۲۲٬۹۷۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴۰: | خط ۱۴۰: | ||
== خطبه غدير و انتصاب<ref>اسرار غدير: ص ۲۰۴.</ref> == | == خطبه غدير و انتصاب<ref>اسرار غدير: ص ۲۰۴.</ref> == | ||
«امام» در [[خطبه غدیر]] يعنى كسى كه جوابگوى جميع ما يحتاج بشر است، و اين قدرت از جانب خداوند به او اعطا شده است. از جمله مواردى كه براى تبيين آنچه به عنوان «امامت» در قالب امامتِ اميرالمؤمنين عليه السلام در خطبه غدير منظور شده حكومت و ولايتِ مطلق بر مردم به عنوان صاحب امر و واجب الاطاعة، كه اين تعابير به چشم مى خورد: اميرالمؤمنين، امام، ولىّ مردم در حدّ خدا و رسول، خليفه، وصى، مفروض الطاعة، نافذ الامر. | |||
«امامت» با چنين معناى وسيعى كه در خطبه غدير آمده داراى پشتوانه الهى و امضاى پروردگار است و او عطا كننده اين قدرت است. در اين باره به عبارتهاى زير برمى خوريم: | |||
او امام از جانب خداوند است. | او امام از جانب خداوند است. | ||
خط ۱۵۳: | خط ۱۵۲: | ||
او به امر خداوند با دشمنان مىجنگد. | او به امر خداوند با دشمنان مىجنگد. | ||
آنچه عموم مردم از غدير و فرمايشات پيامبر اكرمصلى الله عليه وآله مىدانند فقط چند كلمه يا حداكثر چند جمله است در حالى كه در خطبه غدير نكات و دستورالعملهاى بسيار مهم، و نيز رفع شبههها و ابهامات از زبان خاتم الانبياءصلى الله عليه وآله آمده است. به عنوان نمونه مسئله انتصاب يا انتخاب است: | |||
اينكه امر امامت و ولايت امرى الهى بوده نه تصميم رسولخداصلى الله عليه وآله جزو مسلّمات مكتب شيعه است. از اين رو انتخاب امامانعليهم السلام فقط با دستور خداوند صورت پذيرفته و پيامبرصلى الله عليه وآله به امر پروردگار آنان را منصوب فرمودهاند. هيچ كس حق انتخاب امام را نداشته و ندارد. تا به صورت فردى يا جمعى خليفهسازى كرده، و يا با سليقه و خواست خود امام انتخاب و تعيين كنند و به تخت بنشانند و از او براى رسيدن به مطامع ظالمانه خود استفاده ابزارى نمايند. | اينكه امر امامت و ولايت امرى الهى بوده نه تصميم رسولخداصلى الله عليه وآله جزو مسلّمات مكتب شيعه است. از اين رو انتخاب امامانعليهم السلام فقط با دستور خداوند صورت پذيرفته و پيامبرصلى الله عليه وآله به امر پروردگار آنان را منصوب فرمودهاند. هيچ كس حق انتخاب امام را نداشته و ندارد. تا به صورت فردى يا جمعى خليفهسازى كرده، و يا با سليقه و خواست خود امام انتخاب و تعيين كنند و به تخت بنشانند و از او براى رسيدن به مطامع ظالمانه خود استفاده ابزارى نمايند. |