پرش به محتوا

آیه ۷ مائده و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۸: خط ۳۸:
* بار اول، در مدينه براى ولايت پيامبر صلى الله عليه و آله مردم «شنیدیم و اطاعت کردیم» گفتند.
* بار اول، در مدينه براى ولايت پيامبر صلى الله عليه و آله مردم «شنیدیم و اطاعت کردیم» گفتند.
* بار دوم، در اواخر خطابه غدير بود كه حضرت از مردم اقرار زبانی گرفت و صراحتاً كلمه پيمان را به‌ميان آورد و بدين صورت پيمان دوم به انجام رسيد، آنجا كه فرمود: پس همگى چنين بگوييد: ما شنيديم و اطاعت مى‌‏كنيم...، از اين قول بر نمى‏‌گرديم و پيمان را نمى‏‌شكنيم... پس براى آنان عهد و پيمان از ما گرفته شد، از قلب‏‌هايمان و جان‌هايمان و زبان‏‌هايمان و ضمایرمان و دست‏‌هايمان...، هرگز در پى تغيير اين عهد نيستيم و خداوند در اين باره از نفس‌هايمان دگرگونى نبيند.<ref>اسرار غدير، ص۱۵۷-۱۵۸، بخش ۱۱.</ref>
* بار دوم، در اواخر خطابه غدير بود كه حضرت از مردم اقرار زبانی گرفت و صراحتاً كلمه پيمان را به‌ميان آورد و بدين صورت پيمان دوم به انجام رسيد، آنجا كه فرمود: پس همگى چنين بگوييد: ما شنيديم و اطاعت مى‌‏كنيم...، از اين قول بر نمى‏‌گرديم و پيمان را نمى‏‌شكنيم... پس براى آنان عهد و پيمان از ما گرفته شد، از قلب‏‌هايمان و جان‌هايمان و زبان‏‌هايمان و ضمایرمان و دست‏‌هايمان...، هرگز در پى تغيير اين عهد نيستيم و خداوند در اين باره از نفس‌هايمان دگرگونى نبيند.<ref>اسرار غدير، ص۱۵۷-۱۵۸، بخش ۱۱.</ref>
* بار سوم با پايان يافتنِ خطبه، مردم به طرف منبر پيامبر صلى الله علیه و آله رفتند و با صدای بلند گفتند: آرى، آرى! شنيديم و اطاعت مى‏‌كنيم امر خدا و رسولش را با قلب‌ها و جان‌‏ها و زبان‏‌ها و دستانمان.<ref>بحارالانوار، ج۳۷، ص۲۱۷، ح۱۳۳.</ref>
* بار چهارم [[بیعت|بيعت]] رسمى بود كه هم با پيامبر صلى الله عليه وآله و هم با اميرالمؤمنين ‏عليه السلام رسماً دست بيعت دادند و به اين ميثاق الهى به محكم‌‏ترين شكل ممكن گردن نهادند.


بار سوم با پايان يافتنِ خطبه، مردم به طرف منبر پيامبر صلى الله عليه و آله جلو آمدند و صداى مردم بلند شد:
پس، هيچ پيمانى چنين مراحل بهم پيوسته و محكمى نداشته، و هيچ پيمان مستحكمى اين‌گونه زير پا گذاشته نشده است. پس جا دارد خداوند آن را به رخ مردم بكشد و يادآور شود كه‌ «به ياد آوريد نعمت خدا را بر شما و پيمانى كه از شما گرفت آنگاه كه گفتيد: شنيديم و اطاعت نموديم» و از مردم بخواهد كه در اين باره از خدا بترسند كه خدا از نيت قلب‌ها آگاه است: «و تقواى خدا را پيشه كنيد كه خدا به آنچه در سينه‏‌هاست آگاه است».<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۳۷.</ref>
 
نَعَمْ، نَعَمْ! سَمِعْنا وَ أطَعْنا امْرَ اللَّه وَ امْرَ رَسُولِهِ بِقُلُوبِنا وَ انْفُسِنا وَ الْسِنَتِنا وَ ايْدينا : آرى، آرى! شنيديم و اطاعت مى‏ كنيم امر خدا و رسولش را با قلب ‏ها و جان ‏ها و زبان‏ ها و دستانمان.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۲۱۷ ح ۱۳۳.</ref>
 
بار چهارم بيعت رسمى بود كه هم با پيامبر صلى الله عليه وآله و هم با اميرالمؤمنين ‏عليه السلام رسماً دست بيعت دادند و اين ميثاق الهى را به محكم ‏ترين شكل ممكن نشان دادند.
 
مى ‏بينيم هيچ پيمانى چنين مراحل بهم پيوسته و محكمى نداشته، و هيچ پيمان مستحكمى اين گونه زير پا گذاشته نشده است. پس جا دارد خداوند آن را به رخ مردم بكشد و يادآور شود كه:
 
«وَ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّه عَلَيْكُمْ وَ مِيثاقَهُ الَّذِى واثَقَكُمْ بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنا وَ أَطَعْنا»، و از مردم بخواهد كه در اين باره از خدا بترسند كه خدا از نيت قلب ‏ها آگاه است: «وَ اتَّقُوا اللَّه إِنَّ اللَّه عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ».


== تیتر ==
== تیتر ==