۴٬۰۶۴
ویرایش
آیه ۱۰۲ آل عمران و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
←آيه اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ اِلاّ وَ اَنْتُمْ مُسْلِمُونَ [1]
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== آيه {{قرآن|اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ اِلاّ وَ اَنْتُمْ مُسْلِمُونَ}}<ref>آل عمران / ۱۰۲. واقعه قرآنى غدير: ص ۹۳. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۷۹ - ۱۸۶.</ref> == | == آيه {{قرآن|اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ اِلاّ وَ اَنْتُمْ مُسْلِمُونَ}}<ref>آل عمران / ۱۰۲. واقعه قرآنى غدير: ص ۹۳. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۷۹ - ۱۸۶.</ref> == | ||
در پايان مرحله پنجم از خطبه غدير، بار ديگر پيامبر صلى الله عليه و آله اشاره به تقوى نمود و آيه ۱۰۲ سوره آل عمران را به عنوان خطاب قرائت كرد | در پايان مرحله پنجم از خطبه غدير، بار ديگر پيامبر صلى الله عليه و آله اشاره به تقوى نمود و آيه ۱۰۲ سوره آل عمران را به عنوان خطاب قرائت كرد | ||
از امام باقر علیه السلام در مورد این آیه شریفه نقل شده است: | از امام باقر علیه السلام در مورد این آیه شریفه نقل شده است: | ||
| خط ۱۳: | خط ۷: | ||
امام باقر (علیه السلام) هنگامی‌که رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) از حجّهًْ‌الوداع برگشت، آمد تا در غدیرخم فرود آمد ... رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) دستور داد که زیر درخت‌ها جارو شود و سنگ‌هایی به منبر برای ایشان نصب شود تا بر مردم اشراف داشته باشد. مردمی که پیش رفته بودند بازگشتند و همه‌ی کسانی هم که عقب مانده بودند در آن مکان متوقّف شدند. رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) روی آن سنگ‌ها ایستاد و حمد و ثنای خدا را به‌جا آورد. سپس فرمود: «... از طرف خدای متعال مأمورم به هر سیاه و سفیدی اعلام کنم که علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) برادر من و جانشین و خلیفه‌ام و امام پس از من است ... ای گروه مردم! خدا را گواه گرفتم و رسالتم را به شما ابلاغ کردم: بر پیامبر چیزی جز رساندن آشکار نیست. ای گروه مردم{{متن قرآن|اتَّقُوا اللهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُون}} | امام باقر (علیه السلام) هنگامی‌که رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) از حجّهًْ‌الوداع برگشت، آمد تا در غدیرخم فرود آمد ... رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) دستور داد که زیر درخت‌ها جارو شود و سنگ‌هایی به منبر برای ایشان نصب شود تا بر مردم اشراف داشته باشد. مردمی که پیش رفته بودند بازگشتند و همه‌ی کسانی هم که عقب مانده بودند در آن مکان متوقّف شدند. رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) روی آن سنگ‌ها ایستاد و حمد و ثنای خدا را به‌جا آورد. سپس فرمود: «... از طرف خدای متعال مأمورم به هر سیاه و سفیدی اعلام کنم که علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) برادر من و جانشین و خلیفه‌ام و امام پس از من است ... ای گروه مردم! خدا را گواه گرفتم و رسالتم را به شما ابلاغ کردم: بر پیامبر چیزی جز رساندن آشکار نیست. ای گروه مردم{{متن قرآن|اتَّقُوا اللهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُون}} | ||
اين به نوعى نتيجه گيرى از {{قرآن|رَضيتُ لَكُمُ الاِسْلامَ ديناً}} و {{قرآن|اِنَّ الدّينَ عِنْدَ اللَّهِ الاِسْلامُ}} و {{قرآن|وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الاِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ}} بود، كه اگر خدا جز اسلام را نمى پذيرد منظور از آن اسلامى است كه ولايت دوازده امام عليهم السلام در آن باشد.<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۹۳؛ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۷۹ - ۱۸۶.</ref> | |||
در حدیثی دیگر از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است: | در حدیثی دیگر از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است: | ||