۷٬۰۱۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| ترجمه صوتی = ترجمه ۱۶۷ بقره.mp3 | | ترجمه صوتی = ترجمه ۱۶۷ بقره.mp3 | ||
}} | }} | ||
'''آیه ۱۶۷ سوره بقره''' آیهای درباره اقدامات [[منافقین|منافقان]] در غدیر که نشان میدهد آنان در قیامت بر اعماشان علیه غدیر حسرت میخورند و از آتش خارجشدنى نيستند. | |||
== آیهای درباره اقدامات منافقان در غدیر == | == آیهای درباره اقدامات منافقان در غدیر == | ||
خط ۲۳: | خط ۲۴: | ||
موقعیت تاریخی نزول آیه ۱۶۷ سوره بقره چنین ترسیم شده است: اصحاب [[صحیفه ملعونه اول|صحيفه ملعونه]] در [[حجةالوداع|حجةالوداع]] پيماننامه علیه غدیر امضا نمودند. اين سرکشی در مقبل حکم خداوند در نامه عمل آنان ثبت شد و نتوانست برای آنان بهره دنیوی داشته باشد: برای [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]] كمتر از سه سال حکومت و براى عمر كمتر از دوازده سال. با پايان این حکومت دنیایی کوتاه حسرت و ندامت آغاز شد. اين حسرت و ندامت دامنگير تمام پيروان آنان نيز هست هنگامى كه مرگ به سراغ آنان آيد. | موقعیت تاریخی نزول آیه ۱۶۷ سوره بقره چنین ترسیم شده است: اصحاب [[صحیفه ملعونه اول|صحيفه ملعونه]] در [[حجةالوداع|حجةالوداع]] پيماننامه علیه غدیر امضا نمودند. اين سرکشی در مقبل حکم خداوند در نامه عمل آنان ثبت شد و نتوانست برای آنان بهره دنیوی داشته باشد: برای [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]] كمتر از سه سال حکومت و براى عمر كمتر از دوازده سال. با پايان این حکومت دنیایی کوتاه حسرت و ندامت آغاز شد. اين حسرت و ندامت دامنگير تمام پيروان آنان نيز هست هنگامى كه مرگ به سراغ آنان آيد. | ||
[[امام باقر عليه السلام]] شأن نزول اين آيه درباره اصحاب صحيفه را چنين بيان کرده است: «اينگونه خداوند اعمال آنان را نشانشان مىدهد تا بر آنان حسرت باشد»، هنگام مرگ است كه با چشم خود آنچه از عذاب برايشان آماده شده ببينند و اينان اصحاب صحيفهاى هستند كه درباره مخالفت با على عليه السلام نوشتند. «و آنان از آتش | [[امام باقر عليه السلام]] شأن نزول اين آيه درباره اصحاب صحيفه را چنين بيان کرده است: «اينگونه خداوند اعمال آنان را نشانشان مىدهد تا بر آنان حسرت باشد»، هنگام مرگ است كه با چشم خود آنچه از عذاب برايشان آماده شده ببينند و اينان اصحاب صحيفهاى هستند كه درباره مخالفت با على عليه السلام نوشتند. «و آنان از آتش خارجشدنى نيستند».<ref>مناقب آل ابیطالب، ج۳، ص۲۱۲-۲۱۳؛ بحارالانوار، ج۲۸، ص۱۱۶؛ بحارالانوار، ج۳۱، ص۶۳۷.</ref> | ||
نيمه اول این آيه و نيز آيه قبل (آیه ۱۶۶ بقره) هم اين پشيمانى را بهخوبى ترسيم كرده است، آنجا كه در آیه ۱۶۶ مىفرمايد: «آنگاه كه تابعشدگان از تابعشوندگان بيزارى مىجويند و عذاب را مىبينند و راهها بر آنان بسته مىشود، و كسانى كه تابع شدند مىگويند: اى كاش براى ما بازگشتى بود تا از آنان بيزاى بجوييم همانگونه كه از ما بيزار شدند». از نظر سیاق آیه ۱۶۶ این آیه هم مربوط به اصحاب سقیفه خواهد بود.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۲۹۰-۲۹۱.</ref> | نيمه اول این آيه و نيز آيه قبل (آیه ۱۶۶ بقره) هم اين پشيمانى را بهخوبى ترسيم كرده است، آنجا كه در آیه ۱۶۶ مىفرمايد: «آنگاه كه تابعشدگان از تابعشوندگان بيزارى مىجويند و عذاب را مىبينند و راهها بر آنان بسته مىشود، و كسانى كه تابع شدند مىگويند: اى كاش براى ما بازگشتى بود تا از آنان بيزاى بجوييم همانگونه كه از ما بيزار شدند». از نظر سیاق آیه ۱۶۶ این آیه هم مربوط به اصحاب سقیفه خواهد بود.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۲۹۰-۲۹۱.</ref> |