۲۱٬۸۲۰
ویرایش
عرب: تفاوت میان نسخه‌ها
اتمام عنوان عرب
(صفحه‌ای تازه حاوی «اكراهِ عرب در مورد جوانىِ اميرالمؤمنين عليه السلام××× 1 زلال غدير (مجموعه م...» ایجاد کرد) |
(اتمام عنوان عرب) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اكراهِ عرب در مورد جوانىِ اميرالمؤمنين عليه | == اكراهِ عرب در مورد جوانىِ اميرالمؤمنين عليه السلام<ref>زلال غدير (مجموعه مقالات): ش ۱ ص ۱۳۷-۱۵۶. اين نوشتار مقاله اى است تحت عنوان «رويداد غدير از منظر خاورشناسان» كه به زبان انگيليسى توسط استاد سيد محمد رضوى در ژوئن سال ۱۹۹۰ دو بار در دو ماهنامه the light و در كتاب غدير چاپ تورنتو كانادا به چاپ رسيده است.</ref> == | ||
در ميان آثار اخير دانشمندان غرب درباره تاريخ اسلام، كتاب «تاريخ اسلام ۶۰۰-۷۵۰ پس از ميلاد» نوشته ام. اى. شعبان با عنوان فرعى «يک [[تفسیر]] جديد» قابل توجه است. | |||
در | نويسنده در آن ادعا مى كند نه تنها اسنادى نو يافته و استفاده كرده، بلكه اسنادى را كه چندين دهه معروف و مورد استفاده بوده را مورد بازنگرى و بازخوانى قرار داده است. شعبان، مدرس [[ادبیات]] عرب در دانشكده مطالعات شرقى و آفريقايى در دانشگاه [[لندن]] است، كه حتى حاضر نشده واقعه غدير خم را مورد توجه قرار دهد! او مى نويسد: | ||
[[حدیث]] معروف شيعه كه طبق آن پيامبر عليه السلام على عليه السلام را به عنوان جانشين خود در [[خُمّ|غدیر خم]] منصوب نموده، نبايد جدى گرفته شود. شعبان براى اثبات اينكه واقعه غدير نبايد جدى گرفته شود، دو دليل جديد به شرح ذيل ارائه داده است: | |||
در خصوص چنين رويدادى، ذاتاً اين احتمال را نمى توان در نظر گرفت كه عربها به طور معمول رضايت داشته باشند كه چنين مسئوليت بزرگى را به جوانان يا مردان نا آزموده بسپارند. افزودن بر آن، منابع ما در هيچ جا نشان نمى دهند كه اهالى مدينه اظهار كرده اند كه چنين انتصابى را شنيده اند. | در خصوص چنين رويدادى، ذاتاً اين احتمال را نمى توان در نظر گرفت كه عربها به طور معمول رضايت داشته باشند كه چنين مسئوليت بزرگى را به جوانان يا مردان نا آزموده بسپارند. افزودن بر آن، منابع ما در هيچ جا نشان نمى دهند كه اهالى مدينه اظهار كرده اند كه چنين انتصابى را شنيده اند. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۱: | ||
يک. اميرالمؤمنين عليه السلام در طول هجرت پيامبر صلى الله عليه و آله به مدينه در مكه ماند، و در جاى رسول خدا صلى الله عليه وآله خوابيد تا دشمنان را فريب دهد. همچنين اموال افراد گوناگونى را - كه به دليل اعتماد به پيامبر صلى الله عليه و آله آنها را نزدش به امانت گذاشته بودند - به صاحبانش برگرداند. | يک. اميرالمؤمنين عليه السلام در طول هجرت پيامبر صلى الله عليه و آله به مدينه در مكه ماند، و در جاى رسول خدا صلى الله عليه وآله خوابيد تا دشمنان را فريب دهد. همچنين اموال افراد گوناگونى را - كه به دليل اعتماد به پيامبر صلى الله عليه و آله آنها را نزدش به امانت گذاشته بودند - به صاحبانش برگرداند. | ||
دو. امام على عليه السلام در طول نبردهاى صدر اسلام با مسئوليت هاى بزرگترى آزموده شده بود. به طورى كه هميشه موفق بود. هنگامى كه [[اتمام حجت]] به منظور برائت از اعراب مشرک و بتپرست مكه به پيامبر صلى الله عليه و آله ابلاغ شد، ابتدا ابوبكر براى ابلاغ آن به مردم مكه انتخاب شد. ولى بعد اين مسئوليت بزرگ از او گرفته شد و به امام على عليه السلام سپرده شد. | دو. امام على عليه السلام در طول نبردهاى صدر اسلام با مسئوليت هاى بزرگترى آزموده شده بود. به طورى كه هميشه موفق بود. هنگامى كه [[اتمام حجت]] به منظور برائت از اعراب مشرک و بتپرست مكه به پيامبر صلى الله عليه و آله ابلاغ شد، ابتدا ابوبكر براى ابلاغ آن به مردم مكه انتخاب شد. ولى بعد اين مسئوليت بزرگ از او گرفته شد و به امام على عليه السلام سپرده شد. | ||
سه. زمانى كه پيامبرصلى الله عليه وآله به غزوه تبوك رفته بود، حفاظت از شهر مدينه و شهروندان آن به امام علىعليه السلام سپرده شده بود. | سه. زمانى كه پيامبرصلى الله عليه وآله به غزوه تبوك رفته بود، حفاظت از شهر مدينه و شهروندان آن به امام علىعليه السلام سپرده شده بود. | ||
چهار. امام على عليه السلام به عنوان فرمانده لشكر اعزامى به [[یمن]] منصوب شد. | |||
اينها تنها چندين نمونه بود كه به طور تصادفى به ذهن من رسيد. از اين رو، در سطحى قابل مقايسه، على بن ابى طالب عليه السلام بيش از ابوبكر فردى كارآزموده بود و مسئوليت هاى بزرگترى به او سپرده شده بود. | |||
== وجوب اطاعت عرب از اميرالمؤمنين عليه السلام<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۵۷-۱۷۰.</ref> == | |||
در مرحله سوم از خطبه غدير، پيامبر صلى الله عليه وآله وارد اعلان عمومى شد و امامت على عليه السلام و وجوب اطاعت از او را مطرح كرد. عموميت خطاب را نيز بيان كرد و گستره آن را به دقت نشان داد. | |||
ابتدا با اقتباس از آيه ۱۰۰ سوره توبه، مهاجرين و انصار و تابعين را داخل اين عموم اعلان كرده فرمود: «وَ اعْلَمُوا اَنَّ اللَّهَ قَدْ نَصَبَهُ لَكُمْ وَلِيّاً وَ اِماماً فَرَضَ طاعَتَهُ عَلَى الْمُهاجِرينَ وَ الاَنْصارِ وَ عَلَى التّابِعينَ لَهُمْ بِاِحْسانٍ»، و سپس بقيه اين عموم را با ذكر روستايى و شهرى، عجمى و عربى، آزاد و بنده، صغير و كبير، سياه و سفيد بيان كرد، و با يک كلمه همه اين گروه ها را يك جا ذكر كرده فرمود: «وَ عَلى كُلِّ مُوَحِّدٍ ماضٍ حُكْمُهُ ...». در اينجا از وجوب اطاعت على عليه السلام نتيجه گيرى كرد كه حكم او نافذ است و هر كس با او مخالفت كند ملعون است. | |||
فَاعْلَمُوا مَعاشِرَ النّاسِ ذلِكَ فيهِ وَ افْهَمُوهُ، وَ اعْلَمُوا اَنَّ اللَّهَ قَدْ نَصَبَهُ لَكُمْ وَلِيّاً وَ اِماماً فَرَضَ طاعَتَهُ عَلَى الْمُهاجِرينَ وَ الاَنْصارِ وَ عَلَى التّابِعينَ لَهُمْ بِاِحْسانٍ، وَ عَلَى الْبادى وَ الْحاضِرِ، وَ عَلَى الْعَجَمِىِّ وَ الْعَرَبِىِّ، وَ الْحُرِّ وَ الْمَمْلُوكِ وَ الصَّغيرِ وَ الْكَبيرِ، وَ عَلَى الاَبْيَضِ وَ الاَسْوَدِ، وَ عَلى كُلِّ مُوَحِّدٍ ماضٍ حُكْمُهُ، جازٍ قَوْلُهُ، نافِذٌ اَمْرُهُ، مَلْعُونٌ مَنْ خالَفَهُ، مَرْحُومٌ مَنْ تَبِعَهُ وَ صَدَّقَهُ، فَقَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ لِمَنْ سَمِعَ مِنْهُ وَ اَطاعَ لَهُ: | فَاعْلَمُوا مَعاشِرَ النّاسِ ذلِكَ فيهِ وَ افْهَمُوهُ، وَ اعْلَمُوا اَنَّ اللَّهَ قَدْ نَصَبَهُ لَكُمْ وَلِيّاً وَ اِماماً فَرَضَ طاعَتَهُ عَلَى الْمُهاجِرينَ وَ الاَنْصارِ وَ عَلَى التّابِعينَ لَهُمْ بِاِحْسانٍ، وَ عَلَى الْبادى وَ الْحاضِرِ، وَ عَلَى الْعَجَمِىِّ وَ الْعَرَبِىِّ، وَ الْحُرِّ وَ الْمَمْلُوكِ وَ الصَّغيرِ وَ الْكَبيرِ، وَ عَلَى الاَبْيَضِ وَ الاَسْوَدِ، وَ عَلى كُلِّ مُوَحِّدٍ ماضٍ حُكْمُهُ، جازٍ قَوْلُهُ، نافِذٌ اَمْرُهُ، مَلْعُونٌ مَنْ خالَفَهُ، مَرْحُومٌ مَنْ تَبِعَهُ وَ صَدَّقَهُ، فَقَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ لِمَنْ سَمِعَ مِنْهُ وَ اَطاعَ لَهُ: | ||
اى مردم، اين مطلب را درباره او بدانيد و بفهميد، و بدانيد كه خداوند او را براى شما صاحب اختيار و امامى قرار داده كه اطاعتش را واجب نموده است بر مهاجرين و انصار و بر تابعين آنان به نيكى، و بر روستايى و شهرى، و بر عجمى و عربى، و بر آزاد و بنده، و بر بزرگ و كوچک، و بر سفيد و سياه. بر هر يكتا پرستى حكم او اجرا شونده و كلام او مورد عمل و امر او نافذ است. هر كس با او مخالفت كند ملعون است، و هر كس تابع او باشد و او را تصديق نمايد مورد رحمت الهى است. خداوند او را و هر كس را كه از او بشنود و او را اطاعت كند آمرزيده است. | |||
== وظيفه تبليغ غدير براى عرب به امر پيامبر صلى الله عليه و آله<ref>تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: ص ۱۱۸، ۱۱۹.</ref> == | |||
يكى از شاخص هاى زندگى معصومين عليهم السلام تبليغ غدير به شكل هاى مختلف است. از جمله امر پيامبر صلى الله عليه وآله به تبليغ غدير است كه ذيلاً به بيان آن مى پردازيم: | |||
يكى از پيش بينى هاى مهم براى آينده غدير، فرهنگ سازى آن با انواع [[اتمام حجت]] است بر مخاطبين متفاوتى كه فرض مىشود، كه در اين فراز خطابه غدير آمده است: | |||
فَاعلَموا مَعاشِرَ النّاسِ ذلِكَ فيهِ وَ افهَموهُ، وَ اعلَموا اَنَّ اللَّهَ قَد نَصَبَهُ لَكُم وَلِيّاً وَ اِماماً فَرَضَ طاعَتَهُ عَلَى المُهاجِرينَ وَ الاَنصارِ وَ عَلَى التّابِعينَ لَهُم بِاِحسانٍ، وَ عَلَى البادى وَ الحاضِرِ، وَ عَلَى العَجَمِىِّ وَ العَرَبِىِّ، وَ الحُرِّ وَ المَملُوكِ وَ الصَّغيرِ وَ الكَبيرِ، وَ عَلَى الاَبيَضِ وَ الاَسوَدِ، وَ عَلى كُلِّ مُوَحِّدٍ ماضٍ حُكمُهُ، جازٍ قَولُهُ، نافِذٌ اَمرُهُ<ref>خطبه غدير: بخش سوم.</ref>: | |||
اى مردم، اين مطلب را درباره او بدانيد و بفهميد، و بدانيد كه خداوند او را براى شما صاحب اختيار و امامى قرار داده كه اطاعتش را واجب نموده بر مهاجرين و انصار و بر تابعين آنان به نيكى، و بر روستايى و شهرى، و بر عجمى و عربى، و بر آزاد و بنده، و بر بزرگ و | اى مردم، اين مطلب را درباره او بدانيد و بفهميد، و بدانيد كه خداوند او را براى شما صاحب اختيار و امامى قرار داده كه اطاعتش را واجب نموده بر مهاجرين و انصار و بر تابعين آنان به نيكى، و بر روستايى و شهرى، و بر عجمى و عربى، و بر آزاد و بنده، و بر بزرگ و كوچک، و بر سفيد و سياه. بر هر يكتا پرستى حكم او اجرا شونده و كلام او مورد عمل و امر او نافذ است. | ||
در اين خطاب پيامبر صلى الله عليه وآله صريحاً به عرب و غير عرب - اهل هر زبانى كه باشند اشاره كرده و اينكه هيچ كدام براى غدير قابل تفاوت نيست. | |||
== پانویس == | |||