقل كرده است. همچنين ابويعلى و ابن‏ جریر و نيز ابن ‏كثير در «البداية و النهاية» حديث غدير را از او نقل كرده ‏اند.<ref>البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۱۴.</ref>


خزرجى و ابن ‏حبّان<ref>خلاصة تهذيب الكمال (خزرجى): ص ۳۷۲.</ref>: يزيد بن عبدالرحمن را توثيق كرده‏ اند.
خزرجى و ابن ‏حبّان<ref>خلاصة تهذيب الكمال (خزرجى): ص ۳۷۲.</ref>: يزيد بن عبدالرحمن را توثيق كرده‏ اند.


=== يسار ثقفى، ابونجيح (م ۱۰۹ ق) ===
=== يسار ثقفى، ابونجيح (م ۱۰۹ ق) ===
احمد بن حنبل در مسند خود و نيز در كتاب «العمدة» حديث غدير را از يسار ثقفى نقل كرده است.<ref>العمدة: ص ۴۸.</ref> خزرجى و ابن ‏معين: او را توثيق كرده ‏اند.<ref>خلاصة تهذيب الكمال (خزرجى): ص ۳۸۴.</ref>
[[احمد بن حنبل]] در مسند خود و نيز در كتاب «العمدة» حديث غدير را از يسار ثقفى نقل كرده است.<ref>العمدة: ص ۴۸.</ref> خزرجى و ابن ‏معين: او را توثيق كرده ‏اند.<ref>خلاصة تهذيب الكمال (خزرجى): ص ۳۸۴.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==