۱٬۹۲۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
بستر نزول آیات 50 تا 52 سوره نمل از سوی برخی محققان چنین ترسیم شده است: يكى از اقدامات [[منافقین|منافقين]] در سال آخر عمر پيامبر صلى الله عليه و آله ماجراى نگارش [[صحیفه ملعونه اول|صحیفه ملعونه]] است. پس از [[حجةالوداع]] و پيش از غدير، [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]]، [[عمر بن خطاب|عمر]]، [[معاذ بن جبل]]، [[سالم مولی ابی حذیفه|سالم مولی ابیحذیفه]] و [[ابوعبیده جرّاح|ابوعبیده جراح]] صحيفهاى نوشتند كه نگذارند خلافت به [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] برسد. صحیفهای که اقدامی علیه دین الهی و رستگاری بشر بود. خداوند با نزول ۹ آيه پىدرپى جوانب مختلف اين توطئه را مورد نكوهش قرار داد و آن را در متن قرآن ثبت كرد. | بستر نزول آیات 50 تا 52 سوره نمل از سوی برخی محققان چنین ترسیم شده است: يكى از اقدامات [[منافقین|منافقين]] در سال آخر عمر پيامبر صلى الله عليه و آله ماجراى نگارش [[صحیفه ملعونه اول|صحیفه ملعونه]] است. پس از [[حجةالوداع]] و پيش از غدير، [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]]، [[عمر بن خطاب|عمر]]، [[معاذ بن جبل]]، [[سالم مولی ابی حذیفه|سالم مولی ابیحذیفه]] و [[ابوعبیده جرّاح|ابوعبیده جراح]] صحيفهاى نوشتند كه نگذارند خلافت به [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] برسد. صحیفهای که اقدامی علیه دین الهی و رستگاری بشر بود. خداوند با نزول ۹ آيه پىدرپى جوانب مختلف اين توطئه را مورد نكوهش قرار داد و آن را در متن قرآن ثبت كرد. | ||
از میان این آیات، آیات 50 تا 52 سوره نمل درباره وجهی از اين ماجرا نازل شد كه ديگر خداوند اعلام داشت كه در برابر مكر و حيله اصحاب صحیفه دستگاه الهى هم برنامه دارد و بايد عاقبت را ديد و نتايج را بر شمرد. صحيفه ملعونه جلوههاى ضد الهى بسيارى در درون داشت. يک جهت آن مكر با خدا و حيله عليه دين خدا بود. خداوند در قرآن مواردى از مكر مردم در برابر خود را ياد مىكند و اعلام مى دارد كه خدا هم در برابر حيله آنان مكر مىكند. آنگاه مردم را به مقايسه دو مكر دعوت مىنمايد.<ref>غدير در قرآن، ج۱، ص۲۵۴.</ref> | از میان این آیات، آیات 50 تا 52 سوره نمل درباره وجهی از اين ماجرا نازل شد كه ديگر خداوند اعلام داشت كه در برابر مكر و حيله اصحاب صحیفه دستگاه الهى هم برنامه دارد و بايد عاقبت را ديد و نتايج را بر شمرد. صحيفه ملعونه جلوههاى ضد الهى بسيارى در درون داشت. يک جهت آن مكر با خدا و حيله عليه دين خدا بود. خداوند در قرآن مواردى از مكر مردم در برابر خود را ياد مىكند و اعلام مى دارد كه خدا هم در برابر حيله آنان مكر مىكند. آنگاه مردم را به مقايسه دو مكر دعوت مىنمايد.<ref>غدير در قرآن، ج۱، ص۲۵۴.</ref> | ||
=== روایاتی درباره موقعیت تاریخی نزول آیات === | |||
در برخی منابع متن روایاتی كه نزول آيات 50 تا 52 سوره نمل را مربوط به جریان [[صحیفه ملعونه اول|صحيفه ملعونه]] دانسته چنين است: | |||
متن | * {{متن عربی|لَمّا تَعاقَدُوا عَلَيْها نَزَلَتْ: «وَ مَكَرُوا مَكْراً وَ مَكَرْنا مَكْراً وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ...|ترجمه=هنگامى كه بر صحيفه ملعونه پيمان بستند اين آيه نازل شد...}}.<ref>بحارالانوار، ج۲۸، ص۱۲۲؛ بحارالانوار، ج۳۱، ص۶۳۴؛ الصراط المستقيم، ج۳؛ ص۱۵۳.</ref> | ||
لَمّا تَعاقَدُوا عَلَيْها نَزَلَتْ: «وَ مَكَرُوا مَكْراً وَ مَكَرْنا مَكْراً وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ ... | |||
هنگامى كه بر صحيفه ملعونه پيمان بستند اين آيه نازل شد | |||
حديث ديگرى كه نزول آيات فوق را در مسئله صحيفه ملعونه با تفصيل بيشترى بيان فرموده از ابوذر است كه چنين مى گويد: | حديث ديگرى كه نزول آيات فوق را در مسئله صحيفه ملعونه با تفصيل بيشترى بيان فرموده از ابوذر است كه چنين مى گويد: |
ویرایش