۷۶۴
ویرایش
خط ۴۱۹: | خط ۴۱۹: | ||
آرى، اين سه حديث را مورخان و محدثان ثبت كرده اند: | آرى، اين سه حديث را مورخان و محدثان ثبت كرده اند: | ||
*{{متن عربی|إنِّي أَخَافُ قُرَيْشًا عَلَى | *{{متن عربی|إنِّي أَخَافُ قُرَيْشًا عَلَى نَفْسِي، وَلَيْسَ بِمَكَّةَ مِنْ بَنِي عَدِيِّ بْنِ كَعْبٍ أَحَدٌ يَمْنَعُنِي}}. | ||
* {{متن عربی|وَاللَّهِ مَا شَكَكْتُ مُنْذُ أَسْلَمْتُ، إِلَّا يَوْمَئِذٍ}}. | * {{متن عربی|وَاللَّهِ مَا شَكَكْتُ مُنْذُ أَسْلَمْتُ، إِلَّا يَوْمَئِذٍ}}. | ||
*{{متن عربی| يَا عُمَر! تَرانِى رَضِيتَ وَ تَأبَى؟}}<ref>صحيح بخارى:ج ۲،ص ۳۲۸،ح ۲۷۳۲-۲۷۳۱وص۲۹۴،ح ۴۸۴۴.صحيح مسلم:ج۱۲،ص۳۸۲،ح ۱۷۸۵.مسند احمد:ج۴،ص ۳۲۸.المصنف ابن ابى شيبه:ج ۷،ص ۳۸۹-۳۸۴،ح ۳۶۸۴۴-۳۶۸۳۶.المصنف عبدالرزاق:ج۵،ص۳۳۰،ح ۹۷۲۰.السيرة النبوية ابن هشام: ج۳،ص۳۳۱-۳۲۹.السيرة الحلبية: ج۳،ص ۱۹-۱۶.الجامعة لاحكام القرآن:ج۱۶،ص ۲۷۷. الدرّ المنثور:ج۷،ص۵۲۷، ذيل آيات ۲۵-۲۴سوره فتح.سبل الهدى و الرشاد:ج۵،ص۵۳-۴۶.البداية و النهاية:ج۴،ص۲۰۰-۱۹۱.تاريخ ابى الفداء:ج۱،ص۱۹.الكنى ابوبشررازى دولابى،م۳۱۰ق:ج۲،ص ۶۹.</ref> | *{{متن عربی| يَا عُمَر! تَرانِى رَضِيتَ وَ تَأبَى؟}}<ref>صحيح بخارى:ج ۲،ص ۳۲۸،ح ۲۷۳۲-۲۷۳۱وص۲۹۴،ح ۴۸۴۴.صحيح مسلم:ج۱۲،ص۳۸۲،ح ۱۷۸۵.مسند احمد:ج۴،ص ۳۲۸.المصنف ابن ابى شيبه:ج ۷،ص ۳۸۹-۳۸۴،ح ۳۶۸۴۴-۳۶۸۳۶.المصنف عبدالرزاق:ج۵،ص۳۳۰،ح ۹۷۲۰.السيرة النبوية ابن هشام: ج۳،ص۳۳۱-۳۲۹.السيرة الحلبية: ج۳،ص ۱۹-۱۶.الجامعة لاحكام القرآن:ج۱۶،ص ۲۷۷. الدرّ المنثور:ج۷،ص۵۲۷، ذيل آيات ۲۵-۲۴سوره فتح.سبل الهدى و الرشاد:ج۵،ص۵۳-۴۶.البداية و النهاية:ج۴،ص۲۰۰-۱۹۱.تاريخ ابى الفداء:ج۱،ص۱۹.الكنى ابوبشررازى دولابى،م۳۱۰ق:ج۲،ص ۶۹.</ref> | ||
خط ۴۲۷: | خط ۴۲۷: | ||
بر اين اساس، آيا او مى تواند مصداق اين آيه باشد:{{قرآن|إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ؟!!!}}<ref>حجرات/۱۵.</ref> | بر اين اساس، آيا او مى تواند مصداق اين آيه باشد:{{قرآن|إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ؟!!!}}<ref>حجرات/۱۵.</ref> | ||
'''۶.اتهام آلودگى به همسر پيامبرصلى الله عليه وآله، ماريه قبطيه امّ ابراهيم، كه خداى سبحان به شدت از او دفاع كرد و پاكى او را براى همگان و به ويژه توطئه گران حسود روشن ساخت:''' | |||
إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ وَالَّذِي تَوَلَّى كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذَابٌ عَظِيمٌ .<ref>نور/۱۱.</ref> | |||
بازرگانان حديث، توطئه«اِفك»-به معناى: وارونه، دروغ و تهمت-را درباره عايشه، و آيات آغازين سوره مباركه نور را نشان فضيلت او پنداشته اند!!<ref>اسد الغابه: ج ۵ ،ص ۵۰۴ . </ref> ولى در حقيقت ماجرا چيز ديگرى بود كه پيامبرصلى الله عليه وآله از راه وحى بدان آگاه شد، و طراح توطئه و تهمت | بازرگانان حديث، توطئه«اِفك»-به معناى: وارونه، دروغ و تهمت-را درباره عايشه، و آيات آغازين سوره مباركه نور را نشان فضيلت او پنداشته اند!!<ref>اسد الغابه: ج ۵ ،ص ۵۰۴ . </ref> ولى در حقيقت ماجرا چيز ديگرى بود كه پيامبرصلى الله عليه وآله از راه وحى بدان آگاه شد، و طراح توطئه و تهمت زن به ماريه ،ديگر همسر حسود حضرت كه نازا و عقيم بود و همدستانش رسوا گشتند، و پاكى دامن امّ ابراهيم نيز ثابت شد.<ref>شرح نهج البلاغه: ج ۱۴ ،ص ۲۳. سيرة المصطفى صلى الله عليه وآله: ص ۴۸۱ - ۴۷۲. اعلام النساء: ج ۲ ،ص ۸۵۲ .</ref> | ||
'''۷.افشاى اسرار خانوادگى پيامبرصلى الله عليه وآله و همدستى و همداستانى عليه او:''' | |||
وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنْبَأَكَ هَذَا قَالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ ﴿۳﴾إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِنْ تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِيرٌ ﴿۴﴾<ref>تحریم/۳و۴.</ref> | |||
اين رفتار نابخردانه آن دو، تهديد تند خداوند را در پى داشت: عَسَى رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَكُنَّ أَنْ يُبْدِلَهُ أَزْوَاجًا خَيْرًا مِنْكُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَيِّبَاتٍ وَأَبْكَارًا ﴿۵﴾<ref>تحریم/۵.</ref> | |||
'''۸.سوگند و شهادت دروغ:''' | |||
...وَسَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنْفُسَهُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ.'''۹. مخالفت با فرمان آوردن كتاب و قلم براى نوشتن وصيتنامه رسمى، و نسبت آشفته گويى و هذيان به پيامبرصلى الله عليه وآله، و بر پا كردن آشوب و فتنه در خانه حضرت!''' | |||
آيا اين جملات از چه كسى يا كسانى است: »ان الرجل ليهجر« يا »قد غلب عليه الوجع« يا »هجر رسولاللَّه« يا »ما له أهجر« ؟! | |||
گويا اين گوينده يا گويندگان در آن زمان، حضرت را به رسالت الهى قبول نداشتند! شايد آيات آغازين سوره مباركه نجم را از ياد برده بودند كه او هيچ سخنى بر زبان نمىآورد، مگر آن كه وحيانى است: »و ما ينطق عن الهوى . ان هو الا وحى يوحى« .××× 1 نجم / 4 3. ××× | گويا اين گوينده يا گويندگان در آن زمان، حضرت را به رسالت الهى قبول نداشتند! شايد آيات آغازين سوره مباركه نجم را از ياد برده بودند كه او هيچ سخنى بر زبان نمىآورد، مگر آن كه وحيانى است: »و ما ينطق عن الهوى . ان هو الا وحى يوحى« .××× 1 نجم / 4 3. ××× |
ویرایش