آیه ۲۹ نحل و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۲۹ نحل و غدیر (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۳۹

۴٬۸۱۳ بایت اضافه‌شده ، ۱۶ ژانویه

بدون خلاصۀ ویرایش

Shamloo

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰٬۶۲۱

ویرایش

@@ خط ۴۲: / خط ۴۲: @@
 ====اشياع امامانِ آتش====
 «اشياع» جمع «شيعه» به‌معناى «پيرو» شامل همه كسانى مى‌‏شود كه در طول [[تاریخ]] راه اصحاب سقیفه را پذيرفته‌اند و در راه پيشبرد اهداف [[سقیفه]] گام برداشتند. اين عنوان محدوده زمانى و مكانى ندارد و تا آخرين روز دنيا ادامه خواهد يافت و در پرونده سقيفه نام همه پيروانشان ثبت خواهد شد.<ref>غدير در قرآن، ج۲، ص۱۴۱.</ref>
+====تحليل اعتقادى سوم====
+نكته سوم در جمله «انَّهُمْ وَ انْصارَهُمْ...وَ لبئس مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ»، در كلمه «مُتَكَبِّرين» نهفته است. خداوند تعالى پس از آنكه تابوتى در چاه قعر جهنم را جايگاه ابدى آنان معرفى مى‏ كند مى ‏فرمايد:
+«چه بد جاى اقامتى دارند متكبران». بايد بدانيم كه چرا خداوند اين صفت را شاخص ‏ترين حالت براى متكبرين ذكر مى‏ كند؟
+====الف) اصحاب صحيفه متكبران در برابر ذات الهى====
+مى‏ دانيم كه خداوند صفت جبار متكبر را به خود اختصاص داده، و احدى حق تكبر ورزيدن حتى نسبت به ساير همنوعان خود را ندارد.
+با اين سابقه اعتقادى، اگر كسى در برابر ذات الهى تكبر ورزد و با صداى بلند بگويد: «خدا چنين گفته ولى من چنين مى ‏گويم»، و «حكم خدا چنين است و من آن را تغيير مى ‏دهم»، و «هر كس به حكم خدا عمل كند او را مجازات مى ‏كنم»، و امثال اينها كه بارها از اولى و دومى صادر شده است.
+چنين فردى را بايد بالاترين نمونه متكبّر دانست، و كمترين معناى چنين تكبرى كافر شدن به خداى متعال است.
+معروف‏ترين نمونه چنين متكبرانى ابليس است كه خداوند در آيات متعددى از [[ارتباط غدیر با قرآن|قرآن]] تكبر او را با عبارات مختلف بيان مى‏ فرمايد. در مواردى مى‏ فرمايد:
+«وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاّ إِبْلِيسَ أَبى وَ اسْتَكْبَرَ وَ كانَ مِنَ الْكافِرِينَ»<ref>بقره /  ۳۴.</ref>:
+«آنگاه كه به ملائكه گفتيم در برابر آدم سجده كنيد. آنان سجده كردند مگر ابليس كه ابا كرد و تكبر نمود (و خود را بالا گرفت) و از كافرين بود».
+در آيه ‏اى مى ‏فرمايد: »قالَ يا إِبْلِيسُ ما مَنَعَكَ أَنْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ بِيَدَيَّ، أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنْتَ مِنَ الْعالِينَ»<ref>ص /  ۷۵.</ref>:
+«خداوند فرمود: اى ابليس، چه چيز تو را مانع شد كه در برابر آنچه با يَدِ قدرت خويش خلق نموده ‏ام سجده كنى؟ آيا خود را بالا گرفتى يا از بلند مرتبه گان بودى»؟!
+در آيه‏ اى ديگر مى ‏فرمايد: «قالَ فَاهْبِطْ مِنْها فَما يَكُونُ لَكَ أَنْ تَتَكَبَّرَ فِيها...»<ref>اعراف /  ۱۳.</ref>: «خداوند فرمود: از آن مقام پايين رو، كه در آنجا حق ندارى تكبّر نمايى».
+اكنون پيامبر صلى الله عليه و آله اصحاب صحيفه را متكبّر در برابر ذات الهى مى‏ خواند كه نمى ‏خواهند در برابر فرامين آسمانى سر تسليم فرود آورند، و به اين درجه از تكبر اكتفا نكرده در برابر احكام الهى از پيش خود احكامى را جعل كردند و بدعت گذاردند.
+و باز در اين درجه متوقف نشدند و [[احکام]] الهی را تغيير دادند و آن را كم يا زياد نمودند؛ و بالاتر از آن تكبر را بدانجا رساندند كه عمل كنندگان به احكام خداوند را زدند و كشتند و تبعيد نمودند.
+با اذعان كامل مى ‏توان گفت: حتى ابليس و فرعون هم به چنين تكبّرى راه نيافتند و تا اين حد پيش نرفتند.
+خدايا، تو را شكر كه ما را از انصار و اتباع و اشياع [[سقیفه]] قرار ندادى، و بار ديگر تو را شكر كه با نجات از اين امامان دعوت كننده به آتش در درک اسفل جهنم قرار نگرفتيم، و سپاسگزاريم كه از متكبرين نيستيم؛ بلكه از پيروان آل محمديم كه به امر خدا هدايت مى‏ كنند و تسليم ‏ترين بندگان در برابر تواند و ما را به اعلا درجه بهشت رهنمون ‏اند.
 == پانویس ==
 {{پانویس}}