آیه ۳ مائده و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۳ مائده و غدیر (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۷

۱۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۹ مهٔ ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

Modir

دیوان‌سالاران، developer، مدیران رابط کاربری، مدیران

۲۳٬۳۷۰

ویرایش

@@ خط ۶۸۷: / خط ۶۸۷: @@
 شخص يهودى كه در مجلس عمر حاضر بود گفت: اگر آيه «الْيَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ...» (كه در روز غدير نازل شده) در امت ما نازل شده بود ما روز نزول آن را عيد مى‏ گرفتيم!<ref>الغدير: ج ۱ ص ۲۸۳. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۳۰۳،۱۱۵.</ref>
+در فاصله تبعيد امام رضا عليه السلام به خراسان زمينه‏ هاى بسيار مناسبى براى تبيين معناى غدير پيش آمد كه از نمونه ‏هاى بارز آن در روزهاى اول ورود حضرت بود.
+عبدالعزيز مى ‏گويد: در روزهاى اول ورود حضرت به شهر مرو، در روز جمعه مردم در مسجد جامع شهر جمع شده بودند و درباره مسئله امامت و اختلافاتى كه درباره آن مطرح است سخن مى‏ گفتند. من خدمت آقايم امام رضا عليه السلام رفتم و اين بحث ‏هاى مسجد را به حضرت گزارش دادم.
-  در فاصله تبعيد امام رضاعليه السلام به خراسان زمينه‏هاى بسيار مناسبى براى تبيين معناى غدير پيش آمد كه از نمونه‏هاى بارز آن در روزهاى اول ورود حضرت بود.
+حضرت تبسمى كرد و فرمود: اين مردم نمى‏ دانند و در آرائى كه مى‏ گويند مورد مكر و حيله قرار گرفته ‏اند. خداوند تبارک و تعالى پيامبرش را از اين جهان نبُرد مگر بعد از آنكه دين را برايش كامل فرمود. از يک سو قرآن را بر او نازل كرد... ، و از سوى ديگر در حجةالوداع كه آخر عمر او بود اين آيه را فرستاد كه «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتى وَرَضيتُ لَكُمُ الإِسْلامَ ديناً»
+مسئله امامت كمال دين است؛ پيامبر صلى الله عليه و آله از اين جهان نرفت مگر آنكه براى امتش معارف دينشان را روشن ساخت و راهشان را مشخص فرمود و آنان را به قول حق سپرد و على‏ عليه السلام را عَلَم و امام براى آنان منصوب فرمود، و هر چه امت بدان نياز دارند بيان فرمود.
-عبدالعزيز مى‏گويد: در روزهاى اول ورود حضرت به شهر مرو، در روز جمعه مردم در مسجد جامع شهر جمع شده بودند و درباره مسئله امامت و اختلافاتى كه درباره آن مطرح است سخن مى‏گفتند. من خدمت آقايم امام رضاعليه السلام رفتم و اين بحث‏هاى مسجد را به حضرت گزارش دادم.
+هر كس گمان كند كه خداوند دينش را كامل نكرده او كتاب خدا را رد نموده و به آن كافر است ... . انتخاب امام به دست مردم و عقل‏ هاى مردم كجا و مقام بلند امامت!؟ كجا مى‏توان صاحب چنين مقامى را پيدا كرد؟ ... مى ‏خواهند امامت را با عقل‏ هاى حيران و بى ‏ثمر و ناقص، و رأی هاى گمراه برپا كنند ... .
+انتخاب خدا و پيامبر و اهل ‏بيتش را كنار گذارده و به انتخاب خود روى آورده ‏اند، در حالى كه قرآن ندا داده است: «پروردگارت آنچه بخواهد خلق مى ‏كند و انتخاب مى ‏نمايد، براى مردم حق انتخاب و اختيارى نيست ...» و همچنين فرموده: «وقتى خدا و رسولش در مسئله‏ اى حكم كنند براى هيچ زن و مرد مسلمانى حق اختيار نمى ‏ماند»... .<ref>غيبت نعمانى: ص ۲۱۸ ح ۶ .</ref>
-حضرت تبسمى كرد و فرمود: اين مردم نمى‏دانند و در آرائى كه مى‏گويند مورد مكر و حيله قرار گرفته‏اند. خداوند تبارك و تعالى پيامبرش را از اين جهان نبُرد مگر بعد از آنكه دين را برايش كامل فرمود. از يك سو قرآن را بر او نازل كرد... ، و از سوى ديگر در حجةالوداع كه آخر عمر او بود اين آيه را فرستاد كه »الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتى وَرَضيتُ لَكُمُ الإِسْلامَ ديناً«
+يكى از جلوه ‏هاى قرآنى غدير كه مورد غفلت قرار گرفته، فرازهاى دعا و زياراتى است كه در آنها به تبيين و تفسير آيات مربوط به واقعه غدير پرداخته شده است. در بسيارى از دعاها و زيارات -  به خصوص آنچه مربوط به شب و روز غدير است -  ناگفته ‏هايى از مسئله غدير به چشم مى‏خورد كه در هيچ روايت ديگرى يافت نمى‏ شود. در مواردى شأن نزول آيات و در مواردى استشهاد به آيه ‏هاى قرآن و در مواردى مصداق قرار دادن غدير براى آيه مزبور مطرح شده است. از جمله اين موارد است:
-مسئله امامت كمال دين است؛ پيامبرصلى الله عليه وآله از اين جهان نرفت مگر آنكه براى امتش معارف دينشان را روشن ساخت و راهشان را مشخص فرمود و آنان را به قول حق سپرد و على‏عليه السلام را عَلَم و امام براى آنان منصوب فرمود، و هر چه امت بدان نياز دارند بيان فرمود.
-هر كس گمان كند كه خداوند دينش را كامل نكرده او كتاب خدا را رد نموده و به آن كافر است ... . انتخاب امام به دست مردم و عقل‏هاى مردم كجا و مقام بلند امامت!؟ كجا مى‏توان صاحب چنين مقامى را پيدا كرد؟ ... مى‏خواهند امامت را با عقل‏هاى حيران و بى‏ثمر و ناقص، و رأيهاى گمراه برپا كنند ... .
-انتخاب خدا و پيامبر و اهل‏بيتش را كنار گذارده و به انتخاب خود روى آورده‏اند، در حالى كه قرآن ندا داده است: »پروردگارت آنچه بخداهد خلق مى‏كند و انتخاب مى‏نمايد، براى مردم حق انتخاب و اختيارى نيست ...« و همچنين فرموده: »وقتى خدا و رسولش در مسئله‏اى حكم كنند براى هيچ زن و مرد مسلمانى حق اختيار نمى‏ماند« ... .××× 1 غيبت نعمانى: ص 218 ح 6 . ×××
-  يكى از جلوه‏هاى قرآنى غدير كه مورد غفلت قرار گرفته، فرازهاى دعا و زياراتى است كه در آنها به تبيين و تفسير آيات مربوط به واقعه غدير پرداخته شده است. در بسيارى از دعاها و زيارات -  به خصوص آنچه مربوط به شب و روز غدير است -  ناگفته‏هايى از مسئله غدير به چشم مى‏خورد كه در هيچ روايت ديگرى يافت نمى‏شود. در مواردى شأن نزول آيات و در مواردى استشهاد به آيه‏هاى قرآن و در مواردى مصداق قرار دادن غدير براى آيه مزبور مطرح شده است. از جمله اين موارد است:
-»الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً« : »امروز دين شما را كامل كردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان دين شما راضى شدم« .
+«الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً»: «امروز دين شما را كامل كردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان دين شما راضى شدم».
 اين آيه و زيارت مربوط به آن از دو بُعد قابل بررسى است:
+'''۱. متن زيارت'''
--  متن زيارت
+در فرازى از زيارت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در روز غدير، شک كننده در ولايت به عنوان معاند با خداوند در دين كاملى كه روز غدير اعلام شد، معرفى شده است:
-در فرازى از زيارت اميرالمؤمنين‏عليه السلام در روز غدير، شك كننده در ولايت به عنوان معاند با خداوند در دين كاملى كه روز غدير اعلام شد، معرفى شده است:
+اشْهَدُ يا اميرَالمُؤْمِنينَ انَّ الشّاكَّ فيكَ ما آمَنَ بِالرَّسُولِ الْأَمينِ وَ انَّ العادِلَ بِكَ غَيْرَكَ عانَدَ عَنِ الدِّينِ الْقَويمِ الّذِى ارْتَضاهُ لَنا رَبُّ الْعالَمينَ وَ اكْمَلَهُ بِوِلايَتِكَ يَوْمَ الْغَديرِ<ref>بحار الانوار: ج ۹۷ ص ۳۶۰ - ۳۶۸.</ref>: يا اميرالمؤمنين، شهادت مى‏ دهم كه شك كننده درباره تو به پيامبر امين‏صلى الله عليه وآله ايمان نياورده است، و كسى كه تو را با غير تو مساوى قرار دهد از دين محكمى كه رب العالمين براى ما پسنديده و با ولايت تو در روز غدير آن را كامل كرده، دشمنى كرده است.
-اشْهَدُ يا اميرَالمُؤْمِنينَ انَّ الشّاكَّ فيكَ ما آمَنَ بِالرَّسُولِ الْأَمينِ وَ انَّ العادِلَ بِكَ غَيْرَكَ عانَدَ عَنِ الدِّينِ الْقَويمِ الّذِى ارْتَضاهُ لَنا رَبُّ الْعالَمينَ وَ اكْمَلَهُ بِوِلايَتِكَ يَوْمَ الْغَديرِ××× 1 بحار الانوار: ج 97 ص 368  - 360. ×××: يا اميرالمؤمنين، شهادت مى‏دهم كه شك كننده درباره تو به پيامبر امين‏صلى الله عليه وآله ايمان نياورده است، و كسى كه تو را با غير تو مساوى قرار دهد از دين محكمى كه رب العالمين براى ما پسنديده و با ولايت تو در روز غدير آن را كامل كرده، دشمنى كرده است.