۴٬۰۶۴
ویرایش
آیه ۱۰۲ آل عمران و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
←آيه اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ اِلاّ وَ اَنْتُمْ مُسْلِمُونَ [1]
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== آيه {{قرآن|اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ اِلاّ وَ اَنْتُمْ مُسْلِمُونَ}}<ref>آل عمران / | == آيه {{قرآن|اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ اِلاّ وَ اَنْتُمْ مُسْلِمُونَ}}<ref>آل عمران/۱۰۲؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۹۳؛ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۷۹ - ۱۸۶.</ref> == | ||
در پايان مرحله پنجم از خطبه غدير، بار ديگر پيامبر صلى الله عليه و آله اشاره به تقوى نمود و آيه ۱۰۲ سوره آل عمران را به عنوان خطاب قرائت كرد | در پايان مرحله پنجم از خطبه غدير، بار ديگر پيامبر صلى الله عليه و آله اشاره به تقوى نمود و آيه ۱۰۲ سوره آل عمران را به عنوان خطاب قرائت كرد. از امام باقر علیه السلام در این مورد نقل شده است: | ||
{{متن عربی|لَمَّا أَقْبَلَ رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) مِنْ حَجِّهِ الْوَدَاعِ جَاءَ حَتَّی نَزَلَ بِغَدِیرِ خُمٍّ ... فَأَمَرَ رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) أَنْ یُقَمَّ مَا تَحْتَهُنَّ وَ یُنْصَبَ لَهُ أَحْجَارٌ کَهَیْئَهًِْ الْمِنْبَرِ لِیُشْرِفَ عَلَی النَّاسِ فَتَرَاجَعَ النَّاسُ وَ احْتُبِسَ أَوَاخِرُهُمْ فِی ذَلِکَ الْمَکَانِ لَا یَزَالُونَ فَقَامَ رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) فَوْقَ تِلْکَ الْأَحْجَارِ ثُمَّ حَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَی عَلَیْهِ فَقَال ... فَأُعْلِمَ کُلَّ أَبْیَضَ وَ أَسْوَدَ أَنَّ علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) أَخِی وَ وَصِیِّی وَ خَلِیفَتِی وَ الْإِمَامُ مِنْ بَعْدِی ... مَعَاشِرَ النَّاسِ قَدْ أَشْهَدْتُ اللَّهَ وَ بَلَّغَتْکُمْ رِسَالَتِی وَ ما عَلَی الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغُ الْمُبِینُ مَعَاشِرَ النَّاسِ}} {{متن قرآن|اتَّقُوا اللهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ.}}: | |||
امام باقر علیه السلام هنگامی‌که رسول‌خدا صلی الله علیه و آله از حجّهًْ‌الوداع برگشت، آمد تا در غدیرخم فرود آمد ... رسول‌خدا صلی الله علیه و آله دستور داد که زیر درخت‌ها جارو شود و سنگ‌هایی به منبر برای ایشان نصب شود تا بر مردم اشراف داشته باشد. مردمی که پیش رفته بودند بازگشتند و همه‌ی کسانی هم که عقب مانده بودند در آن مکان متوقّف شدند. رسول‌خدا صلی الله علیه و آله روی آن سنگ‌ها ایستاد و حمد و ثنای خدا را به‌جا آورد. سپس فرمود: «... از طرف خدای متعال مأمورم به هر سیاه و سفیدی اعلام کنم که علیّ‌بن‌ابی‌طالب علیه السلام برادر من و جانشین و خلیفه‌ام و امام پس از من است ... ای گروه مردم! خدا را گواه گرفتم و رسالتم را به شما ابلاغ کردم: بر پیامبر چیزی جز رساندن آشکار نیست. ای گروه مردم{{متن قرآن|اتَّقُوا اللهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُون}} | |||
امام باقر | |||
اين به نوعى نتيجه گيرى از {{قرآن|رَضيتُ لَكُمُ الاِسْلامَ ديناً}} و {{قرآن|اِنَّ الدّينَ عِنْدَ اللَّهِ الاِسْلامُ}} و {{قرآن|وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الاِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ}} بود، كه اگر خدا جز اسلام را نمى پذيرد منظور از آن اسلامى است كه ولايت دوازده امام عليهم السلام در آن باشد.<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۹۳؛ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۷۹ - ۱۸۶.</ref> | اين به نوعى نتيجه گيرى از {{قرآن|رَضيتُ لَكُمُ الاِسْلامَ ديناً}} و {{قرآن|اِنَّ الدّينَ عِنْدَ اللَّهِ الاِسْلامُ}} و {{قرآن|وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الاِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ}} بود، كه اگر خدا جز اسلام را نمى پذيرد منظور از آن اسلامى است كه ولايت دوازده امام عليهم السلام در آن باشد.<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۹۳؛ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۷۹ - ۱۸۶.</ref> | ||