عرب: تفاوت میان نسخه‌ها

== اكراهِ عرب در مورد جوانىِ اميرالمؤمنين ‏عليه السلام<ref>زلال غدير (مجموعه مقالات): ش ۱ ص ۱۳۷-۱۵۶. اين نوشتار مقاله ‏اى است تحت عنوان «رويداد غدير از منظر خاورشناسان» كه به زبان انگيليسى توسط استاد سيد محمد رضوى در ژوئن سال ۱۹۹۰ دو بار در دو ماهنامه the light  و در كتاب غدير چاپ تورنتو كانادا به چاپ رسيده است.</ref> ==

نويسنده در آن ادعا مى‏ كند نه تنها اسنادى نو يافته و استفاده كرده، بلكه اسنادى را كه چندين دهه معروف و مورد استفاده بوده را مورد بازنگرى و بازخوانى قرار داده است. شعبان، مدرس [[ادبیات]] عرب در دانشكده مطالعات شرقى و آفريقايى در دانشگاه [[لندن]] است، كه حتى حاضر نشده واقعه غدير خم را مورد توجه قرار دهد! او مى ‏نويسد:

[[حدیث]] معروف شيعه كه طبق آن پيامبر عليه السلام على‏ عليه السلام را به عنوان جانشين خود در [[خُمّ|غدیر خم]] منصوب نموده، نبايد جدى گرفته شود. شعبان براى اثبات اينكه واقعه غدير نبايد جدى گرفته شود، دو دليل جديد به شرح ذيل ارائه داده است:

در اينجا همه دلائل و مطالبى را كه شعبان ارائه كرده، يک به يک نقد و بررسى مى‏ كنيم:

'''الف) اكراه مرسوم اعراب در سپردن مسئوليت بزرگ به جوانان'''

اين اكراه سنتى به جاى اينكه استدلالى ضد انتصاب امام على‏ عليه السلام باشد، در حقيقت بخشى از استدلال شيعيان است. [[اهل‏ سنت]] تأييد مى‏ كنند كه اعراب و به ويژه قريش در پذيرش امام على‏ عليه السلام به عنوان جانشين پيامبر صلى الله عليه و آله اكراه داشتند.

منابع ما مى‏ توانند به اين اشاره كنند كه گر چه پيش از اسلام، شوراى مجلس سنا -  كه همان مجلس بزرگان است -  يا همان «ندوه» در مكه، معمولاً يک شوراى ويژه بزرگان بوده است.

سپس جعفرى به نقل از ابن ‏عبدربه مى ‏نويسد:

'''ب) اكراه مرسوم نسبت به واگذارى مسئوليت بزرگ به مردان كم‏ تجربه'''

به عنوان نمونه:

يک. اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در طول هجرت پيامبر صلى الله عليه و آله به مدينه در مكه ماند، و در جاى رسول‏ خدا صلى الله عليه وآله خوابيد تا دشمنان را فريب دهد. همچنين اموال افراد گوناگونى را -  كه به دليل اعتماد به پيامبر صلى الله عليه و آله آنها را نزدش به امانت گذاشته بودند -  به صاحبانش برگرداند.

دو. امام على‏ عليه السلام در طول نبردهاى صدر اسلام با مسئوليت‏ هاى بزرگ‏ترى آزموده شده بود. به طورى كه هميشه موفق بود. هنگامى كه [[اتمام حجت]] به منظور برائت از اعراب مشرک و بت‏پرست مكه به پيامبر صلى الله عليه و آله ابلاغ شد، ابتدا ابوبكر براى ابلاغ آن به مردم مكه انتخاب شد. ولى بعد اين مسئوليت بزرگ از او گرفته شد و به امام على‏ عليه السلام سپرده شد.

سه. زمانى كه پيامبرصلى الله عليه وآله به غزوه تبوك رفته بود، حفاظت از شهر مدينه و شهروندان آن به امام على‏عليه السلام سپرده شده بود.

چهار. امام على‏ عليه السلام به عنوان فرمانده لشكر اعزامى به [[یمن]] منصوب شد.

فَاعْلَمُوا مَعاشِرَ النّاسِ ذلِكَ فيهِ وَ افْهَمُوهُ، وَ اعْلَمُوا اَنَّ اللَّهَ قَدْ نَصَبَهُ لَكُمْ وَلِيّاً وَ اِماماً فَرَضَ طاعَتَهُ عَلَى الْمُهاجِرينَ وَ الاَنْصارِ وَ عَلَى التّابِعينَ لَهُمْ بِاِحْسانٍ، وَ عَلَى الْبادى وَ الْحاضِرِ، وَ عَلَى الْعَجَمِىِّ وَ الْعَرَبِىِّ، وَ الْحُرِّ وَ الْمَمْلُوكِ وَ الصَّغيرِ وَ الْكَبيرِ، وَ عَلَى الاَبْيَضِ وَ الاَسْوَدِ، وَ عَلى كُلِّ مُوَحِّدٍ ماضٍ حُكْمُهُ، جازٍ قَوْلُهُ، نافِذٌ اَمْرُهُ، مَلْعُونٌ مَنْ خالَفَهُ، مَرْحُومٌ مَنْ تَبِعَهُ وَ صَدَّقَهُ، فَقَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ لِمَنْ سَمِعَ مِنْهُ وَ اَطاعَ لَهُ:

== وظيفه تبليغ غدير براى عرب به امر پيامبر صلى الله عليه و آله<ref>تبليغ غدير در سيره معصومين‏ عليهم السلام: ص ۱۱۸، ۱۱۹.</ref> ==